همشهری‌آنلاین - گروه سیاسی: با آغاز حملات وحشیانه رژیم‌صهیونیستی بر علیه مردم مظلوم غزه، آن‌هم با صحنه‌گردانی واشنگتن، گروه‌های مختلف مقاومت در سطح منطقه در حمایت از مردم فلسطین، حملات گسترده‌ای را علیه اهداف آمریکایی، به‌عنوان اصلی‌ترین پشتیبان تل‌آویو در استمرار جنایات در سرزمین‌های اشغالی، انجام دادند که بخش مهمی از آنها ازسوی گروه‌های مقاومت در عراق و سوریه صورت گرفت.
بیش‌از ۶۰ حمله به اهداف آمریکایی
براساس آخرین بررسی‌های انجام شده، تاکنون بیش‌از ۶۰ حمله به اهداف آمریکایی در عراق و سوریه انجام شده‌است. این‌درحالی است که گفته می‌شود گروه‌های مقاومت در عراق، اهداف صهیونیستی را نیز در سرزمین‌های اشغالی مورد هدف قرار داده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد تاکنون پایگاه‌های «تل بیدر»، «الشدادی»، «کونکو»، «العمر»، «التنف»، «الرمیلان (خراب الجیر)»، «قسرک» و «المالکیه» در سوریه بارها ازسوی پهپادها و موشک‌های گروه‌های مقاومت مورد هدف قرار گرفته‌اند.
در عراق نیز اهداف آمریکایی در پایگاه‌ها و مراکزی ازجمله پایگاه ویکتوری، فرودگاه اربیل، فرودگاه الحریر و پایگاه عین‌الاسد ازسوی گروه‌های مقاومت مورد اصابت قرار گرفته‌است.
گروه‌های مقاومت از ایران دستور می‌گیرند؟
افزایش حملات گروه‌های مقاومت به اهداف آمریکایی در منطقه زمینه‌ساز افزایش نگرانی‌ها درمیان تصمیم‌سازان آمریکایی شده و اتخاذ رویکرد فرافکنی ازسوی آنان را به‌دنبال داشته‌است. برهمین‌اساس هم بود که شاهد بوده‌ایم طی روزهای اخیر مقام‌ها و رسانه‌های آمریکایی انگشت اتهام را به سوی تهران نشانه رفته‌اند و می‌کوشند این‌گونه القا کنند که گروه‌های مقاومت برای حمله به اهداف آمریکایی از تهران دستور می‌گیرند.
این‌درحالی‌است که مقام‌های ایرانی طی روزهای اخیر بارها تاکید کرده‌اند که با وجود حمایت از گروه‌های مقاومت، برای هیچ‌یک از آنها تعیین‌تکلیف نمی‌کنند و حملات به اهداف آمریکایی تصمیم خود آنان است و باهدف حمایت از مردم مظلوم غزه و جلوگیری از ادامه جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی و اصلی‌ترین حامی‌اش دراین مسیر، یعنی آمریکا، انجام می‌شود.
کدام پایگاه‌ها هدف قرار می‌گیرند؟
مایکل نایتز، کارشناس موسسه واشنگتن و متخصص امور نظامی - امنیتی عراق، ایران و کشورهای خلیج‌فارس، در تحلیلی که در پایگاه اندیشکده «واشنگتن برای سیاست خاورنزدیک» منتشر شده، به موضوع حملات به اهداف آمریکایی ازسوی گروه‌های مقاومت در منطقه پرداخته است.
وی با تکرار این ادعا که «مظنونان این حملات، گروه‌های تحت حمایت ایران در عراق و سوریه هستند»، به پراکندگی این‌دست حملات اشاره می‌کند و آنها را معطوف به ۲ حوزه اصلی می‌داند؛ «یک بخش بر پایگاه‌های ایالات‌متحده در جنوب رود فرات در غرب عراق (به‌عنوان مثال، پایگاه هوایی عین‌الاسد) و جنوب سوریه (پادگان التنف) متمرکز است و بخش دیگر اهداف آمریکایی در شمال عراق (به‌عنوان مثال، پایگاه هوایی حریر) و شرق سوریه (الشدادی و الرمیلان) را مورد اصابت قرار می‌دهند».
جغرافیای حملات به اهداف آمریکایی
نایتز به این موضوع هم اشاره می‌کند که بخشی از حملات گروه‌های مقاومت در عراق و سوریه از مناطقی مانند «سنجار»، «موصل» و دشت‌های «نینوا» و «کرکوک» آغاز می‌شود. وی همچنین ادعا می‌کند: «ترکیبی از گروه‌های تحت حمایت ایران در کرانه غربی دره رود فرات میانی در سوریه به پایگاه‌ها و نیروهای آمریکایی در اطراف میادین نفتی در استان «دیرالزور» سوریه راکت‌های کوتاه‌برد شلیک کرده‌اند و حملات پهپادی به «الشدادی»، «الرمیلان» و «تل بیدر» نیز از این منطقه انجام می‌شود».
نایتز با اشاره به اینکه «شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران حملات خود علیه اهداف آمریکایی را، عمدتا در سوریه، افزایش داده‌اند»، تصریح می‌کند که نیروهای آمریکایی نیز در قالب حدود ۳ حمله هوایی و تعداد نامشخصی حملات توپخانه‌ای، به حملات گروه‌های مقاومت پاسخ داده‌اند.
این تحلیلگر نظامی – امنیتی با ابراز نگرانی از خطر جانی چنین حملاتی برای نیروهای آمریکایی، ادعا می‌کند درصورت کشته شدن نیروهای آمریکایی، «ایالات‌متحده ممکن است به حملات خود در سوریه شدت بخشد یا حتی علیه رهبران شبه‌نظامیان در عراق عمل کند یا اینکه اهداف ایرانی در منطقه یا منافع اقتصادی ایران در سرزمین اصلی را مورد هدف قرار دهد».