گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین : مصیب نعیمی، کارشناس مسائل منطقه نوشت: متاسفانه کشورهای عربی به طور عمده و کشورهای نفت خیز عربی به طور خاص و همچنین کشورهای همسایه فلسطین در قبال جنایت هولناک فعلی در غزه بسیار سرد و بی تفاوت برخورد کردند. اگرچه جلسات و اجتماعاتی در این کشورها درباره فلسطین برگزار شده است، اما در این جلسات هیچگونه تصمیم تعیین کنندهای در حد محکومیت همگانی و منطقهای یا بیرون راندن سفرا از کشورهایی مانند مصر، اردن و امارات صورت نگرفت. واکنش برخی کشورهای عربی در قبال تحولات غزه تا آن جا انفعالی بوده که برخی این واکنشها را به معنای همراهی اعراب با تل آویو تلقی کردهاند. اعتراضاتی در برخی کشورهای عربی مانند مصر برگزار شده اما هرگز واکنش ها در حد پاسخ به این جنایات نبوده، در حالی که واکنشها به جنایات در غزه در کشورهای غربی و اروپایی که هم پیمان تل آویو هم به شمار میروند، بسیار تندر و جدی تر بوده است.
در کشورهای محور مقاومت هم حساسیتها زیاد بوده و این کشورها خواستار برخورد هماهنگ و همگانی جهان اسلام و اعراب علیه اشغالگران صهیونیست شدند، اما متاسفانه کشورهای عربی و اتحادیه کشورهای اسلامی یا اتحادیه عرب کمترین اقدام را در این زمینه انجام دادند، حتی در زمینه رساندن دارو و امکانات اولیه به مجروحان بی شمار غزه تا کنون هیچ اقدام قابل توجهی از سوی کشورهای عربری برای غزه صورت نگرفته است.
رژیم صهیونیستی هم با توجه انفعال کشورهای عربی، ماهیت اصلی خود را نشان داده و در حال به خاک و خون کشیدن هزاران زن و کودک فلسطینی است و هزارن نفر را هم زیر آوار دفن کرده است. با توجه به عمق فاجعه جاری در غزه، اگرچه ملت ها در همه جهان نسبت به اقدامات تل آویو ابراز انزاجار کردند و خواستار واکنش دولتهایشان شدند، اما متاسفانه تا این لحظه اتفاق خاصی از سوی دولتها رخ نداده است. برخی با توجه به وابستگی عمیقی که کشورهای عربی به آمریکا و غرب دارند و یا سازشکاری که برخی اعراب با تل آویو داشتند، از عکس العمل دولتهای عربی ناامید هستند و معتقدند این گونه دولتهای عربی در قبال فلسطین یا بی تفاوتند یا غیرمسئولانه عمل می کنند. البته این واکنش کشورهای عربی بسیار مورد نکوهش است، همان قدر که کشتار مردم غزه دردآور است، واکنش سرد کشورهای عربی هم برای جامعه اسلامی هم عذاب آور است.
کشورهای عربی ابزار زیادی در مقابل تل آویو دارند، مانند قطع نفت یا رابطه اقتصادی، اما این کارها را نکردند. اعراب همچنین میتوانستند حمایت تبیغاتی گستردهای از فلسطین داشته باشند و سفرای خود را فرابخوانند، اما این کارها را هم نکردند. اگر وحدت رویه ای بین اعراب بود، همان گردهمایی اخیر سران جهان عرب درباره فلسطین به نتیجه می رسید، در حالی که این نشست بدون سخنرانی برخی کشورها با اختلافات جدی به پایان رسید. اتحادیه عرب می توانست یک بیانیه محکم برای قطع همه روابط با تل آویو تصویب کنند، اما این اتحادیه نیز نتوانست این کار را انجام دهد، همین وضعیت باعث شده تا تل آویو با جسارت بی حد خود ادعای استفاده از بمب اتمی علیه مردم بی دفاع غزه کند و هیچ کس هم عکس العمل نشان ندهد.