به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ناسا، منطقه ستارهزایی که به نام Sagittarius C (Sgr C) شناخته میشود، حدود ۳۰۰ سال نوری از سیاهچاله مرکزی راه شیری، Sagittarius A* فاصله دارد. ساموئل کرو، محقق اصلی تیم مشاهده، گفت: هیچ وقت هیچ داده مادون قرمزی در این منطقه با سطح وضوح و حساسیتی که با وب دریافت می کنیم وجود نداشته است، بنابراین ما برای اولین بار ویژگی های زیادی را در اینجا مشاهده کردیم.
تلسکوپ جیمز وب جزئیات فوقالعادهای نشان می دهد که با آن شکلگیری ستارهها را در این نوع محیط به روشی که قبلاً امکانپذیر نبود، قابل مطالعه می شود. پروفسور جاناتان تان، یکی از مشاوران کرو در دانشگاه ویرجینیا گفت: «مرکز کهکشانی شدیدترین محیط در کهکشان راه شیری است، جایی که میتوان نظریههای کنونی تشکیل ستارهها را در سختترین آزمایشهای خود قرار داد.
در میان ۵۰۰هزار ستاره ای که در تصویر دیده می شود، خوشه ای از پیش ستاره ها وجود دارد که هنوز در حال شکل گیری و افزایش جرم هستند. این پیش ستاره ها جریان هایی تولید می کنند که مانند آتش سوزی در میان ابر تاریک مادون قرمز می درخشند.
بیشتر بخوانید:
- بومیسازی خط تولید پنلهای خورشیدی با همت یک شرکت دانشبنیان
در قلب این خوشه جوان، پیش ستاره ای پرجرم و با جرم بیش از ۳۰ برابر خورشید قرار دارد. ابری که پیش ستاره ها از آن بیرون می آیند به قدری متراکم است که نور ستارگان پشت آن نمی تواند به وب برسد و باعث می شود کمتر شلوغ به نظر برسد در حالی که در واقع یکی از متراکم ترین مناطق تصویر است. ابرهای تیره مادون قرمز کوچکتر روی تصویر نقش دارند و مانند حفره هایی در میدان ستاره به نظر می رسند. اینجاست که ستاره های آینده در حال شکل گیری هستند.