همشهری آنلاین: مردادماه بود که محسن برمهانی، معاون سیما در حاشیه برخی از بزرگداشتها و رویدادهای سازمان از تولید سریالهای تلویزیون خبر داد که تعداد آن به ۱۵سریال میرسید. البته ۳سریال «نیکان»، «سوران» و «رحیل» پخش شده، اما با توجه به جمعشدن گروههای تولید شبکههای مختلف و تغییراتی که در سیمافیلم بهنظر میرسد، دست تلویزیون به لحاظ تولید سریال خالی است. «طلاق»، «سرزمین مادری»، «مستوران۲»، «ضد» و «سنجرخان» و همچنین «مهیار عیار»، «بچه محل»، «رخنه» و... ازجمله سریالهایی هستند که همیشه نامشان از سوی مدیران سیما شنیده میشود اما خبری از مراحل تولید و تصویربرداری آنها نیست.
همین موضوع باعث شده که شبکههای مختلف تلویزیونی دست به دامن پخش سریالهای خارجی شوند. حالا تنها پخش سریالهای کرهای راهگشا نیست و تلویزیون چند سریال خارجی جز محصول کره را در جدول پخش خود قرار داده است.
بورس سریالهای خارجی و تکراری
علاوه بر پخش سریالهای خارجی، پخش سریالهای ایرانی که در ۲دهه پیش تولید شدهاند هم از شبکههای تلویزیونی آغاز شده و قرار است سریالهایی چون «مرگ تدریجی یک رویا» فریدون جیرانی روی آنتن شبکه۵ برود. سریال «شب عید» سعید آقاخانی هم بار دیگر از شبکه یک پخش میشود. این شبکه البته از شروع هفته دفاعمقدس بار دیگر سریال «عاشورا» هادی حجازیفر را هرشب روی آنتن دارد.
تنها سریال جدید تلویزیون
از میان انبوه اسم سریالهایی که تلویزیون در تلاش است آنها را به آنتن برساند، «محرمانه» با چندبار تعویق قرار است از هفتم مهرماه در ۲۴قسمت روی آنتن شبکه۳ برود. محمود معظمی کارگردانی این سریال را برعهده دارد.
فیلم کوتاه به جای سریال
قرار بود بعد از پایان پخش فصل اول «آقای قاضی»، فصل دوم تولید و روانه آنتن شود، اما بهنظر تولید این سریال هم طولانی شده و قرار است جشنواره فیلمهای کوتاه دفاعمقدس در باکس پخش سریال شبکه۲ قرار بگیرد. فیلمهای کوتاه داستانی که توسط کارگردانان مختلف با موضوع دفاعمقدس ساخته شدهاند، در قالب جشنواره انتخاب شده و هر شب چند فیلم در باکس سریال شبکه۲ به نمایش درمیآید.
سوران تمام نشده، بازگشت
چند وقت پیش بود که پخش سریال «سوران» از شبکه یک تمام شد، این سریال حالا برای پخش به شبکه افق رفته؛ سریالی به کارگردانی سروش محمدزاده در ۱۸قسمت که از ۲۸شهریور از شبکه افق پخش میشود. بعد از آمدن پیمان جبلی به سازمان و نگاهی به بخش تولید و پخش سریالهای ایرانی بهنظر میرسد در این برهه دست تلویزیون خالیتر از دورههای قبل است؛ سریالهایی که بعد از تولید و پخش هم آنقدر بیننده ندارند و پربینندهترین سریالهایش همان تولیدیهای گذشته است؛ تلویزیونی که اگر در دورهای «نون.خ» و «زیرخاکی» نبود، شاید سیمای ملی حرفی برای گفتن نداشت. حالا باید امیدوار بود که سریالهای جدید که وعدهشان داده شده، به آنتن برسند تا تلویزیون را از نبود مخاطب سریال نجات دهند.