همشهری آنلاین- تیم ملی ایران اولین بازیاش در تورنمنت چهارجانبه اردن را با نتیجه ۳ بر یک از تیم میزبان برد اما چیزی که از این بازی به جا ماند و بعد از مسابقه دربارهاش زیاد صحبت شد ضعفهای دفاعی تیم و موقعیتهای فراوانی بود که به تیم متوسط اردن تقدیم شد. مسابقهای که در نیمه اول یکطرفه به سود ایران پیش میرفت و با ۲گل سردار و طارمی تمام شد، در نیمه دوم کاملا برعکس شد و اردن میتوانست با استفاده از ضعفهای دفاعی ایران سه چهار گل وارد دروازه بیرانوند کند. این نمایش ضعیف، انتقادات زیادی را به همراه داشت و البته آمارهای بازی هم نشان میدهد این انتقادها بیاساس نبوده است. ایران با درخشش مهرههای هجومیاش در این مسابقه به امید گل ۱.۴۰ رسید اما در نیمه دوم آنقدر به حریف موقعیت داد که امید گل اردنیها در پایان مسابقه ۱.۹۰ ثبت شد. یعنی تیم میزبان موقعیتهای بیشتر و بهتری مقابل ایران به دست آورد اما اغلب این موقعیتها از جمله یک ضربه پنالتی را از دست داد. تعداد شوتها در این مسابقه ۱۵ بر ۹ به سود اردن بود و تعداد شوتهای داخل چارچوب ۴-۳ به سود ایران ثبت شد.
بهترینها در جلو، بدترینها در دفاع
اگر به نمرات بازیکنان در این بازی توجه کنیم، باز هم ضعف عناصر دفاعی تیم ملی به چشم میآید. در مسابقهای که مهدی طارمی و سردار آزمون با ۸.۲۱ و ۷.۷۸ بهترین نمرات را در آن گرفتند، ضعیفترین بازیکنان تیمملی دقیقا دو مدافع میانی و دروازهبان تیم بودند. شجاع خلیلزاده با نمره ۶.۳۹ ضعیفترین نمره تیم ملی را گرفت و در بین بازیکنان اردن هم فقط یک نفر از او ضعیفتر بود. علیرضا بیرانوند با ۶.۶۳ دومین مهره ضعیف ایران بود و کنعانیزادگان با ۶.۶۶ در فاصلهای نزدیک از بیرانوند قرار گرفت. شجاع و کنعانی دو کارت زرد تیم ملی را هم در این بازی گرفتند تا کارنامه ضعیف خودشان را به این ترتیب تکمیل کرده باشند. شجاع و کنعانی در دوران اسکوچیچ زوج ثابت تیم ملی در دفاع بودند و در پرسپولیس و الاهلی مدتها کنار هم بازی کردهاند. اما در این بازی اثری از هماهنگی و صلابت در نمایش آنها به چشم نمیخورد.
رکورد قلعه؛ ۷زوج در ۸بازی
درباره زوجهای میانی در خط دفاع، تیم ملی در دوره امیر قلعهنویی وضعیت عجیب و غریبی داشته است. قلعهنویی از ابتدای سال۱۴۰۲ تا امروز در ۸بازی تیم ملی را ارنج کرده و در این ۸بازی از ۷زوج مختلف در دفاع میانی استفاده کرده است! در واقع زوج شجاع و کنعانی که جمعهشب مقابل اردن به میدان رفت، اولین زوجی بود که در دوره قلعهنویی ۲بار فرصت بازی پیدا کرد. سرمربی تیمملی در اولین بازیاش مقابل روسیه از این زوج استفاده کرده بود و بعد از ۶بازی و استفاده از ۶زوج دیگر دوباره به سراغ این دو نفر رفت. او در این مدت به ترتیب از «کنعانی-سهرابیان»، «کنعانی-حسینی»، «حسینی-پورعلیگنجی»، «کنعانی-پورعلیگنجی»، «شجاع-پورعلیگنجی» و «شجاع-دانشگر» استفاده کرده بود. در دوره اسکوچیچ «شجاع و کنعانی» و در دوره کیروش «حسینی و پورعلیگنجی» با قاطعیت زوج اصلی تیم ملی در دفاع میانی بودند، اما در دوره قلعهنویی هنوز کسی نفهمیده او به کدام زوج بیشتر اعتماد دارد تا دفاع تیم ملی را در جام ملتها به آنها بسپارد. همین تردید خودش میتواند یکی از دلایل ضعف تیم ملی در خط دفاعی باشد.