همشهری آنلاین - شقایق عرفی نژاد: یک ملاقات ساده به نویسندگی و کارگردانی جواد تولمی و با بازی سبا سلیمانی، عباس علیرضا و مطهره قدسی زاده، این روزها در کافه تریای سالن اصلی تئاترشهر در حال اجراست. این نمایش با رویکردی روانشناسانه به بررسی چالش بینا نسلی ایجاد شده در دو دهه اخیر در میان خانواده میپردازد. پدیده ای که در آن سکوت، خشم فرو خورده و پنهان و نیز کج فهمیهای تک تک افراد جامعه و خانواده را در خود فرو برده است. با جواد تولمی در باره این نمایش صحبت کردیم:
ایده نمایش چطور شکل گرفت؟
این نمایش در حقیقت برشی مستندگونه از بازگشت به خاک و میهن است. در عین حال درونمایههایی از روابط خانوادگی و مناسبات خاص فرهنگی و اجتماعی جامعه امروز را هم در بر میگیرد. نمایش با بررسی رابطه پدر و دختر به مواردی از جمله کشمکشها و روزمرگیهای جامعه نگاهی نقدانه و ریز دارد.
تمرینها را از کی شروع کردید؟
جلسات تمرین این نمایش از اواسط تیرماه شروع شد و البته با توجه به حساسیتها و تعاریفی که از مفهوم نمایشهای محیطی در ذهن مدیران این پروژه بود چندین بار مورد بازبینی قرار گرفت و بالاخره در شهریورماه اجرا توسط هیات بازبینی مجموعه تئاتر شهر و سپس بازبینان اداره کل هنرهای نمایشی تایید شد.
اجراهای کافه ای با توجه به این که در سالن اجرا نمیشوند جه ویژگیهای باید داشته باشند؟
اجراهای محیطی مثل دیگر گونههای نمایش چون اجراهای خیابانی دارای ویژگیهای بصری و تصویری خاص خود هستند. مکان اجرای نمایش فینفسه مشخصکننده ساختار و چارچوب اصلی نمایش است. مثل این که این که ما از فضایی که در آن به اجرای نمایش میپردازیم چقدر شناخت داشته باشیم و مولفههای موجود در آن فضا را چگونه در خدمت اجرای خود قرار دهیم.
نمایشهای محیطی شاید یکی از جدیدترین گونههای اجرایی در ایران است که در مرز بین نمایش خیابانی و صحنه ای قرار میگیرد. ما هم از مولفههای نمایش خیابانی بهره میبریم و هم از اتمسفر و فضای داخلی صحنه سالنی. البته از جنس واقع گرایانه آن نه مصنوعی و ساختگی. پس داشتن شناخت از هر دو گونه اجرایی در این نمایشها میتواند موثر و مفید باشد. اگرچه در این بین نمایش خود به خود به ساختار نمایشهای صحنه ای و سالنی بیشتر تمایل پیدا میکند. ما هنوز در ابتدای راه و کسب تجریه در این زمینه هستبم و مطمئنا با گذشت زمان میتوان نتایج بهتری از این شیوه گرفت.
- جوانها اهل مطالعه نیستند | ادبیات ما ظرفیت دراماتیزه شدن دارد، انگیزهها کم شده است
- برای اجرای تئاتر باید پوست دایناسور داشته باشیم| هنرمندان شهرستانی کلیهشان را می فروشند که به تهران بیایند
مدتها بود اجراهای کافه ای تئاترشهر تعطیل شده بود. راه اندازی دوباره آن چه مزایایی برای اهالی تئاتر دارد؟
اینکه مجددا اجراهای محیطی در تئاتر شهر شروع شده خود به خود اتفاق خوبی است و به پویایی و چابکسازی مجموعه کمک بسیار زیادی کرده است. اما در این میان برنامه ریزی و زمینهسازیها در خصوص پذیرش متون و نوع اجراها نیازمند بازنگری است و مطمئن هستم که مدیران پروژه و تئاترشهر پیش بینیهای لازم در این خصوص را انجام خواهند داد.
استقبال از کار چطور است؟
استقبال با توجه به این که مدت کمی از اجراها گذشته، خوب است. ولی باز بستگی به تبلیغات و میزان کشش متن و اجرا هم دارد. در این چند روزی که از اجراهای ما گذشته بازخورد مخاطبان با متن و اجرا خوب بوده و تاثیری که مورد نظر گروه اجرایی ما بوده در میان مخاطبان کاملا مشخص است. به نظرم نسل دهه ۵۰ و ۶۰ و نسل امروز دهه ۸۰ را درگیر خود نگه میدارد و تا پایان با خود همراه میکند.