همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: مهم‌ترین بخش‌های صحبت او درباره‌ی جشنواره‌ی سی‌وپنجم، از این قرار است:
- سینمارفتن یک آیین است، همراه بودن، با هم رفتن، با هم خندیدن، با هم تجربه‌کردن، با هم اشک ریختن، با هم دادزدن! [این موضوع‌ها]، به نزدیک‌شدن بچه‌ها به هم کمک می‌کند و هیچ‌چیز، جایگزین این تجربه‌ی مشترک نیست.
- سینمای کودک حتماً نیازمند حمایت است، وگرنه این سینما در این اوضاع و احوال اکران، دوام نمی‌آورد.
- ۹ماه از سال، مخاطبین سینمای کودک، در اختیار آموزش و پرورش هستند و بچه‌ها تنها سه‌ماه فرصت دارند تا همراه خانواده، سینما بروند. و این در حالی است که به‌خاطر مشکلات معیشتی و گرانی، نخستین چیزی که از سبد خانوارها حذف می‌شود، همین چیزهاست؛ چیزهایی مثل فرهنگ، هنر، سینما، موسیقی، کتاب و...
- تماشای فیلم‌های سرگرم‌کننده، البته باز هم برای بچه‌ها مفید است، اما آن فیلم‌ها برای بچه‌ها ساخته نشده و بسیاری از مضامین آن‌ها، مناسب بچه‌ها نیست. ما باید برای بچه‌ها، علاوه بر فیلم‌های سرگرم‌کننده، محصولاتی مناسب این گروه سنی تولید کنیم؛ آن هم محصولاتی مناسب بچه‌های امروز، نه بچه‌های دیروز!
- این روزها باید برای بچه‌ها، فیلم‌هایی درباره‌ی عشق، انسانیت، عدالت‌خواهی، حق‌طلبی ساخت و از خشونت و تبلیغ آن، پرهیز کرد.
- کشور ما به‌گونه‌های مختلف سینما احتیاج دارد که یکی از آن‌ها سینمای کودک است. ما الآن در سینما، فیلم‌هایی مثل «خواهران غریب» (فیلمی به کارگردانی زنده‌یاد کیومرث پوراحمد) کم داریم که همه‌ی خانواده با هم، به تماشایش می‌رفتند و با هم لذت می‌بردند.