همشهری- حسین کاظم‌زاده، شاید این جمله رهبر معظم انقلاب، گویای عمق جنایت رژیم صهیونیسیتی و دشمنی جبهه مقاومت جهانی با اسرائیل باشد:
«صرفا این نیست که ما از یک ملت مظلومی که از میهن خود و از خانه خود رانده شده داریم دفاع می‌کنیم؛ ما در واقع با این کارمان با یک نظام سیاسی ظالمانه و استکباری مبارزه می‌کنیم. امروز دفاع از فلسطین، دفاع از حقیقت است؛ حقیقتی بسیار گسترده‌تر از مسئله فلسطین. امروز مبارزه با رژیم صهیونیستی مبارزه با استکبار است، مبارزه با نظام سلطه است.»
برای تصویر جذاب دنیای پس از نابودی اسرائیل، می‌بایست دردهای امروز بشر در مقیاس بین‌الملل را که به‌واسطه نفوذ صهیونیست‌ها در لایه‌های مختلف اداره جهان، رقم خورده است، به نظاره بنشینیم.
بدین‌منظور باید ۲ حقیقت را از یکدیگر تفکیک کرد؛ موجودیت سیاسی‌ای به نام اسرائیل و شبکه صهیونیستی جهانی. به جرأت می‌توان رژیم اسرائیل را، صورت مجسم آن شبکه در نقطه فلسطین اشغالی دانست. یکی از جدی‌ترین تأثیرات از بین رفتن رژیم صهیونیستی، ضعیف شدن این شبکه مخوف جهانی است. می‌توان در مقام تقریب به ذهن، جایگاه جمهوری اسلامی و ارتباط آن با جبهه مقاومت را مثال زد که تقویت و تضعیف یا از بین رفتن ایران، به‌شدت روی جبهه مقاومت اثر می‌گذارد.
شبکه جهانی صهیونیستی، نهادها، تشکیلات و شرکت‌های بین‌المللی‌اند که فضای امن انسانی را در میان جوامع مختلف بر هم زده‌اند. آمریکا هدف اول صهیونیست‌ها برای تأثیرگذاری جهانی است. نزدیک به ۶میلیون از جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند (کمتر از ۲درصد) ولی گلوگاه‌های اصلی آمریکا به‌دست آنهاست.
امپراتوری رسانه‌ای
تمامی شبکه‌های تلویزیونی، ماهواره‌ای و کابلی آمریکا تقریبا به‌وسیله ۶ غول رسانه‌ای اداره می‌شوند و با توجه به اینکه این رسانه‌های آمریکایی مخاطبان زیادی در سراسر جهان دارند و در واقع تمامی اخبار، اطلاعات و برنامه‌های سرگرم‌کننده مردم جهان از طریق این رسانه‌های انحصاری تأمین می‌شود، می‌توان اذعان داشت که این غول‌های رسانه‌ای بر تمامی جهان مسلط هستند. ۶ ابررسانه آمریکایی، جریان اصلی رسانه‌ها در جهان را در دست دارند و هدف اولیه آنها نیز سلطه‌جویی اقتصادی است و نه اطلاع‌رسانی. این ابررسانه‌ها که هرکدام دارای شبکه‌های رادیویی، تلویزیونی، ماهواره‌ای و ... هستند، به اشکال گوناگون تحت سلطه صهیونیست‌ها قرار دارند و در جهت پیشبرد اهداف صهیونیسم فعالیت می‌کنند.
این ۶ غول رسانه‌ای عبارتند از:
۱.تایم وارنر: AOL
تایم وارنر، جایزه «جوبیلی» را به پاس پشتیبانی طولانی و همه‌جانبه از رژیم صهیونیستی از بنیامین نتانیاهو دریافت کرده است.
رسانه‌های تحت مالکیت این شرکت در آمریکا عبارتند از:
.تلویزیون: شبکه‌های تلویزیونی «سی‌ان‌ان»، «اچ‌بی‌او»، «سینه‌فاکس»، «ترنر کلاسیک مووی»، «تی‌بی‌اس سوپر - استیشن»، «تی‌ان‌تی»، «کارتون نت‌ورک»، «دبلیوبی» و «اسپرت نت‌نیویورک»
.مجله: «تایم»، «پیپل»، «اپورتزایلوستریتد»، «ماد مگزین»، «فورچون» و «مانی مگزین»
۲,وایاکام
این شرکت توسط یک یهودی به نام سامنر ردستون اداره می‌شود و فیلم‌های سینمایی این شرکت توسط «پارامونت پیکچرز» به مدیریت زنی یهودی به نام شری لنسینگ تولید می‌شود.
اکنون وایاکام در پخش برنامه‌های ماهواره‌ای و ساخت بازی‌های رایانه‌ای نقش مهمی دارد و بزرگ‌ترین کمپانی دست‌اندرکار خبر، موسیقی، هنر، ورزشی، سرگرمی، برنامه‌های کمدی و برنامه‌های کودکان و نوجوانان در آمریکاست و از این نظر، پس از شرکت «دیسنی» مقام دوم دنیا را در اختیار دارد.
