همشهریآنلاین - بهروز رسایلی
اگر یک نکته در دنیای فوتبال وجود داشته باشد که هواداران همه تیمها با هر ذائقه و سلیقهای به آن ایمان داشته باشند، لزوم برخوردهای انضباطی و حفظ اقتدار سرمربی است. اگرچه اعمال قدرت کادرفنی در این زمینه مخصوصا وقتی پای ستارههای محبوب و مشهور در میان باشد برای افکار عمومی تلخ است اما همه کم و بیش موافقاند که چنین برخوردهایی برای حفظ قوام و دوام تیم لازم است و تأثیرات بلندمدت مثبت دارد. هیچ نیازی به توضیح نیست که قاعده مزبور در مورد امیر قلعهنویی هم صدق میکند؛ مردی که از ابتدای سال و با شروع اردوهای تیم ملی برخوردهای انضباطیاش را آغاز کرده و در تازهترین نمونه، احمد نوراللهی را از تیم کنار گذاشته است. این نخستین تصمیم انضباطی امیر نیست اما نکته اینجاست که در بخشی از این موارد، اطلاعرسانی دقیق صورت نگرفته و کمتر کسی از کم و کیف خطای بازیکنان مغضوب باخبر شده است.
احمد نوراللهی
بعد از پیروزی آسان و قابل انتظار تیم ملی مقابل هنگکنگ، خبر کنار گذاشته شدن او از اردوی تیم ملی همه را غافلگیر کرد. کسی انتظار نداشت مسابقه به این راحتی، حاشیه به این بزرگی داشته باشد. در مورد نوراللهی گفته شده به خط خوردنش از فهرست ۲۳نفره تیم اعتراض داشته و حاضر نشده است مثل بقیه خط خوردهها روی سکو بنشیند. بعد از انتشار این خبر خیلیها پرسیدند چرا قلعهنویی از همان اول ۲۳بازیکن را دعوت نمیکند تا چنین اتفاقاتی رخ ندهد. بهطور کلی اگر روایت منتشر شده درست باشد، کادرفنی حق داشته با نوراللهی برخورد کند اما نکته عجیب اینجاست که احمد سالها در پرسپولیس و تیم ملی حضور داشته و هرگز از این کارها نکرده است. او اهل حاشیه نیست و همین، داستان را پیچیده میکند.
شهریار مغانلو
این هم یک مورد عجیب دیگر بود. با حضور امیر قلعهنویی در تیم ملی، شهریار به اردو فراخوانده شد و حتی در ترکیب اصلی به میدان رفت اما ناگهان در خردادماه شاهد خط خوردن او بودیم. این اتفاق در حالی رخ داد که اتفاقا مغانلو آقای گل شده بود و در وضعیت بهتری به سر میبرد، بنابراین روشن بود موضوع فنی نیست. در این مورد هم کسی اطلاعات خاصی به رسانهها نداد و تنها یکی از دستیاران امیر گفت: «برای آقای قلعهنویی صرفا توانایی فنی بازیکنان ملاک نیست بلکه به رفتارها و حرکات آنها در فضای خارج از تیم هم توجه دارد. او همیشه به بازیکنان میگوید باید حتی مراقب راه رفتنشان باشند.»
رضا اسدی
در شرایطی که با حضور قلعهنویی روی نیمکت تیم ملی رضا اسدی برای نخستین مرتبه به اردو دعوت شد و حتی مقابل افغانستان نخستین گل ملیاش را زد، این بازیکن ساعاتی پیش از اعزام تیم ملی به بلغارستان برای برگزاری مسابقه دوستانه از فهرست سرخپوشان خط خورد. در نتیجه اسدی با سپاهان به روسیه رفت و در دیدار دوستانه مقابل زنیت حاضر شد. اینجا هم کسی نفهمید دلیل خط خوردن او چه بوده است.
محمدحسین کنعانیزادگان
شاید تنها برخورد انضباطی شفاف در دوران قلعهنویی با همین بازیکن صورت گرفت. کنعانی که در فینال تورنمنت کافا درگیری ایجاد کرده و کارت قرمز بیهوده گرفته بود، یک اردو تنبیه شد و از تیم ملی دور ماند.
کوتاه کردن موها
عجیب است که حتی الزام بازیکنان به کوتاه کردن موی سر (حالا درست یا غلط) هم با مخفیکاری خاصی صورت میگیرد. پس از رضا اسدی که در اردوی تیم ملی موهایش را کوتاه کرد، محمدجواد حسیننژاد پدیده سپاهان هم با ظاهری متفاوت در تیم ملی حاضر شد و البته گفت خودش خواسته این کار را انجام بدهد!
۲۰سالهها بیرون!
