معاون استاندار اصفهان درباره صادر نشدن مجوز کنسرت علیرضا قربانی گفت: ایشان در تیم نوازندگان خود از خانم نوازنده استفاده می‌کرد. این موضوع اولاً هنوز تعریف قانونی ندارد و یک چیز نویی است و حتماً باید وزارت ارشاد راجع به این موضوع تصمیم ملی بگیرد و ابلاغ کند که آیا اجازه هست این کار را بکنیم یا نه.

به گزارش همشهری آنلاین در بخشی از مصاحبه محمدرضا جان‌نثاری، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار اصفهان با ایسنا می خوانیم:

مدتی قبل قرار بود که کنسرت آقای علیرضا قربانی در اصفهان برگزار شود که این‌طور نشد و در تماسی که با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان داشتیم اعلام کردند که برگزاری این کنسرت از نظر این اداره مشکلی نداشته و ناهماهنگی و مسائل مطرح شده از سوی سایر نهادها موجب شده که کنسرت برگزار نشود؛ و بعد هم مشخص شد که دلیل عدم برگزاری کنسرت استاد، حضور بانوانِ نوازنده در گروه ایشان بوده است. شما عدم حضور بانوان در ورزشگاه را منوط به فراهم شدن شرایط ساختاریِ ورزشگاه برای حفظ حرمت بانوان عنوان می‌کنید، اما من خواهش می‌کنم به موضوع این کنسرت هم اشاره کنید، آیا این اتفاق با موضوعی که شما در مورد رعایت حرمت بانوان مطرح می‌کنید متناقض نیست؟

اولا من بگویم که آقای قربانی از خوانندگان خیلی خوب کشور ما هستند و معمولاً هم متن‌هایی که می‌خوانند متن‌های خیلی خوبی است و واقعاً یکی از خوانندگانی است که ما خدا را شکر تا کنون حاشیه‌ای بر رفتار و مطالب ایشان نداشتیم و یا لااقل من اطلاعی ندارم؛ اما بحث اینکه آقای قربانی می‌خواهد در اصفهان کنسرت اجرا کند هیچ مانع قانونی نداشت مگر یک نکته؛ و آن نکته این است که ایشان در تیم نوازندگان خود از خانم نوازنده استفاده می‌کرد. این موضوع اولاً هنوز تعریف قانونی ندارد و یک چیز نویی است و حتماً باید وزارت ارشاد راجع به این موضوع تصمیم ملی بگیرد و ابلاغ کند که آیا اجازه هست این کار را بکنیم یا نه. چون نظرات فقهی در قبال این موضوع متفاوت است که آیا زن می‌تواند تک‌نواز باشد؟ در این زمینه نظر فقهی وجود دارد و باید برای آن تکلیف ملی معلوم شده و ابلاغ شود. دوم اینکه توجه کنید که ما باید همه افکار عمومی را در نظر بگیریم، بالاخره قشر عظیمی از افکار عمومیِ ما این موضوع را نمی‌پسندند. صراحت هم ندارد، تعیین تکلیف رسمی هم درباره این موضوع نشده است.

از آقای قربانی خواهش شد به واسطه اینکه اصفهان وضعیت خاصی از لحاظ اعتقادات مردم دارد (واقعاً مردم اینجا اعتقادات خاص خودشان را دارند) و اینجا را نمی‌شود با جای دیگر مقایسه کرد از تک‌نواز زن استفاده نکند. گفتند «اینجا مگر چه فرقی می‌کند و مگر با قانون نیست؟» گفتیم چرا. شما این را به قانون تبدیل کنید و بعد بگویید قانون با قانون فرقی نمی‌کند. ما نمی‌توانیم اگر کاری یک جایی عرفاً انجام شد بگوییم این قانون است، ممکن است جایی هیچ‌کس هیچ چیزی نگوید و عرف مردم هم آن را بپذیرند، ولی در عرف ما پذیرفته نیست. خواهش کردیم از ارشاد که به آقای قربانی بفرمایید که این نوازندگان در اصفهان حذف شوند و کنسرت را برگزار کنید، مثل ده‌ها کنسرت دیگری که در اصفهان برگزار شد و می‌شود. یک موضوع جدیدی بود و این موضوع جدید از لحاظ مسائل گوناگون ابهام داشت و باید این مسائل توسط وزارت ارشاد و دستگاه‌های دیگری که متولی هستند تصریح شده و حکم آن صادر شود که این چه حکمی دارد. البته ما یک استدلال دیگری هم داریم، من واقعاً خودم مثل شما دغدغه این موضوع را داشتم و در این رابطه به حکم مقام معظم رهبری رجوع کردم که طبق نظر ایشان باید ملاحظاتی برای آن انجام بگیرد که آیا می‌شود این کار را انجام داد یا نه.

این کار خیلی کار ظریف و دقیقی است و ان‌شاءالله مراکزی که می‌توانند جواب ممزوجی از مسئله و حکم فقهی را با یکدیگر بدهند، این کار را بکنند، اگر این موضوع را تصریح و تشریح کردند این بحث هم در اصفهان هم مشکلی نخواهد بود، ولی یک حرف جدیدی بود و تا حالا اتفاق نیفتاده بود و باید برای آن یک تصمیم درست و متناسب با شرع و قانون و عرف و خواسته مردمی گرفته می‌شد. اینجا حدود و ثغوری دارد و باید تصمیم گرفته شود.

اصلاً در همه جای دنیا این‌طور است که یک کاری که می‌خواهند در استان‌ها انجام دهند کلیت کار را به حاکم یا مسئول آن استان می‌دهند و می‌گویند شما تدبیر کن. این‌طور نیست که وضعیت ما در استان اصفهان با فلان استان از لحاظ فرهنگی، مردمی، مطالبات و خواسته‌ها یکسان باشد، بلکه فرق می‌کند و باید به این مطالبات هم توجه شود. لذا اگر تصریحاً ممزوجی از مسئلۀ فقهی به اضافۀ تعیین تکلیف برای ابداعات جدید مشخص شود برای اجراشدن هیچ مشکلی ندارد و هیچ منافاتی هم با آن که ما به هویت زن احترام بگذاریم ندارد. به هویت زن احترام گذاشتن یعنی به شخصیت عمومی احترام گذاشته شود و احترام و تکریم او در جامعه موردتوجه قرار بگیرد و هیچ ربطی به موضوع قبل ندارد و یک موضوع خاصی است که شخص حقیر هم نمی‌توانم برای آن اظهارنظر کنم، یعنی جنبه‌های خاص خودش را دارد.

ما، هم هنرستان موسیقی داریم و هم دانشگاهی که در آن موسیقی برای بانوان هم تدریس می‌شود، وقتی کسی چیزی می‌آموزد بالاخره می‌خواهد جایی آن را عرضه کند.

صلاحیت ندارم در این باره اظهارنظر کنم، خیلی هم در این حوزه تخصص ندارم. من تابع فقه و مسئله شرعی و مواردی هستم که به قانون تبدیل می‌شود. ما به اجرای قانون معتقدیم که چون قانون جمهوری اسلامی از نظر فقها هم می‌گذرد شرعی هم هست؛ ولی اینکه فقه چه می‌گوید و الآن در دانشگاهِ ما چه اتفاقی می‌افتد و در مراکز فرهنگیِ ما کلاس‌هایی داریم که برگزار می‌شود و جمع این‌ها چه می‌شود در تخصص من نیست.