ناکارآمدی نهادهای بین‌المللی و به‌ویژه سازمان ملل، به‌عنوان بزرگ‌ترین نهاد بین‌المللی در قبال موضوع فلسطین و رژیم‌صهیونیستی ریشه‌ای تاریخی به قدمت تاسیس رژیم اشغالگر قدس دارد. در حقیقت سازمان‌های بین‌المللی قدرت خود را از اعضایشان می‌گیرند و زمانی که کشورهای اروپایی و غربی به‌راحتی از رژیم اشغالگر قدس حمایت می‌کنند، آمریکا نیز بدون هیچ ابایی به حمایت همه‌جانبه‌خود از رژیم‌صهیونیستی ادامه می‌دهد و این موضوع در مرحله اول بی‌تفاوتی و در مرحله دوم حمایت آشکار و نهان آنان را از جنایات و نسل‌کشی رژیم‌صهیونیستی نشان می‌دهد. متأسفانه برخی سازمان‌های منطقه‌ای نیز که باهدف حمایت از کشورهای مسلمان تشکیل شده‌است، به‌دلایل متعددی از انجام عمل متقابل دربرابر جنایات رژیم‌صهیونیستی و حمایت آمریکا، عاجز هستند.
اما زمانی که سخن حمایت از اوکراین به‌میان بیاید، شاهدیم که به‌سرعت اقداماتی برای حمایت از اوکراین انجام و تحریم‌های شدیدی علیه روسیه اعمال می‌شود، چراکه در جنگ روسیه و اوکراین، کشورهای غربی، اهدافی ضدروسی را دنبال می‌کنند. بنابراین این نوع حمایت‌ها با جهت‌گیری‌های خاص و در راستای اهداف کشورهای غربی انجام می‌شود. ازسوی‌دیگر در تمامی سال‌های تشکیل رژیم‌صهیونیستی و اشغالگری آنان، بارها پیش‌نویس قطعنامه‌هایی در ارتباط با مسائل فلسطین و رژیم‌صهیونیستی وتو شده‌است که در اکثر این موارد، آمریکا نقشی مهم و کلیدی ایفا کرده‌است اما موضوع تنها به وتوکردن پیش‌نویس‌ها ختم نمی‌شود، بلکه در موارد بسیاری قطعنامه میان فلسطین و رژیم اشغالگر تصویب شد اما در مرحله اجرا، صهیونیست‌ها از آن تمکین نکردند و در ادامه کشورهای موافق و رای‌دهنده به قطعنامه نیز هیچ تلاشی برای وادارکردن رژیم‌صهیونیستی به اجرای قطعنامه انجام ندادند.
درحال‌حاضر نیز رژیم‌صهیونیستی درحال رقم‌زدن فجیع‌ترین جنایات طول تاریخ در غزه بوده و درحال تبدیل این سرزمین به زمینی سوخته و قتل عام جمعیت ۲.۵ میلیون نفری آن است. دراین‌مدت ایالات متحده ۳ بار پیش‌نویس قطعنامه میان فلسطین و رژیم‌صهیونیستی را وتو کرده‌است. البته این اقدام‌های آمریکا قابل پیش‌بینی بود. یعنی زمانی که دبیرکل سازمان‌ملل به ابزارهای کمتر استفاده شده در منشور این سازمان، یعنی بند ۹۹ ورشو متوسل شد و این موضوع را مستقیما به شورای‌امنیت ارجاع داد، این پیش‌بینی وجود داشت که آمریکا این مورد را نیز وتو کند و چهره واقعی و ضدحقوق‌بشری خود را نشان دهد. ادعا و توجیه آمریکایی‌ها نیز برای وتو کردن‌های پشت‌سر هم، این است که درحال‌حاضر شرایط برای آتش‌بس در غزه فراهم نیست. ضمن اینکه آمریکا واژه آتش‌بس را به‌کار نمی‌برد و معتقد است هرگونه آتش‌بس به منزله شکست رژیم‌صهیونیستی و پیروزی فلسطینیان است و آتش‌بس زمانی اجرایی می‌شود که صهیونیست‌ها به اهداف خود در غزه برسند.
«نابودی حماس» و «آزادی گروگان‌ها» نیز مهم‌ترین اهداف رژیم‌صهیونیستی دراین جنگ است. البته هم‌اکنون برسر «چگونگی نابودی حماس» درمیان سران رژیم‌صهیونیستی و آمریکا اختلاف وجود دارد اما درهرصورت ایالات‌متحده یک سپر دفاعی گسترده سیاسی، اقتصادی و نظامی درمقابل رژیم‌صهیونیستی قرار داده تا فشارها براین رژیم را کاهش دهد. رژیم‌صهیونیستی نیز به‌راحتی زیرسایه حمایت‌های آمریکا به نسل‌کشی و اقدامات جنایت‌کارانه خود ادامه می‌دهد.
امیرعلی‌ابوالفتح؛ کارشناس مسائل آمریکا