فهرست ۲۵نفره تیم ملی برای بازی با ازبکستان در حالی اعلام شد که حذف اسامی بازیکنان جوان، بار دیگر روی عدماراده جدی برای نسلسازی در تیم ملی صحه گذاشت. در حقیقت غیراز علیرضا جهانبخش که مصدوم شده و احمد نوراللهی که مورد غضب قرار گرفته، ۳بازیکن جوان تیم از فهرست کنار گذاشته شدند تا شانسی برای سفر به تاشکند نداشته باشند. سعید سحرخیزان ۲۰ساله، آریا یوسفی ۲۱ساله و محمد قربانی ۲۲ساله، نفراتی بودند که با دعوت به اردو پیش از دیدار با هنگکنگ، کمی میانگین سنی تیم ملی را پایین آوردند. به این ترتیب معدل تیم به ۲۸.۸سال کاهش یافت، هرچند هیچیک از این نفرات در مسابقه با هنگکنگ به میدان نرفتند و میانگین سنی ترکیب اصلی روی عدد ۳۰ماند. با این حال این نفرات برای بازی با ازبکستان حتی فرصت سکونشینی هم پیدا نکردند تا بیش از هر زمان دیگری روشن شود که افزوده شدن آنها به فهرست قبلی صرفا جنبه تزیینی داشته است. طبیعتا وقتی آنها مقابل تیم بسیار ضعیفی همچون هنگکنگ هم فرصت بازی پیدا نمیکنند، نباید از خط خوردنشان جلوی ازبکستان متعجب شویم یا یک سر سوزن احتمال بدهیم که این ۲۰سالهها شانسی برای حضور در جام ملتهای آسیا داشته باشند.
شکرآب ملی!
امیرقلعهنویی در موقعیتی قرار دارد که کارلوس کیروش در یک دهه گذشته، بارها در فوتبال ایران تجربهاش کرده بود. قلعهنویی با یک بازیکن ناراضی در اردوی تیم ملی مواجه شده و تصمیم خشنی در مورد این بازیکن گرفته است. سرمربی پرتغالی سابق تیم ملی در برخورد با مهرههای ناراضی، کاملا بیرحم بود. او در یک بازی بر سر محسن مسلمان فریاد کشید و پس از آن دیگر هرگز این بازیکن را به اردوهای تیم ملی دعوت نکرد. نفرات پرشمار دیگری مثل سروش رفیعی، شجاعخلیلزاده و... هم بهخاطر چند مصاحبه همواره مورد غضب سرمربی بودند. ماجرای احمد نوراللهی و قلعهنویی اما بیشتر به داستان مهدی رحمتی، هادی عقیلی و پایان دوران حضورشان در تیم ملی شباهت دارد. آیا درست مثل این دو نفر، دوران بازی این هافبک در تیم ملی نیز با یک تصمیم جنجالی، برای همیشه به پایان خواهد رسید؟
سیدمهدی؛ از خداحافظی موقت تا وداع همیشگی
شکست خانگی مقابل ازبکستان، یکی از دردناکترین نتایج تیم ملی در دوران کیروش بود. خروج اشتباه رحمتی در یکی از صحنههای آن بازی، جر و بحثی را میان او و کیروش رقم زد و ساعاتی بعد رحمتی تصمیمش برای «خداحافظی موقت» از تیم ملی را رسانهای کرد. سرمربی پرتغالی که زمانی مهدی را بهترین گلر آسیا میدانست، به قدری از دست این بازیکن عصبانی بود که هر بار با سؤالی در مورد او مواجه میشد، به خداحافظی او از تیم ملی اشاره میکرد. سیدمهدی، رفته بود که برگردد اما با توجه به اینکه نامه عذرخواهی مدنظر کیروش را امضا نکرد، دیگر لباس تیم ملی را نپوشید. او تصور نمیکرد که دوران حضور کیروش در فوتبال ایران تا این حد به درازا بینجامد. حتی وقتی سیدمهدی به یک مربی در لیگ برتر تبدیل شد، کیروش هنوز سرمربی تیم ملی در جامجهانی بود!
هادی عقیلی؛ دردسر دعوت اشتباهی
قبل از آمدن کیروش به فوتبال ایران، هادی عقیلی مدافع میانی ثابت این تیم بود. او برای مدتی زیرنظر این مربی هم بازی کرد اما بهتدریج از تیم ملی جا ماند. جالب اینکه یکبار دستیاران کیروش اسامی بازیکنان دعوتشده را به اشتباه اعلام کردند و هادی به تیم ملی برگشت. با وجود این، کیروش از این اتفاق عصبانی بود و رفتار خوبی با این بازیکن نداشت. عقیلی هم با ترک شبانه اردوی ملی، عملا شانس بازگشت دوبارهاش به این تیم را به صفر رساند.
شانس بازگشت؛ نزدیک به یک درصد!
۹سال از نخستین روزهای بازی احمد نوراللهی در لیگ برتر با لباس پرسپولیس میگذرد. او دیگر یک فوتبالیست جوان نیست و با این شرایط سنی در ترافیک شدید خط میانی تیم ملی، شانس زیادی برای بازیکردن ندارد. شاید او با خارجشدن از فهرست ۲۳نفره بازی با هنگکنگ به این نتیجه رسیده باشد که دیگر جایی در تیم امیر ندارد و از احترام کامل این مربی برخوردار نیست. بعید بهنظر میرسد که این بازیکن بهزودی به تیم ملی برگردد؛ حداقل تا زمانی که قلعهنویی روی نیمکت این تیم نشسته است.