همشهری : کوه هزار، کوه چهارمین کوه بزرگ ایران و مرتفع‌ترین قله جنوب کشور نام گرفته است. هزار، قله‌ای منفرد است که از سمت شمال به روستای صاحب‌آباد و کوهستان جوپار و از سمت غرب به راسک، ده‌مرتضی و اوردیکان و از ضلع جنوب به روستای زیارتگاه و از سوی شمال‌شرق به راین محدود می‌شود. همچنین کوه هزار از شمال به کوه‌های پلوار و جوپار و از جنوب به کوه جبال بارز می‌رسد. این کوه در فصل بهار و تابستان پذیرای مهمانان زیادی است؛ چون هزار با مساحت ۹۰۰کیلومترمربعی، سرچشمه رودخانه یته‌رود هم هست. البته روستاهای دامنه کوه هزار، با آب و هوایی دلپذیر و آبشار راین در دل این کوه قرار گرفته‌اند. آبشار راین در دامنه شمالی قله از دیدنی‌های مسیر صعود به قله است. همچنین روستاهای باب زنگی در جنوب قله و اردیکان در جنوب‌غربی آن با ارتفاع بیش از ۳هزارمتر، از مرتفع‌ترین مناطق مسکونی ایران به‌حساب می‌آیند. مناسب‌ترین فصل صعود قله هزار از اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه است. پس از صعود به این کوه در فاصله کمی از قله زیارتگاهی وجود دارد که به‌صورت سنگ‌چینی مربعی شکل دیده می‌شود. برای آن دسته از افرادی که می‌خواهند شب بمانند، جان‌پناهی در دامنه‌های شمالی قله ایجاد شده است.
راه‌های صعود:
مسیرهای زیادی وجود دارد، اما حرکت به سمت روستای زررود، آبشار راین و پناهگاه هزار مسیر رایج‌ترین آنهاست. همچنین می‌توان از مسیرهای دیگری مانند شادی، باب‌بینی، اردیکان و باب زنگی(کوتاه‌ترین مسیر) به این قله صعود کرد.