به گزارش همشهری آنلاین، آنها قصد دارند در پایان همین دهه از فضاپیمای جدیدی برای هدایت ایستگاه فضایی برای سوختن در جو زمین استفاده کنند. ناسا و اکثر شرکای بین‌المللی آن قصد دارند تا سال۲۰۳۰ از ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده کنند و تا آن زمان ساختار اصلی آن برای ادامه میزبانی ایمن از فضانوردان بیش از حد فرسوده خواهد شد. مشکل اینجاست که چگونه می‌توان یک سازه ۱۰۰تنی را به‌طور ایمن در فضا دفع کرد؟
در این راه فرستادن این ایستگاه به مداری بالاتر امکان‌پذیر نیست، چراکه انرژی زیادی برای انجام این کار لازم است و فشارهایی که بر فضاپیما وارد می‌شود، می‌تواند باعث تجزیه آن شود. جایگزین چنین کاری این است که یک فرود کنترل‌شده به جو انجام شود و سازه ISS در جو بسوزد و زباله باقیمانده به یک منطقه غیرمسکونی در اقیانوس بریزد.
ایده اولیه استفاده از فضاپیماهای باربری روباتیک روسی برای هدایت ایستگاه فضایی بین‌المللی به مدار مورد نظر بود، اما مطالعه یک‌ساله ناسا و شرکای ISS نشان داد که این گزینه، آنطور که می‌خواهند نمی‌تواند موفق عمل کند. البته ناسا این واقعیت را که روسیه قرار است در سال۲۰۲۸ ایستگاه فضایی بین‌المللی را ترک کند، بیان نمی‌کند. خراب‌شدن روابط روسیه و باقی شرکا، این طرح را به طرحی غیرقابل اعتماد هم تبدیل کرده است؛ اگرچه آمریکا، اروپا و روسیه همچنان در فضا با یکدیگر همکاری دارند و برخلاف زمین، روابط در فضا آنقدرها هم تیره نیست!
بیشتر بخوانید:
به‌عنوان راه جایگزین، ناسا پیشنهادی را به شرکت‌های آمریکایی ارائه کرده است تا فضاپیمای مدارگردی را برای هدایت ایستگاه فضایی بین‌المللی به سمت فروپاشی در جو، توسعه دهند. این محصول یا یک فضاپیمای اصلاح‌شده است یا طراحی کاملا جدیدی خواهد داشت. به رقبا قیمت ثابتی از هزینه به اضافه توافقنامه ابتکاری برای طراحی، توسعه، آزمایش و ارزیابی و به‌دنبال آن ساخت‌وساز واقعی ارائه می‌شود. از آنجا که فضاپیما تنها یک فرصت برای انجام ماموریت خود دارد، نیاز است که طراحی این محصول، کاملا دقیق و با جزئیات کامل باشد.