به گزارش همشهری آنلاین: موزاییک‌های رنگی توی پیاده‌روها برای آدم‌های وسواسی یا آنهایی که موقع عبور اگر پای‌شان برود روی خط می‌سوزند! کار گذاشته نشده‌اند؛ موزاییک‌های زرد رنگ وسط پیاده‌رو که برجسته هستند، برای عبور نابینایان کار گذاشته شده‌اند تا این افراد بتوانند راحت‌تر در پیاده‌رو تردد کنند. این موزاییک های زرد رنگ، خطوط برجسته سفید دارند که وقتی با نوک عصا لمس می‌شوند، مسیر مستقیم و رو به جلو را نشان می‌دهند.
در واقع مدیریت شهری چندین سال است که بنا دارد مسیرهای مناسبی برای معلولان و نابینایان درنظر بگیرد. در قدم‌های ابتدایی هم خطوط زرد در معابر برای نابینایان تدارک دیده شد تا، استانداردهای لازم برای تردد نابینایان درنظر گرفته شود. با این حال کافی است یکی از این خطوط زردرنگ را دنبال کنید تا به بن‌بست‌های عجیب و غریبی بربخورید. یکی از این بن‌بست‌ها که اتفاقا زیاد هم هست، خودروهایی هستند که توی پیاده‌رو و دقیقا روی خط زرد پارک می‌کنند و اگر یک فرد نابینا این خطوط را دنبال کند، نهایتا به‌خودروی پارک شده برخورد می‌کند و ممکن است نقش بر زمین شود.
اشکال کار فقط بی‌مبالاتی رانندگان یا کمبود جای پارک نیست، هنوز هم که هنوز است عده‌ای اصلا نمی‌دانند که این خطوط زردرنگ برای چه منظوری کار گذاشته شده‌اند و فکر می‌کنند یک نوع چیدمان موزاییک است.
حالا سؤال اینجاست که وقتی با مسائل این‌چنینی روبه‌رو می‌شویم چه می‌توانیم بکنیم؟ اول اینکه وقتی با کسی که مسیر خطوط زرد رنگ را به هر طریقی می‌بندد – از طریق سد معبر، پارک ماشین یا هر شیوه دیگری – روبه‌رو می‌شویم، از او بخواهیم که این مسیر را باز کند. دوم اینکه اگر دیدیم که این مسیرهای زرد اشتباها به نقطه ناامنی می‌رسند، با سازمان زیباسازی شهرمان تماس بگیریم و از آنها بخواهیم که این مشکل را رفع کنند. سوم و از همه مهم‌تر اینکه در مورد این خطوط و علت بودنشان، اطلاع‌رسانی کنیم. شاید شما هم دوستانی دارید که نمی‌دانند ماجرای موزاییک‌های زرد رنگ چیست، در میان گذاشتن همین نکته‌های کوچک زندگی شهری با همدیگر، زندگی را پر از جزئیات دوست‌داشتنی می‌کند.