همشهری آنلاین؛ سرویس خانواده- سحر جعفریان: شوخی به‌عنوان نوعی مهارت ارتباطی، هم یکی از معیارهای جذابیت زندگی مشترک محسوب می‌شود و هم اگر خارج از چارچوبی مشخص، ریشه دواند، به جای پیامدهای مثبت، پیامدهای منفی به بار خواهد آورد. مریم‌حسینی، روانشناس خانواده درباره قواعد شوخی و شوخ طبعی در زندگی مشترک می‌گوید: «وقتی دو نفر با هم آشنا می‌شوند، اوایل رابطه، فاصله‌هایی با هم دارند که ناشی از خجالت و رودربایستی و عدم‌شناخت یکدیگر و نبود صمیمیت است؛ اما هر چه این ارتباط پیش می‌رود، فاصله کمتر می‌شود و زوجین به هم نزدیک می‌شوند. حاصل از بین رفتن فاصله‌ها، صمیمیت است. وجهی از این صمیمیت نیز شوخی است. شوخی در زندگی مشترک بیشتر از شوخی در سایر گروه‌ها، نهادها و اقشار، دارای ساختاری حساس و قانونمند است، به‌طوری که خنده و نشاط حاصل از آن باید به سود هر یک از زوجین منجر شود.»
حسینی می‌افزاید: «اگرچه شوخی کردن تأثیر زیادی در انعطاف‌پذیری، کاهش استرس، اضطراب و افزایش صمیمیت بین زوجین دارد اما لازم است در شوخی کردن با همسرتان به چند نکته مهم توجه داشته باشید. ظرفیت و جنبه طرف مقابل‌تان را بسنجید؛ تحت هیچ شرایطی به بهانه شوخی به همسرتان بی‌احترامی نکنید. هیچ‌وقت به شوخی، همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید. در جمع، برای خنداندن دیگران همسرتان را تحقیر و کوچک نکنید. از شوخی‌های فیزیکی، تمسخرآمیز، تهدیدی، کنایه‌آمیز و شوخی‌های حاوی فحش استفاده نکنید و یادتان باشد هنگام عصبانیت و ناراحتی همسرتان از شوخی کردن پرهیز کنید چون نتیجه معکوس دارد. دلیل ناراحتی از بعضی شوخی‌ها، عدم‌آگاهی و توجه نداشتن همسر به خط قرمزهای طرف مقابل است. اگر فرد، طرف مقابل را خوب بشناسد هرگز با مواردی که همسرش روی آنها حساس است، شوخی نمی‌کند. تحمل افراد در برابر شوخی و نوع شوخی افراد با یکدیگر در هر فرهنگی متفاوت است. از این رو، افراد با فرهنگ‌های مختلف از شوخی برداشت‌های متفاوتی دارند. تفاوت فرهنگی زوجین در شوخی کردن می‌تواند به‌طور ناخودآگاه زمینه بروز تنش و اختلافات را فراهم‌کند.»