به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سی ان ان: اولین انفجار رادیویی سریع یا FRB در سال ۲۰۰۷ کشف شد و از آن زمان تاکنون، صدها مورد از این رویدادهای سریع و شدید از نقاط دوردست در سراسر کیهان شناسایی شده است.
بر اساس تحقیقاتی که قبلا انجام شده است، انفجارها می‌توانند در یک هزارم ثانیه به همان اندازه انرژی تولید کنند که خورشید در یک سال یا بیشتر ایجاد می‌کند. اما ستاره‌شناسان نمی‌دانند چه چیزی باعث این انفجارها می‌شود. حالا، دانشمندان متوجه الگوی عجیب و غریبی در یک انفجار رادیویی سریع تکراری جدید به نام FRB ۲۰۲۲۰۹۱۲A شده‌اند که قبلاً هرگز دیده نشده بود. مطالعه‌ای که در ماهنامه انجمن سلطنتی اخترشناسی منتشر شد، جزئیات این کشف را نشان می‌دهد که سرنخ‌های ارزشمندی را در اختیار محققانی قرار می‌دهد که با هدف شناسایی منبع پدیده و معرفی معماهای جدید برای کشف آنها، تلاش می‌کنند.
اخترشناسان این انفجار را با استفاده از آرایه تلسکوپ آلن موسسه SETI مستقر در کالیفرنیا یا ATA شناسایی کردند که شامل ۴۲ آنتن در رصدخانه رادیویی Hat Creek در کوه‌های کاسکید است. این تیم ۳۵ انفجار رادیویی سریع از یک منبع را در یک دوره دو ماهه شناسایی کرد.
بسیاری از FRBها قبل از ناپدید شدن، امواج رادیویی را آزاد می‌کنند که حداکثر چند میلی ثانیه طول می‌کشد. این مدت زمان بسیار کم، رصد انفجارهای رادیویی سریع را دشوار می‌کند. اما برخی از انفجارهای رادیویی برای تکرار و انتشار انفجارهای بعدی شناخته شده‌اند که به اخترشناسان اجازه می‌دهد تا سیگنال‌ها را به کهکشان های دور ردیابی کنند.
در ابتدا، FRB ۲۰۲۲۰۹۱۲A شبیه دیگر انفجارهای تکراری شناخته شده به نظر می‌رسید و هر انفجار شناسایی‌شده از فرکانس‌های بالاتر به فرکانس‌های پایین‌تر تغییر می‌کرد. اما نگاه دقیق‌تر به سیگنال چیز جدیدی را نشان داد: یک افت محسوس در فرکانس مرکزی انفجارها که مانند یک سوت لغزشی آسمانی عمل می‌کند.
بیشتر بخوانید:
- شخصی‌سازی تم با هوش مصنوعی | گوگل دست به کار شد
هنگامی که محققان سیگنال‌ها را با استفاده از نت‌های روی زیلوفون به صدا تبدیل کردند، این شیب حتی آشکارتر شد. نت‌های بلند با شروع انفجارها مطابقت دارند و نت‌های پایین به‌عنوان زنگ پایانی عمل می‌کنند. تیم محققان تلاش کرد تا مشخص کند که آیا الگویی در زمان‌بندی بین هر انفجار وجود دارد یا خیر، اما نتوانستند یکی را برای FRB ۲۰۲۲۰۹۱۲A شناسایی کنند، که این نشان می‌دهد رویدادهای آسمانی نیز می‌توانند غیرقابل پیش بینی باشند.