حیا و عفاف در همه گروه‌های دینی|عفت ورزی در ادیان ابراهیمی

همشهری آنلاین؛ گروه خانواده: دکتر طه اسدللهی پژوهشگر مطالعات خانوادهدر یادداشتی نوشت: 
«تشابهات زیادی در اصول و جهات جزئی دستورات ادیان الهی وجود دارد که می تواند حاکی از اصالت الهی آنها باشد و در آموزه های اخلاقی به اوج خود می رسد، به طوری که دعوت به فضایل اخلاقی و رفتار مانند صداقت، صبر، گذشت، فداکاری، کمک به دیگران و مراعات حقوق دیگران از این میان است. عفت در برابر شهوات و حیامداری در امور نفسانی; که عموماً در این ادیان گناه محسوب می شوند، از ارکان اخلاقی زندگی پیروان ادیان الهی هستند. همچنین انسان کامل به عنوان الگوی دینی، وارسته ترین فرد در رعایت الگوی حیامداری به شمار می رود. در این یادداشت به اهمیت رعایت حیا و حجاب در ادیان الهی می پردازیم. به عنوان مثال انجیل از عیسی، شاگردان و همراهانش نقل می کند که مردان و زنان مسیحی را به رعایت عفت دعوت می کند. در نامه های پولس، به زنان توصیه شده بود که سرپوش بپوشند و حجاب سر را رعایت کنند. از سوی دیگر حفظ عفاف و حجاب در اسلام و یهود برای حفظ زن و مرد از انحراف در ارتباطات اجتماعی و حفظ ثبات خانواده ضروری شمرده شده است. چنانکه ازدواج و تشکیل خانواده در این ادیان مقدس شمرده می شود. اما در آموزه های دین مسیح باکرگی(رهبانیت و عدم ارتباط جنسی) در درجه اول مقدس است و رعایت خودداری اولاً برای پرهیز از همه ی امور نفسانی و دنیوی و ثانیاً برای جلوگیری از مفاسد اجتماعی توصیه شده است. 
در دنیای امروزی که فضای رسانه ای همه جوامع را با ناپاکی و بدپوششی تهدید می‌کند، باید در برابر آنچه بنگاه داران اقتصادی در فضای چندرسانه‌ای به ما می‌گویند، به‌ویژه در حوزه حیاورزی و مد لباس، موضع گرفت. همچنین، برخی از انگیزه های سیاسی و اقتصادی به منظور حفظ منافع خود؛ روز به روز بسیاری از احکام و سنت های دینی را زیر سوال برده است. در این شرایط، پدیده چشم چرانی که بیشتر با انحراف جنسی همراه است، به یک سرگرمی بسیار رایج تبدیل شده است که امروزه به طور موثر توسط فضای رسانه ای قبح زدایی شده است. بنابراین، جهان ما در دوران سردرگمی اخلاقی زندگی به سر می برد و بی تفاوتی نسل بشر در بسیاری از جوامع غربی و شرقی نسبت به دغدغه های اخلاقی در رفتارهای رایج امروزی منعکس است. این رفتارهای ناشایست و قبح زدایی از برهنگی اغلب باعث تشویق شهوات جنسی می شود که در همه ادیان الهی گناه محسوب می شود. اما بررسی تمام کتب آسمانی و ادیان ابراهیمی، اهمیت دعوت به رعایت حیا و تأثیرات آن بر تکامل انسان و جامعه را به وضوح بیان کند.
توجه به عفت و حیا در همه ادیان ابراهیمی رایج است. دعوت پیامبران و بزرگان دینی در رعایت زیست عفیفانه و حتی به صراحت رعایت پوشش برای زنان و مردان زمینه مناسبی برای حفظ حیا در اجتماع، رشد معنوی انسان و جلوگیری از آسیب های اجتماعی است. اما بر اساس دستورات اسلام، محدود کردن غریزه ی جنسی به محیط خانواده (با توجه به اینکه ازدواج و استحکام خانواده در اسلام مقدس و زمینه ی بقای بشر شمرده شده است) به حفظ سلامت روانی جامعه کمک می کند و موجب رشد روحی و فرهنگی انسان می شود. در مسیحیت هرگونه دوری از دنیا و عدم گرایش به لذات دنیا مقدس است و عفت ورزی در این مفهوم اول برای پاکی شخص و در مرحله ی بعد حفظ جامعه از مفاسد اجتماعی توصیه شده است. در یهود نیز از ازدواج گریزی نیست ولی مقدس پنداری وجود ندارد و صرفا برای حفظ جامعه راه حل ازدواج مقابل روست که نمادی برای روابط پست بشری است. بنابراین با توسعه ارتباطات مجازی و حقیقی در جامعه که در آن رعایت عفاف و حیا و تکامل و تکامل روحی انسان واقعاً به خطر افتاده است، دعوت به مفاهیم اصیل دینی امروزه مورد توجه ادیان ابراهیمی است. البته باید مدنظر داشت که با گسترش تفکرات بشر بسیاری از جریانات دینی به اهمیت کنترل و نه انکار امیال فطری بشر پی برده اند.»