۳.نیوزکورپوریشن
نیوزکورپوریشن، سومین شرکت رسانه‌ای بزرگ آمریکا و متعلق به مرد ثروتمند رسانه‌ای جهان روپرت مرداک است که به گرایش‌های راست‌گرایانه‌اش معروف است. این شرکت علاوه بر ایالات متحده در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله انگلیس، استرالیا، کانادا، هند، هنگ‌کنگ، چین و ایتالیا نیز سرمایه‌گذاری‌های کلانی کرده و در همه جای دنیا صاحب شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی متعددی است.
نیوزکورپ، صاحب یک‌چهارم از کل رسانه‌ای شنیداری، دیداری و چاپی جهان ازجمله ۱۰۰روزنامه و مجله بزرگ دنیاست. فاکس و فاکس‌نیوز که از شبکه‌های جنجالی و خبرساز محسوب می‌شوند، متعلق به این شرکت هستند.
شبکه «فارسی - وان» آخرین هجمه رسانه‌ای نیوزکورپوریشن است که در اوایل سال۲۰۰۹میلادی به زبان فارسی راه‌اندازی شد. عده‌ای این شبکه را «سومین حلقه از صف جدید مبارزه علیه تولیدات رسانه‌ای، فرهنگی ایران، پس از MBC، پرشیا و BBC فارسی می‌دانند.
از نشریات معروفی که وابسته به نیوزکورپ هستند، می‌توان به «دیلی تلگراف»، «وال‌استریت‌ژورنال»، «نیویورک‌پست»، «داو جونز» و بزرگ‌ترین روزنامه بورس دنیا «ای اسپیس» اشاره کرد.
۴.والت دیسنی
والت دیسنی عظیم‌ترین شرکت رسانه‌ای منحصرا سرگرم‌کننده آمریکا و جهان است که یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای و سرگرمی و همچنین تولیدکننده فرآورده‌های فرهنگی جهان به شمار می‌آید. میخائیل ایزنر، رئیس و مدیر اجرایی این شرکت نیز فردی یهودی است.
از سال۱۹۹۴میلادی آقای ایزنر، محصولاتی را روانه بازار کرد که در آن انگیزه‌های سیاسی، واضح و روشن بود. شخصیت‌های زنده به جای تصاویر انیمیشین حضور داشته و اعمال منافی عفت عمومی انجام می‌دادند. او داستان‌هایی را با مضامین جنسی روانه بازار می‌کرد و در آن داستان‌ها به‌دنبال اهداف خویش بود.
شرکت «والت دیسنی» در «نمایشگاه هزاره» واقع در «ایالت فلوریدا»،
«بیت المقدس» را به‌عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کرد. از ۸میلیون دلار هزینه این نمایشگاه، اسرائیل مبلغ ۸/۱میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرد و با دیسنی در گسترش این نمایشگاه شریک شد.
حمایت دیسنی در حوادث اخیر فلسطین از رژیم صهیونیستی در این فضا روشن‌تر می‌شود.
۵.برتلزمان
خواهران معروف RTL که مجموعه‌ای از شبکه‌های رادیویی، تلویزیونی و استودیوهای فیلمسازی هستند، متعلق به این غول رسانه‌ای اروپایی، آمریکایی‌اند. برتلزمان همچنین انتشارات «رندوم هاوس» را در اختیار دارد که یکی از بزرگ‌ترین مؤسسه‌های انتشاراتی جهان قلمداد می‌شود و سالانه میلیون‌ها جلد کتاب در سراسر جهان منتشر می‌کند.
۶.جنرال‌الکتریک
جنرال‌الکتریک در اوایل سال۲۰۰۱میلادی بخش‌هایی از شبکه‌های تلویزیونی خود را با بخش‌هایی از شرکت عظیم «مایکروسافت» ادغام کرد، نظارت و سرپرستی آنها را به‌عهده گرفت و همچنین به تازگی با شرکت رسانه‌ای «ویوندی یونیورسال»، صاحب شرکت فیلمسازی مشهور یونیورسال به توافق رسید تا با بخش‌های بزرگی از این شرکت عظیم که از ۳ سال پیش دچار مشکلات مالی فراوان شد، ادغام شود. با چنین اتفاقی، غول رسانه‌ای جدیدی هم‌تراز «ای‌اوال»، تایم وارنر و نیوزکورپوریشن ایجاد می‌شود. این شرکت مالک شبکه‌های «NBC» و «CNBC» است.
این شرکت در انتخابات سال۲۰۰۰میلادی ۱.۱میلیون دلار به ستاد تبلیغاتی جورج بوش کمک کرد.
