به گزارش همشهری، او می‌افزاید: وقتی ناترازی در ابعاد کیفی، کمی و تنوع برطرف می‌شود، دلیلی برای محدودیت واردات وجود ندارد؛ چرا که محدودیت واردات معمولا برای فراهم کردن فرصت برای تولیدکنندگان داخلی اعمال می‌شود، اما به‌نظر من در حال حاضر نباید محدودیتی برای واردات لوازم خانگی وجود داشته باشد. البته این موضوع نیازمند زمینه‌هایی است و باید به سمت بازارسازی و ایجاد بازارهای رقابت کامل حرکت کنیم. در بازار رقابتی کامل نیازی به اعمال محدودیت‌های فیزیکی وجود ندارد.
سال‌هاست که واردات قانونی لوازم خانگی ممنوع شده هرچند عرضه این کالاها در بازار داخلی ادامه دارد و به‌گفته کارشناسان استمرار بلندمدت ممنوعیت واردات باعث ایجاد انحصار به نفع تولیدکنندگان داخلی شده است. حالا که وزیر صمت می‌گوید «نباید محدودیتی وجود داشته باشد و فرصت کافی در اختیار تولیدکنندگان داخلی لوازم خانگی گذاشته شده،» سؤال اینجاست که درصورت برداشتن منع واردات، لوازم داخلی تولید داخل کشور تا چه میزان قدرت رقابت با برندهای خارجی را خواهند داشت.
تردیدی نیست که انحصار ایجاد کردن به‌معنای قدرت رقابت برابر نیست و بهتر آن است که سیاست‌های حمایت از تولید داخل مشروط به افزایش کیفیت و قدرت رقابت تولیدکنندگان و محدود به زمان خاص باشد؛ هرچند که تغییر رویکرد وزارت صمت لازم است تا سیاست‌هایی برای جولان لوازم خانگی خارجی با استفاده از ارز ارزان به اجرا گذاشته شود. به‌واقع مهم این است که رقابت واقعی و شفاف باشد تا دیگر نه صحبت از رانت باشد و نه از انحصار و اولویت با حقوق مصرف‌کنندگان؛ چنان‌که اگر قرار باشد در رقابت برابر، تولیدکنندگان داخلی نتوانند به حیات خود ادامه دهند، حمایت تمام قد و انحصاری از آنها به نفع اقتصاد و مردم نخواهد بود و اینجاست که حرکت به سمت بازار رقابت کامل قواعد شفافی را طلب می‌کند.