به گزارش همشهری آنلاین، علیرضا تقوی‌نیا در کانال شخصی خود نوشت: واژه خاورمیانه جدید اولین بار نیست که در ادبیات سیاسی جهان مطرح می‌شود. در گذشته نیز سیاستمدارانی همچون کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه امریکا در دولت دوم جرج دبلیو بوش از این واژه استفاده کرده بود، اما نتانیاهو [در سخنرانی اخیرش در سازمان ملل]با بلندکردن یک نقشه مجدداً این واژه را به کار برد. در این خصوص چند نکته باید ذکر شود؛
۱) نقشه‌ای که او در تریبون سازمان ملل آن را در دست گرفت، کشورهایی که با اسرائیل به عادی‌سازی رابطه دست زده‌اند یا خواهند زد را با رنگ سبز متمایز کرد که شامل مصر، سعودی، بحرین، سودان، اردن و امارات می‌شد، اما کشورهای لیبی، سوریه، عراق، الجزایر، ایران، لبنان، کویت، قطر، عمان و یمن هنوز جزو مخالفان عادی‌سازی رابطه با رژیم‌صهیونیستی هستند.
۲) تجربه نشان داده کشورهایی که به عادی‌سازی رابطه با رژیم‌صهیونیستی دست زده‌اند، علاوه بر منفوریت در اذهان جامعه اسلامی، در معادلات بین‌المللی نیز جایگاه آن‌ها تضعیف شده است. بهترین مثال در این زمینه مصر است که روزگاری رهبر معنوی و سیاسی جهان عرب بود، اما پس از عادی‌سازی رابطه با اسرائیل، وزن، نقش و جایگاه آن به شدت دچار افول شد.
۳) در نقشه‌ای که نتانیاهو نشان داد، اثری از کشور فلسطین طبق قطعنامه‌های سازمان ملل نبود که نشان از نگاه افراطی و حداکثری راستگراهای حاکم دارد و اگر سعودی بدون در نظرگرفتن حقوق حداقلی فلسطینیان (مانند حاکمیت آن‌ها بر کرانه غربی، قدس شرقی و بازگشت آوارگان) به عادی‌سازی رابطه دست بزند، یک خودکشی سیاسی و مذهبی کرده است و جایگاه معنوی خود را در جهان اسلام از دست خواهد داد.
۴) با وجود گذشت ۷۵ سال که از تشکیل رژیم‌صهیونیستی می‌گذرد، هنوز بیشتر کشورهای خاورمیانه حاضر به عادی‌سازی رابطه نشده‌اند و اکثریت جمعیت این منطقه در کشورهایی ساکن هستند که مخالف جدی این رژیمند.
۵) به نظر می‌رسد عادی‌سازی رابطه میان سعودی و اسرائیل به‌سادگی میسر نباشد و نقشه‌ای که نتانیاهو نشان داد از اساس فاقد ارزش ارزیابی می‌شود، زیرا بن سلمان شروطی را برای این معامله مطرح کرده از قبیل داشتن چرخه کامل غنی‌سازی اتمی و پذیرفتن دولت فلسطینی از سوی حاکمان فعلی رژیم‌صهیونیستی. نگارنده بسیار بعید می‌داند که این دوشرط از سوی امریکا و اسرائیل پذیرفته شود.
۶) نتانیاهو در مخمصه داخلی گرفتار شده و سعی در دستاوردسازی دارد و به همین جهت یک‌سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا به بایدن حداکثر فشار را بیاورد تا او نیز سعودی را ملزم کند که به عادی‌سازی تن دهد. بن‌سلمان نیز تمایل ندارد بدون گرفتن امتیاز دندان‌گیری نزد امت اسلامی منفور گردد، فعلاً زیر بار فشار کاخ سفید نرفته است.
در پایان باید گفت نقشه خاورمیانه جدیدی که نتانیاهو نشان داد اولاً نشان از انزوای اسرائیل دارد و اکثر کشورها حتی با فشار امریکا زیر بار این خیانت نرفته‌اند و ثانیاً سعودی نیز فعلاً بر طبق میل نتانیاهو رفتار نکرده و حاضر به برقراری رابطه نیست. البته در دنیای سیاست هر رخدادی ممکن است، اما ولیعهد سعودی نیک می‌داند کشورش از جایگاه معنوی ویژه‌ای در جهان اسلام برخوردار بوده و قبله مسلمانان در آن واقع شده و به همین دلیل به‌سادگی ریسک چنین تصمیم پرخطری را آن هم بدون گرفتن امتیاز قابل‌توجه نخواهد پذیرفت.