همشهری آنلاین: کورش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در گفت‌وگو با همشهری با اشاره به اتفاقات اخیر در غزه و کشتار مردم بی‌گناه می‌گوید: «کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌گناه در هر جای دنیا ناجوانمردانه است. نمی‌دانم در روزگار امروز چه اتفاقی افتاده و واکنش‌ها به‌گونه‌ای شده است که آدم‌ها همه‌چیز را به هم ربط می‌دهند. کشتن زنان و کودکان بی‌گناه را به موضوعات اتفاق‌افتاده ربط می‌دهند و همه‌چیز را به هم مرتبط می‌کنند. به‌نظرم این افراد در هر مقامی و هر شغلی انسان‌های بزدلی هستند.» وی در ادامه توضیح می‌دهد: «همه افراد به نوعی ادعای دمکراسی داریم و بحث حقوق بشر را در گفتار روزمره خود داریم، اما یادمان باشد که انسان‌کشی ربطی به سیاست، نژاد و... ندارد. انسانیت مربوط به جایگاه شخصی مشخصی نیست، چه ایرانی و آمریکایی باشیم و چه آلمانی و فلسطینی و.... هر جایی خون مظلوم و بی‌دفاع ریخته شود، خارج از انسانیت است. ما همه انسانیم؛ اگر انسانیم این همه جنایت اتفاق می‌افتد، اما عده‌ای هستند که تنها موضوعات را به هم ربط می‌دهند. اگر در گوشه دنیا مظلوم‌کشی اتفاق می‌افتد، مربوط به همه انسان‌هاست.»
این کارگردان تئاتر در ادامه به افرادی اعم از هنرمندان اشاره می‌کند که نان به نرخ روز خور هستند؛ همه‌چیز را با سیاست قاطی می‌کنند و نگاه می‌کنند چه اتفاقی می‌افتد و براساس آن به هر چیزی بدون درنظرگرفتن برخی موضوعات، واکنش نشان می‌دهند. انسانیت یک مفهوم والایی است که در نهاد هر فردی وجود دارد.
زارعی یادآور می‌شود: «یکی از بدبختی‌های ما به لحاظ سیاسی و اقتصادی این است که در میان ابرقدرت‌هایی هستیم که ما را تحریم می‌کنند، اما عده‌ای برای آنها غش می‌کنند. کاری به درستی یا نادرستی نگاه مسئولان ندارم، اما این مردم هستند که تحت فشار قرار گرفته‌اند. آنها نشان می‌دهند به فکر ما هستند اما مردم را تحریم می‌کنند! به‌نظرم این کوته‌فکری است. در این میان برخی هنرمندان هستند که الان یک مدل حرف می‌زنند و فردای روزگار اگر جمهوری اسلامی یک مدل دیگر حرف بزند، اینها مواضع خودشان را تغییر می‌دهند.»
این کارگردان بار دیگر به موضوع غزه اشاره و تأکید می‌کند: «قضیه غزه هم اینگونه است. خودشان می‌گویند با بیمارستان کاری نداریم؛ در جنگ بیمارستان و مدارس امن‌ترین جا هستند. مردم بی‌دفاع پناه گرفتند و درست همان‌جا را بمباران کردند. آیا این انسانیت است؟ شرف و انسانیت کجا رفته است؟»
وی بار دیگر به نوع واکنش هنرمندان اشاره کرده و اضافه می‌کند: «هنرمند از هر کشور و نژاد و... باشد، باید آزاده باشد، فریاد زمانه خودش باشد و چشم و گوش زمانه خود باشد. هنرمند در هر جای دنیا کودک‌کشی و زن‌کشی می‌شود و طرفداری از ناحق باشد، با هنرش می‌تواند واکنش نشان دهد. می‌تواند سره از ناسره را جدا کند. کار هنر این است که به ارزش‌های اخلاقی بپردازد. هنر مسئله‌اش انسان است، پس وظیفه هنرمند این است درمقابل جنایت و ظلم فریاد بزند. اما اشکالی که وجود دارد، این است که سیاست قاطی شده و زندگی هنرمند را تحت‌الشعاع خود قرار داده است و اینجاست که ناگهان همه‌چیز را به هم ربط می‌دهیم. اما یادمان باشد که هنر با انسانیت کار دارد نه با سیاست.»