همشهری آنلاین: سیوپنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان در واپسین ساعات روز پنجشنبه با معرفی برگزیدگانش به کار خود پایان داد. از سیوپنج دوره این جشنواره، اصفهان برای بیستوسومینبار میزبانی را بر عهده داشت و به گفته محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی در مراسم اختتامیه، جشنواره سال بعد هم در اصفهان برگزار خواهد شد. حالا که محل برگزاری جشنواره سال آینده مشخص است، مسئولان اصفهانی فرصت کافی دارند تا کیفیت صوتی و تصویری سالنهای سینمایی نصف جهان را ارتقا دهند، خصوصا که در روزهای برگزاری جشنواره گاه انتقادهایی به کیفیت بد صدای برخی سالنها وجود داشت. بخشی از تجربه تماشای فیلم، مخصوصا فیلم کودک که معمولا با موسیقی و ترانه و آواز همراه است، بستگی به صدای خوب و تمیز و شفاف پخششده در سالن دارد. شهردار اصفهان هم در مراسم اختتامیه خبر داد که سال آینده حداقل یک پردیس سینمایی در این شهر احداث خواهد شد و برای اولین بار در اصفهان یک پردیس سینمایی به جشنواره بینالمللی فیلم کودک و نوجوان اختصاص خواهد یافت. همچنین، رئیس سازمان سینمایی در مراسم اختتامیه مجید زینالعابدین ـــ مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر جشنواره فیلم کودک و نوجوان امسال ـــ را به عنوان دبیر جشنواره سال آینده تعیین کرد.
با مشخص شدن دبیر و محل برگزاری جشنواره سال آینده این انتظار به وجود میآید که جشنواره سیوششم اثرگذارتر باشد. اثرگذارتر به چه معنا؟ جشنوارههای سینمایی وجود ندارند، اگر کسی دربارهشان حرف نزند. قدرت جشنوارههای داخلی همچون فجر، سینماحقیقت یا فیلم کوتاه تهران و جشنوارههای بینالمللی مثل کن، ونیز، برلین، ساندنس و تورنتو به موقعیت آنها به عنوان جشنوارههایی گره خورده که زیاد دربارهشان حرف زده میشود. خبر، یادداشت، مصاحبه و حتی پُستهایی که در شبکههای مجازی درباره فیلمها یا شکل برگزاری جشنوارهها منتشر میشود، جایگاه و اهمیت آنها را نشان میدهد. جشنواره فیلم کودک و نوجوان برای اینکه اثرگذار باشد، اول از همه باید برنامهای داشته باشد که مورد توجه قرار بگیرد. همین بچههایی که در جشنواره امسال داور یا خبرنگار یا تماشاگر فیلمها بودند، بخشی از زندگیشان در شبکههای مجازی رقم میخورد و جشنواره اگر واقعا جذاب و اثرگذار باشد، به طور طبیعی در ایام برگزاریاش در شبکههای مجازیِ همین بچهها به موضوعی مهم تبدیل میشود.
جشنواره برای جذابیت نیاز به فیلم خوب و دیدنی دارد. باید قبول کرد فعلا در سینمای ایران تقریبا هیچ ژانری جز کمدی با استقبال تماشاگران مواجه نمیشود و دست سینمای کودک و نوجوان خالیتر از سایر ژانرهاست. با این حال میشود، به جای تولید ۱۵ ـــ ۲۰ فیلمی که از اول هم مشخص است تماشاگر نخواهند داشت، ۵ ــ ۶ فیلم باکیفیت و جذاب و دیدنی برای کودکان و نوجوانان تولید کرد و به جشنواره رونق داد. مشارکت با بخش خصوصی، تلویزیون و حتی شبکه نمایش خانگی که در سالهای اخیر برنامهها و سریالهایی برای کودکان و نوجوانان تولید کرده، میتواند در دستور کار مسئولان جشنواره قرار بگیرد. جای بحث ندارد که در وضعیت اقتصادی فعلی کشور، بخش خصوصی کمتر متمایل به سرمایهگذاری در سینمای کودک است و سینمای کودک چارهای جز پرورش گلخانهای ندارد. مدیران سینمایی و جشنواره کودک باید استراتژی نو و موثری برای خارج کردن سینمای کودک و نوجوان از رکود پیدا کنند و این تنها با تغییر دیدگاهها و روشهای امتحانپسداده ممکن است.