به گزارش همشهری آنلاین، جامعه وقتی به ظهور نزدیک می‌شود و طلب امام زمان شدت پیدا می‌کند که ادراک جهل و ادراک ظلم در انسان‌ها آشکار شود و گرنه صرف وجود ظلم و جهل باعث ظهور نمی‌شود؛ به‌عبارتی باید نبود علم و عدل درک شود. اگر در روایاتی داریم که خدا بعد از اینکه زمین پر از ظلم و جور شد، قسط و عدل را در آن حاکم می‌کند(فَیمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً) این به‌معنای آن نیست که هیچ نقطه روشنی در زمین باقی نماند، بلکه ظلم و جور به‌نحوی فراگیر می‌شود که همه احساس و ادراک ظلم را دارند و همین درک باعث عزم و قیام علیه آن شده و اینجاست که فرج محقق می‌شود. در فرج شخصی، فرد به این درک عمیق و شدید ظلم و جور و جهل در وجود خودش می‌رسد و با فرج از این مرحله نجات می‌یابد و در فرج عمومی نیز ادراک عمومی از ظلم و جهل، نجات را به آنها هدیه می‌دهد. این ادراک فقدان علم و عدالت و به‌عبارتی ادراک ظلم و جهل، باعث شوق طلب و وصول به امام زمان(عج) است. وقتی که درمی‌یابد که چیزی را ندارد، اشتیاق پیدا می‌کند که آن را به‌دست آورد و این باعث حرکت می‌شود و این حرکت همگانی فرج را محقق می‌کند.
بر این اساس، جهاد تبیین در راستای ظهور باید باعث فراگیری این ادراک از ظلم؛ چنان‌که امروز در جریان جنگ غزه و جنایات اسرائیل و طوفان‌الاقصی به واسطه فضای مجازی بیش از قبل این ادراک ظلم برای مردم دنیا رخ داده است و این نزدیک شدن به ظهور را تشدید می‌کند اما خیلی وقت‌ها ظلم صورت می‌گرفته است، در حالی که ادراک ظلمی صورت نمی‌گرفت و لذا ظالم راحت به‌کار خود ادامه می‌داد. آن چیزی که ظالم را تحت فشار قرار می‌دهد این ادراک ظلم در اذهان و وجدان عمومی است که تحمل جامعه کم می‌شود.
الان این ادراک ظلم در قلب لندن، فرانسه و آمریکا رخ داده است؛ یعنی جاهایی که اصلا تصورش را هم نمی‌کردیم متوجه این ظلم شده‌اند. هرقدر هم این جنگ طول بکشد، این نقطه ادراکی از ظلم بالاتر می‌رود و این یک رشد و کمال بشری است که باعث تنگ شدن تحرکات ظالمان خواهد شد؛ لذا اینترنت و برق را قطع می‌کنند تا راه دسترسی به علم کم‌شود و هر چند کوتاه، جلوی فهم مردم از ظلم‌هایش را بگیرد، بلکه کمی نفس بکشد. این بیداری مردم از موشک برای اسرائیل کشنده‌تر است.
باید ادراک ظلم و عدالت‌طلبی و حساسیت نسبت به ظلم بالاتر برود. عمده مبارزه با ظالم در سازوکار سخت‌افزاری نیست، بلکه عمده مبارزه با ظالم در قسمت نرم‌افزاری است؛ حتی این مبارزه سخت‌افزاری باید مقدمه مبارزه نرم‌افزاری باشد. اگر ظالم را نابود کنیم، اما مردم نسبت به ظلم ظالم حساسیت پیدا نکنند، حتی اگر این ظالم برود و نابود شود، دوباره یک ظالم دیگر جایش را پر می‌کند. وقتی رفتن ظالم به‌طور کامل محقق می‌شود که ظلم رسوا شده باشد؛ لذا همراه ظلم‌ستیزی سخت‌افزاری باید ظلم‌ستیزی نرم‌افزاری و ادراکی هم فعال باشد و بلکه این مهم‌تر است. این نرم‌افزار نسبت به آن سخت‌افزار نسبت روح به جسم است. اینجاست که همه می‌توانند در این جبهه فراگیر ظلم‌ستیزی حضور پیدا کنند. جبهه غزه فقط در یک محدوده ۴۰۰ کیلومتری نیست. غزه بدن این جبهه است، اما روح این جبهه فراتر است. البته باید توجه داشت به اندازه‌ای که توان ظاهری هست باید به این جبهه کمک و قوای آن را تجهیز کرد، اما توجه داشته باشیم که این بدن است و روح آن مبارزه، رسوا کردن ظلم و ظالم است. اگر اسرائیل در ذهن و قلب مردم نابود شود، نابودی فیزیکی آن به‌راحتی انجام خواهد شد.
حجت‌الاسلام محمدرضا عابدینی؛ کارشناس مذهبی