به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس الرت، چین علاوه بر پیشنهاد توسعه ایستگاه فضایی تیانگونگ و ایجاد ایستگاه تحقیقاتی بینالمللی قمری (ILRS)، در حال برنامهریزی برای فرستادن انسان به مریخ در دهه آینده است. ماموریت مریخ چین، بخشی از بلندپروازیهای این کشور در رقابت فضایی است.
چین تقریبا دو سال پیش از بازگشت نمونه مریخی ناسا - آژانس فضایی اروپا، در حال آمادهسازی ارسال نمونههایی از خاک سیاره سرخ به زمین است. این ماموریت سومین ماموریت در برنامه تیانون (تیانون ۳) اداره ملی فضایی چین (CNSA) است. این ماموریت شامل دو پرتاب موشک در سال ۲۰۲۸ است که در جولای ۲۰۳۱ نمونههایی را به زمین خواهد رساند.
بر اساس مطالعه جدیدی که به تازگی در مجله «China Science Bulletin» منتشر شده، دانشمندان چینی اعلام کردند که یک مدل عددی جدید برای شبیهسازی محیط جوی مریخ ایجاد کردهاند که به گوپلنت-مارس یا گومارس (GoPlanet-Mars یا GoMars) معروف است و در ماموریت تیانون ۳ استفاده میشود.
این مطالعه توسط وانگ بین، محقق ارشد CAS-IAP که تخصصش مدلسازی آب و هوا است، رهبری شد. در دو دهه گذشته، تعداد ماموریتها و آژانسهای فضایی درگیر در اکتشاف مریخ به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
در حال حاضر ۱۰ ماموریت روباتیک در حال کاوش در سطح و جو سیاره سرخ هستند که شامل هفت مدارگرد، دو مریخنورد و یک هلیکوپتر (هلیکوپتر نبوغ) است و طی ده سال آینده افزایش خواهد یافت.
تیم تحقیقاتی برای ارائه اطلاعاتی در مورد شرایط هواشناسی در اطراف مکانهای فرود احتمالی ماموریت تیاونون ۳، جو مریخ را مدلسازی کرد. آنها از این مدل برای تکرار سه چرخه حیاتی جو مریخ یعنی غبار، آب و دیاکسید کربن استفاده کردند. سپس با استفاده از مجموعه دادههای پروژه اوپن مارس و همچنین دادههای آب و هوایی از سیاره سرخ در بازه زمانی ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۵، همچنین مشاهدات مریخنورد ژورانگ چین (بخشی از ماموریت تیانون ۱) و دادههای فرودگر وایکینگ ۱ و ۲ ناسا آزمایش کردند.
نتایج آنها نشان داد که مدل «GoMars» توانست با موفقیت ویژگیهای منحصر به فرد فشار در سطح مریخ را بازتولید کند و عملکرد شبیهساز به خوبی با دمای سطح، باد منطقهای، یخ قطبی و گرد و غبار سیاره مطابقت داشت.
یکی از حسگرهای مریخنورد استقامت ناسا، در جریان طوفان شن و به دلیل برخورد سنگریزههای موجود در هوا آسیب دید، و همین موجب شد که در ماموریت تیانون چین، شبیهسازی اهمیت زیادی داشته باشد. از آنجایی که دادههای رصدی برای مریخ کم است، این مدل برای شبیهسازی واقعیت مجازی نیز به کار میرود که در مرحله آمادهسازی ماموریت در سیارات دوردست ضروری است. این شبیهسازی به محققان کمک میکند که وسایل نقلیه مناسب بسازند و مکانهای فرود را دقیقتر تعیین کنند.
بیشتر بخوانید:
از دهه ۱۹۶۰، زمانی که شوروی و آمریکا شروع به ارسال کاوشگر به مریخ کردند، دانشمندان به امید غلبه بر «نفرین مریخ» مدلهای جوی مریخی را توسعه دادند. با افزایش تعداد ماموریتها و کشورهایی که برای کاوش در مریخ برنامه دارند، نیاز به مدلسازی آبوهوایی ضروریتر به نظر میرسد. گرد و غبار و وضعیت آب و هوایی میتوانند تاثیر قابل توجهی در فرآیندهای فرود و گردش روی سیاره داشته باشند و روی پنلهای خورشیدی و ابزارهای حساس تاثیر منفی بگذارند.
ناسا و آژانس فضایی اروپا قصد دارند ماموریت رساندن نمونهها از مریخ به زمین را در اوایل دهه آینده به انجام برسانند؛ یعنی احتمالا زودتر از ۲۰۳۳ و همزمان با فرستادن انسان به مریخ. مسابقه فضایی جدید، دیگر ماه را درنوردیده و وارد مرحله مریخ شده است.