به گزارش مهر، طبق گمانه‌زنی زمین شناسان، دریاچه ارومیه در حالی حد معینی از مواد شیمیایی را در خود دارد که هیچ مطالعه‌ای برای شناسایی و تشخیص تجاوز نکردن این مواد از حد مجاز در این منطقه بحرانی از سوی هیچ سازمان و دانشگاهی در کشور انجام نشده است.
به عقیده بسیاری از زمین شناسان بخش‌هایی از خاک و آب مناطقی از کشور مثل آذربایجان (اهر، مشکین شهر)، بخش‌هایی از مناطق شمالی کشور و مناطق مرکزی (چغارت) به مواد شیمیایی و سرطان زا آلوده است که امکانات برای شناسایی و مطالعه این مواد آلوده‌کننده در اختیار دانشگاه‌های مطالعاتی کشور وجود ندارد.
با این حال کم آبی و خشک شدن دریاچه ارومیه و گسترش هولناک توده‌های نمک در زمین‌های کشاورزی حاشیه دریاچه و همین طور نیاز 3میلیارد متر مکعبی آب دریاچه مسئله‌ای است که ذهن بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان به این اکوسیستم بی‌نظیر را با خود درگیر کرده است و به عقیده این کارشناسان موضوع خشک شدن دریاچه مهم‌تر از هر حادثه دیگری در این منطقه به‌نظر می‌رسد و شوره‌زار شدن منطقه کمتر از آلودگی شیمیایی اهمیت ندارد.