روزنامه همشهری؛ گروه خانواده_ رابعه تیموری : اما اکنون که سیاست‌گذاری سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک بر پویایی تربیتی کودکستان‌ها قرارگرفته، توانمندی مربیان اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. مجتبی همتی فر، رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک معتقد است در گزینش مربیان این مراکز نباید به مدرک‌گرایی روی آوریم. او مربیگری در کودکستان‌ها را ظرفیت مهمی برای اشتغال‌زایی دختران جوان می‌داند و در گفتگوی زیر به مسائل پیرامون گزینش و جذب مربیان کودکستان‌ها پرداخته است:
یکی از شرایط جذب مربی کودکستان، گذراندن دوره ٨ ماهه تربیت مربی است. چرا از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی برای گزینش مربیان استفاده نمی‌کنید؟
ما متاسفانه در کشور با آفت مدرک‌گرایی روبرو هستیم و در گزینش نیروی انسانی تجربه عملی و کارورزی کمتر موردتوجه قرارگرفته است. در فعالیت‌هایی مانند مربیگری و کار با کودک باید بیش از هر سنجه‌ای، مهارت‌های فرد در تعامل با کودک موردتوجه قرار بگیرد. تجربه نشان داده فارغ‌التحصیلان دیپلم فنی و حرفه‌ای در بازار کار توانمند و موفق عمل می‌کنند و باورمان این است که در مورد مربیگری کودکستان‌ها هم یک جوان ١٨ساله که دیپلم فنی حرفه‌ای همراه با تجربه عملی دارد می‌تواند عملکرد موفقی داشته باشد.
در توانمندسازی مربیان کودکستان‌ها، برگزاری دوره‌های مهارت‌آموزی به چه اندازه جدی گرفته می‌شود؟
در بحث گزینش مربیان کودکستان‌ها ما دو منظر را موردتوجه قرار می‌دهیم. در درجه اول اهمیت دادن به آموزش‌های عملی مانند آموزش‌هایی که در هنرستان‌های آموزش‌وپرورش و مراکز فنی و حرفه‌ای آموزش داده می‌شود. در این مراکز رشته‌هایی داریم که با تربیت کودک مرتبط است و تلاش می‌کنیم رویکرد آموزشی این مراکز را با رویکرد سازمان ملی کودک و نوجوان همسو کنیم.
در بخش دیگری از بحث نیروگزینی در کودکستان‌ها، به رسمیت شناختن مدارک دانشگاهی را موردتوجه قرار داده‌ایم و بنا بر این است که فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و حوزوی امکان فعالیت در مهدکودک‌ها را داشته باشند. البته تاکید داریم که برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، صرف داشتن مدرک کفایت نمی‌کند. بلکه بر اساس اساسنامه سازمان همه افراد باید گواهی مهارت‌های حرفه‌ای کسب کنند و شایستگی‌های حرفه‌ای آنها محرز شده باشد و فارغ‌التحصیلان به سطحی از توانمندی برسند که بتوانند کنشگری تربیتی داشته باشند.
سازو کارهای لازم هم طراحی شده و در حال عملیاتی شدن است تا هم در بستر دانشگاه و حوزه و هم مراکز مهارت‌آموزی و فنی حرفه‌ای نیرو تربیت کنیم.
به نظر می‌رسد در زمینه رشته‌های دانشگاهی مرتبط با مربیگری کودکان با محدودیت روبرو هستیم. فارغ‌التحصیلان چه رشته‌هایی در اولویت گزینش قرار می‌گیرند؟
گستره رشته‌های دانشگاهی چندان تنوع ندارند و نه از نظر کمی و نه از نظر کیفی برآورده نیازهای کودکستان‌ها نیستند، اما می‌توانیم رشته‌های مرتبط با حوزه تربیت کودکان را در دانشگاه‌های جامع علمی کاربردی گسترش دهیم و افراد علاقه‌مند در گستره رشته‌های این حوزه را به‌صورت تخصصی آموزش دهیم. باید توجه داشت که رشته مربیگری کودک با آموزگاری در مدارس تفاوت دارد و رشته‌های تخصصی مرتبط با حوزه کودکستان‌ها باید توسعه پیدا کنند.
برای ارتقای توانمندی نیروهای مشغول در کودکستان‌ها چه برنامه‌ای دارید؟
تجربه کسانی که در این سال‌ها با تجربه به سطحی از توانمندی رسیدند برای ما ارزشمند است و ضرورت دارد با ارزیابی و هنجارسازی این تجربیات را به روز کنیم.
بیشترین رشد مغزی کودک از زمان تولد تا ٤سالگی اتفاق می‌افتد، اما در کودکستان‌ها برای این گروه سنی برنامه‌ریزی خاصی نمی‌شود و به نگهداری کودکان اکتفا می‌کنند.
ما مبنا را بر این اصل قرار داده‌ایم که کودکان پیش از ٣سالگی از خانه و خانواده جدا نشوند. بر اساس اساسنامه سازمان، توانمندسازی خانواده‌های ایرانی جزء وظایفی است که برای سازمان تعیین شده و در راستای تحقق این وظیفه تلاش می‌کنیم زمینه تحصیل پودمانی والدین در رشته‌های مرتبط با تربیت کودک را فراهم کنیم.