به گزارش همشهری آنلاین، در سال گذشته حدود ۵۵ میلیارد تومان از تجهیزات ترافیکی مناطق ۲۲گانه شهر تهران به سرقت رفته است؛ سرقت این تجهیزات که اغلب برای استفاده از فلزات آن‌ها انجام می‌شود نه فقط یک دزدی ساده بلکه خرابکاری بزرگی است که ایمنی شهر را در خطر قرار می‌دهد.
از فلز به پلاستیک و بتن
بخشی از فعالیت‌های شهرداری‌های مناطق بیست و دوگانه بازسازی تجهیزات ترافیکی آسیب دیده و نصب تجهیزات جدید است که این کار با برنامه‌ریزی و هدایت معاونت ترافیک شهرداری تهران انجام می‌شود. گاهی اوقات نیز بخش زیادی از یک سازه یا مبلمان تخریب می‌شود تا فلزات اطراف آن برداشته شود. نمونه اتفاقی که برای دیواره‌های عایق صدا در کنار بزرگراه‌های درون شهر افتاده بود و سارقان ورقه‌های پلاستیکی آن را شکسته و سوزانده بودند تا قاب و نگهدارنده‌های فلزی را بردارند.
مدیرکل حمل و نقل عمومی و امور مناطق شهرداری تهران دراین‌باره به همشهری می‌گوید: امسال توانستیم میزان سرقت تجهیزات را نسبت به سال گذشته کمتر کنیم و این اتفاق به دلیل تغییر جنس تابلوها بود. بسیار از المان‌های جدید ترافیکی در سال جدید از جنس غیرفلزی ساخته و نصب شدند و سارقان کمتر به سراغ آن‌ها می‌روند. مثلا تابلوهای عمودی از جنس پلاستیک و نرده‌های کنار معبر از جنس بتن ساخته و نصب شدند. همچنین علاوه بر تغییر جنس تجهیزات، اتصالات پیچ و مهره‌ای با جوشکاری تثبیت شدند تا در زمان کوتاه امکان بازکردن آن‌ها وجود نداشته باشد.
مهدی گلشنی می‌افزاید: از طرف دیگر یک ابلاغیه ۹ ماده‌ای به مناطق داده شد که به شکل هماهنگ طرح‌هایی را برای جلوگیری از سرقت اجرا کنند. بخشی از این طرح شامل مجهز کردن پیمانکاران مجاز با تابلو و نشانه کیوآرکد مخصوص آن‌ها بود. قبلا سارقان با لباس و خودرو شبیه پیمانکاران اقدام به باز کردن تجهیزات می‌کردند و از دید ماموران شبیه کارکنان عادی به نظر میامدند اما اکنون هویت آن‌ها باید با کیوآرکد و روش‌های دیگر تایید شود. با نیروی انتظامی هم در این زمینه هماهنگی‌هایی انجام شد تا نقاط خاص را بیشتر پوشش بدهند. نتیجه این بود که سارقان کمتر می‌توانند با ظاهر شبیه نیروهای شهرداری به سرقت بپردازند.
او با ذکر چند نمونه از سرقت تجهیزات ترافیکی می‌گوید: یکی از خطرناک‌ترین سرقت‌ها، دزدیدن ورقه فلزی کف پل عابر بود. این دزدی در نیمه شب اتفاق افتاد و بخشی از عرشه که مسیر رفت و آمد عابران است را از جا کنده بودند. البته گشت شهرداری متوجه شد و توانستیم آن را ترمیم کنیم ولی احتمال حادثه خیلی زیاد بود. در یک مورد دیگر هم نرده‌های پل عابر را دزدیده بودند که آن هم بسیار خطرساز بود. متاسفانه کسانی که این نوع سرقت را در منطقه ۱۹ انجام دادند، به این فکر نکردند که ممکن است جان دیگران را به خطر بیندازند.
به گفته او بیشترین دزدی که با برنامه‌ریزی قبلی و به دست گروه بزرگی از سارقان انجام می‌شود، از جا کندن و بردن گاردریل‌های کنار بزرگراه است. آهن، آلمینیوم و ورقه‌های آبکاری‌شده گالوانیزه؛ هرچه سنگین‌تر باشند قیمت بیشتری برای فروش دارند.
جوشکاری اتصالات فلزی یکی از روش‌های موثر برای جلوگیری از سرقت است اما فقط درباره پایه‌ها و قطعات آهنی می‌توان این کار را انجام داد. همین هم باعث شده است که برخی از تجهیزات ترافیکی که برای مدتی با استفاده از آلومینیوم ساخته و با پیچ و مهره نصب می‌شدند، مجددا به صورت آهنی تولید شوند. ساخت تابلوها و بقیه تجهیزات ترافیکی در کارخانه‌های انجام می‌شود و شهرداری تهران این محصولات را طی قراردادهایی از تولید کننده بخش خصوصی خریداری می‌کند. تغییر جنس تجهیزات ترافیکی نیز به تدریج و با تغییر سفارش‌ها رخ می‌دهد و در طول چند سال می‌توان تفاوت تابلوهای جدید را با نمونه‌های قبلی مشاهده کرد. سرقت از سطح شهر تنها منحصر به تابلوها و نرده‌ها نیست و با گذر از خیابان‌ها می‌توان دید که دیگر ارگان‌های شهری هم به دنبال جوشکاری جعبه‌های برق و دریچه‌های تلفن و فاضلاب هستند تا مانع کار آهن‌دزدها شوند.
لوله دزدی
مرداد امسال یکی از اعضای شورای شهر تهران، فرونشست در بخشی از بزرگراه آزادگان را با سرقت لوله‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی در میانه این بزرگراه مرتبط دانست. میثم مظفر پیشنهاد کرد که خط لوله جمع‌آوری آب‌های سطحی به بخش دیگری از بزرگراه انتقال پیدا کند تا خطرات ناشی از سرقت قطعات آن کاهش پیدا کند. در جلسه بعدی نیز مهدی چمران، رییس شورای شهر تاکید کرد که فرونشست بزرگراه آزادگان به دلیل سرقت لوله‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی رخ داده است. این لوله‌ها برای هدایت آب‌های ناشی از بارندگی و جلوگیری از ورود آن به خیابان‌ها و اختلال در جریان ترافیک نصب شده بودند. این موضوع نشان می‌دهد که سرقت هر نوع از تجهیزات شهری اعم از عمرانی یا ترافیکی می‌تواند خطرات وسیعی ایجاد کند که ابعاد آن هنوز مشخص نیست.