همشهری آنلاین - مژگان مهرابی: به خصوص بچه هایی که در کلاس اول و دوم درس می خوانند و به تنهایی از پس اداره کلاس آنلاین برنمی آیند و حتما باید بزرگتری آن ها را همراهی کند. این مشکل نزدیک به یک دهه دامن شهرهای بزرگ کشور را گرفته و تبدیل به دغدغه لاینحلی شده است.البته مسئولان ذی ربط هم بیکار ننشسته و برای رفع این بحران بزرگ کمر همت بسته اند. یکی از اقداماتی که در چند سال اخیر انجام می شود، تعطیلی مدارس و مهدکودک هاست. این مهم شاید به حفظ سلامت دانش آموزان کمک کند اما مادران شاغل را با دردسر مواجه می کند. اینکه مجلس شورای اسلامی برای همراهی کردن با مادران شاغل چه تصمیمی گرفته یا خیر؟ موضوع گزارش ماست.
هیولای آلودگی و مادران شاغل
بحران آلودگی هوا موضوعی نیست که امسال یا سال گذشته پیش آمده باشد. بیش از یک دهه شهرهای بزرگ به خصوص تهران با این معضل دست به گریبان بوده و از قرار معلوم امکان رهایی هم ندارد. افزایش آلاینده ها در هوا سلامت مردم را به خطر می اندازد به خصوص کودکان، زنان باردار و سالمندان. البته دیگر اقشار جامعه هم از این هیولای دودی در امان نیستند. برای کنترل آلودگی هوا اقدامات های زیادی صورت گرفت، از اجرای طرح زوج و فرد تا کاشت درخت و .... . اما اتفاقی که هر سال رخ می دهد، تعطیلی مدارس و مهدکودک هاست. در ظاهر هدف حفظ سلامت دانش آموزان و کودکان است اما به دلیل موانع پیش رو می توان گفت خیلی کارساز نیست. چون مشکلات زیادی بر سر راه مادران شاغل قرار می دهد.
خیلی از مواد قانون جوانی جمعیت اجرا نشده است
در قانون جوانی جمعیت ۲۳ امتیاز برای مادران در نظر گرفته شده است. اهدای سبد تغذیه ای و بهداشتی به مادران باردار، شیرده و کودکان زیر ۵ سال تا اعطای دورکاری به مادران باردار حداقل بمدت ۴ ماه در صورت امکان، تامین مهدکودک در هر دستگاه برای نگهداری کودکان مادران شاغل در دستگاه، عدم جواز تعدیل فرد دارای ۳ فرزند، مادران باردار و دارای فرزند شیرخوار، مرخصی یک نیمسال تحصیلی بدون احتساب در سنوان برای مادر باردار دانشحو یا طلبه، موافقت با کاهش نوبت کاری شب مادران دانشجو داری فرزند زیر ۲ سال از جمله مواردی است که می توان اشاره کرد. اما نکته حائز اهمیت اینکه با توجه به معضل همیشگی آلودگی هوا، برای حمایت از مادران شاغل هیچ تدبیری اندیشیده نشده است. به گفته فاطمه محمدبیگی رئیس فراکسیون جمعیت و حمایت از خانواده و سخنگوی فراکسیون محیط زیست، متاسفانه هیچکدام از مواد به جز چند دستگاه محدود اجرایی نشده است.
بازتاب خوب دورکاری در زمان کرونا
او در این باره می گوید: «اگر در طول ۲ سال گذشته این مواد اجرا می شدند می توانستیم در بخران ها از جمله بحران های زیست محیطی یا شیوع بیماری کرونا به خوبی از ظرفیت های این قانون برای تقویت کانون خانواده ها استفاده کنیم. در واقع می شد هم از تجربه مدیران شاغل بهره مند شویم و هم به اقتصاد خانواده کمک کنیم.» این مسئول در ادامه با دلخوری به نکته مهمی اشاره می کند: «اکثر روسای سازمان ها و مدیران دستگاه ها التزام عملی و نگرش مناسبی نسبت به حمایت از مادران شاغل ندارند. در حالیکه در پاندمی کرونا مشخص شد با دورکاری و استفاده از فضای مجازی هم می توان به خوبی نسبت به انجام کارها در منزل اقدام کرد.»
دولت برای مادران شاغل فکری کند
فاطمه قاسم پور رئیس فراکسیون زنان و خانواده هم متعتقد است دولت باید فکری به حال مادران شاغل دارای فرزند کمتر از ۶ سال و کودک دبستانی کند و حداقل برای آن ها دورکاری در نظر بگیرد. او متذکر می شود: «بارها این مسئله را به دولت تذکر داده ایم که فکری برای مادران شاغل بکنند. متاسفانه با مجازی شدن کلاس های درس شرایط مادران شاغل خیلی لحاظ نمی شود. او انتظار دارد دغدغه های مادران شاغل در بحران آلودگی خوا در مصوبات قید شود.» بد نیست بدانید، دورکاری مادران شاغل در سال ۱۳۹۲ از سوی معاومت زنان و خانواده ریاست جمهوری مطرح شد که البته نتیجه ای در بر نداشت. حتی سال گذشته هم مرخصی دادن به مادران شاغل در آلودگی هوا عنوان شد که باز هم ابتر ماند.
بخش های خصوصی همکاری نمی کنند
تا اینجای ماجرا، همه چیز به ضرر مادران شاغل است اما با صحبتی زهرا میرزاآقا مدیر گروه برنامه توسعه اجتماعی وزارت ورزش و جوانان بیان می کند، از قرار معلوم نهادهای دولتی طبق بخشنامه ای که برایشان مصوب شده، نهایت همکاری را با مادران شاغل انجام می دهند. او می گوید: «مادرانی که فرزند دبستانی یا خردسال دارند می توانند با توافق مدیر مجموعه از شرایط دورکاری استفاده کنند. البته این فقط خاص نهادهای دولتی است. بعضی از شرکت های خصوصی هم پیرو اداره های دولتی هستند و مراعات می کنند.» اما باید گفت بخش خصوصی الزامی برای رعایت بخشنامه ها ندارد مگر اینکه قانون به صورت کلی و برای همه مراکز اداری، خدماتی، آموزشی و خصوصی لازم الاجرا شود. مصداق گفته میرزاآقا، گله مینا دین محمدی است. خانمی که در یک شرکت خصوصی کار می کند. او یک دختر ۵ ساله و یک پسر ۸ ساله دارد. در این چند روزه که مدارس و مهدکودک ها تعطیل شده مستاصل مانده چه کند؟ او می گوید: «از شنبه تا الان هر روز بچه هایم را با خود به سرکار آورده ام. چون مدیر شرکت با دورکاری او موافقت نکرده و کسی هم نیست از فرزندانش نگهداری کند. چند روز پشت سرهم نمی توانم مرخصی بگیرم چون عذرم را می خواهند.»