همشهری آنلاین - سیدمحمدعلی فاطمی، خبرنگار افتخاری هفته‌نامه‌ی دوچرخه، ۱۶ ساله از تهران: شاید یکی از این راه‌ها، برگزاری جشنواره‌های علمی، هنری یا مهارتی در مدارس است؛ کاری که هر ساله، ما در دبیرستانمان، در قالب جشنواره‌ی «شیخ بهایی»، در پنج حوزه‌ی کامپیوتر، فیزیک (IYPT)، نانو، مهندسی انرژی و معماری انجام می‌دهیم.
برای شرکت در این جشنواره، بچه‌ها در کلاس‌های فوق‌برنامه و جذاب، در فضایی آزمایشگاهی همراه با مربیان توانا، شرکت می‌کنند و پس از یک سال کار و تحقیق، نتایج پروژه‌ی خود را در جشنواره‌ی درون مدرسه‌ای شیخ‌بهایی، به اشتراک می‌گذارند.
در مرحله‌ی اول، بچه‌ها با ارائه‌ی پروژه‌ها به داوران متخصص خارج از مدرسه، خودشان را محک می‌زنند و در مرحله‌ی دوم، پروژه‌های برگزیده، برای عموم به نمایش در می‌آید.
این تحقیق‌ها به شکل اختیاری، در تابستان هر سال هم ادامه خواهد داشت و همین اتفاق باعث می‌شود بچه‌ها بتوانند یک پروژه را به سرانجام برسانند و چندتا چندتا، از پله‌های موفقیت بالا بروند.
مدرسه هم علاوه بر اعطای جایزه به پروژه‌های برگزیده، نمره‌ی مثبتی با ضریبی محدود به دانش‌آموزان شرکت‌کننده در جشنواره می‌دهد.
بخش پایانی نوزدهمین دوره‌ی این جشنواره، ۱۲و ۱۳مهر امسال از ساعت ۱۲ظهر تا هفت عصر برگزار شد. فضای جشنواره، صمیمی بود. از در ورودی مدرسه که وارد می‌شدی، نوجوانانی را می‌دیدی که با انگیزه و انرژی، در حال ارائه‌ی نتیجه‌ی تحقیقاتشان به دوستان و والدین خود بودند. در برخی غرفه‌ها، بچه‌ها نتایج تحقیقاتشان را به‌صورت قطعات تولیدی، روی میز به نمایش گذاشته بودند و نگاه‌کردن به اختراعات نوجوان هم‌سن و سال، بسیار جذاب بود. حتماً خود بچه‌ها هم از ارائه‌ی کارشان لذت می‌بردند.
آن روز با چند نفر از بچه‌ها گفت‌وگویی داشتم. احسان(پژوهش مهندسی انرژی) می‌گفت: «فضای جشنواره با توجه به سال قبل که درگیر کرونا بودیم، واقعاً جذاب و حرفه‌ای‌تر دنبال می‌شه.» محمدمهدی(پژوهش کامیپوتر) هم معتقد بود این جشنواره، جای خوبی برای شکوفایی استعدادهای اوست و حتماً در دیگر مراحل زندگی او هم نقش مثبت خواهد داشت.
کیاوش(پژوهش IYPT) هم به نکته‌ی جالبی اشاره می‌کرد: «ما بیش‌تر از این‌که در این جشنواره با هم رقابت کنیم، به هم در طول سال و در فضای کلاس یا حتی در ارائه‌ها کمک می‌کردیم تا همه‌ی بچه‌های کلاس یک نتیجه عالی رو داشته باشن.»
با امیرعباس طاهرنژاد، دبیر جشنواره‌ی نوزدهم و از فارغ‌التحصیلان دبیرستان هم گفت‌وگویی داشتم. او گفت: «این جشنواره هرسال جدا از بخش آموزشی مدرسه ارائه می‌شه که بچه‌ها بعد یک سال تحقیق در کلاس‌هاشون، میان و کارهاشون رو در کنار همدیگه به اشتراک می/ذارن و عموم مردم از تماشای اون‌ها لذت می‌برن.»
او ادامه داد: «در روز دوم جشنواره و اختتامیه، به بهترین آثار از نظر داوران و بهترین اثر از دید بازدیدکنندگان، جوایزی هم اهدا می‌شه.»