در مجموع می‌توان رسانه یعنی ابزار ساخت ذهنیت، باور و پسند در میان مردم جهان را در دست این اقلیت نژادپرست، سرمایه‌دار، بی‌رحم و حامی کودک‌کشان، دانست.
استثمار صهیونیستی
اغلب میلیاردرهای پرنفوذ جهان و صاحبان سرمایه‌های هنگفت یهودی، صهیونیست هستند و بدون استثنا بخشی از ثروت خود را در برنامه‌هایی صرف می‌کنند که اولا موجودیت رژیم نژادپرست صهیونیستی را تقویت کند و ثانیا این بخش از دارایی‌ها در جهت ایجاد و کمک به سازمان‌هایی صرف شود که اهداف بلندمدت صهیونیسم بین‌الملل را در سطح جهانی برآورده کند. مهم نیست چگونه این اهداف محقق می‌شوند. اعم از براندازی نظام‌ها، ایجاد اختلافات قومی و نژادی، اختلافات سیاسی، آموزش، ایجاد ساختارهای اجتماعی برگرفته از اندیشه‌های صهیونی و شبکه‌سازی برای قشر تحصیل کرده جوامع هدف، تا اقدامات تروریستی و جنایتکارانه در جهت حذف عواملی که به سیاست‌ها و اهداف صهیونیسم بین‌الملل در سطح جهان ضربه وارد می‌کنند. یک فقره از این فهرست بلندبالا، کودتاهای متعددی است که در سرتاسر دنیا از طریق همین لابی صهیونیستی انجام شده است و دولت‌های مستقل با پشتیبانی مالی و رسانه‌ای همین شبکه سرنگون شده‌اند.
نژادپرستی
صهیونیسم شکلی از نژادپرستی است. «مجمع عمومی سازمان ملل» در سال۱۹۷۵ قطعنامه‌ای به تصویب رساند که در آن صهیونیسم را «شکلی از نژادپرستی» نامید. علت تصویب چنین قطعنامه‌ای، وجود تبعیضات قانونی در قانون اسرائیل علیه اعراب بود.
دامن زدن به اختلافات قومی
از دیگر شیوه‌های تفرقه‌افکنی دشمنان اسلام در میان امت اسلامی، دامن زدن به اختلافات قومی و قبیله‌ای است؛ برای نمونه، در یکی از موارد پروتکل پنجم سران صهیونیسم چنین آمده است: «با این همه، ما در سایه اختلافات عمیقی که بین ملل و فرق مختلف وجود دارد و به سادگی رفع نخواهد شد، از هیچ خطری بیم نداریم. ما در سراسر ممالک جهان بذر اختلاف پاشیده‌ایم و به اختلافات قومی، نژادی و تعصبات دینی از بیست قرن پیش تاکنون دامن زده‌ایم.»
ایجاد ناامنی
وضعیت عدم‌قطعیت رژیم صهیونیستی سبب شده است معمای امنیت، همچنان عنصر ذاتی و بنیادین سیاست بین‌الملل آن به شمار رود و بازیگران را در فضای تهدید و نوعی نظام ترس نسبت به اصل بقا و خودیاری خود نگه دارد در طول بیش از ۷۰ سال از عمر رژیم صهیونیستی شاهد بوده‌ایم که این رژیم با چالش‌های راهبردی و امنیتی گوناگونی مواجه بوده است؛ همچنان نیز تهدیدهای جدی در سطح بالا علیه موجودیت این بازیگر وجود دارد. دقیقا به همین جهت و برای حفظ موجودیت خود، ایجاد ناامنی یکی از سیاست‌های قطعی این رژیم است. ترورهای موساد چه مبارزین فلسطینی و لبنانی و چه دانشمندان هسته‌ای و موشکی ایران در همین فضا معنا پیدا می‌کند. راهبرد اسرائیل تا قبل از سال۲۰۰۶ «برتری نظامی» بود اما از جنگ‌های ۳۳روزه به این سو، راهبرد رژیم صهیونیستی به «ایجاد ناامنی در منطقه برای امنیت اسرائیل» تبدیل شده است.
ناامنی‌های منطقه اعم از سوریه، یمن و ... همه ریشه در راهبرد جدید رژیم صهیونیستی دارد و اگر اسرائیل از حداقل توانایی و آمادگی داخلی برای پایان دادن به بحران امنیتی خود برخوردار بود، حتما این کار را انجام می‌داد.
دنیای پس از اسرائیل به سمت امنیت حرکت می‌کند؛ دیگر زنان و کودکان غزه‌ای کشتار نمی‌شوند، اختلافات قومی کم می‌شوند، نژادپرستی رخت برمی‌بندد، ملت‌های مستقل سرشان را بالا می‌گیرند و استعمار و استثمار نمی‌شوند، مردم خودشان با اراده آزاد خود و نه تحت‌تأثیر رسانه‌های بی‌رحم، انتخاب می‌کنند.