همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
شاید حالا کم‌کم یحیی گل‌محمدی بابت قهر و طرح‌های عجیبش در ابتدای فصل حسرت بخورد؛ همان زمان که پرسپولیس شانس اول قهرمانی بود اما او ناز می‌کرد، سر آپشن قراردادها دعوا راه می‌انداخت و تمرینات را می‌خواباند. شاید آن زمان سرمربی سرخ‌ها فکرش را هم نمی‌کرد به‌زودی جدال در لیگ ایران آنقدر حیثیتی شود که او و بازیکنانش حتی حاضر باشند مجانی کار کنند اما نتایج بهتری بگیرند و موقعیت مناسب‌تری در جدول داشته باشند. حالا اما همان روز است و افسوس خوردن دیگر فایده ندارد. گل‌محمدی هرچند دیر اما سرانجام از مرکب شیطان پیاده شده و در آغوش رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس جاخوش کرده است. آنها از دل یک دربی بسیار پرماجرا بیرون آمده‌اند و چشم به ادامه لیگ دوخته‌اند، روزهایی که شاید از پس رقیب سنتی و به‌خصوص سپاهان بسیار پرستاره و آماده بربیایند و بار دیگر جام قهرمانی را بالای سر ببرند. رسیدن به این نقطه بسیار دشوار است اما طبیعتا نمی‌تواند غیرممکن باشد.
بیماری پاس‌های عرضی
چنان که بسیاری از ناظران در طول هفته‌های اخیر به آن اشاره می‌کنند، پرسپولیس دچار فقر تاکتیکی عجیبی شده و نمایش‌های یکنواخت و قابل پیش‌بینی این تیم، هواداران را خسته کرده است. داستان این است که همه سرخپوشان مدام در حال رد و بدل کردن پاس‌های عرضی یا رو به عقب هم هستند، به امید اینکه شاید روزنه‌ای باز شود، کسی کاری انجام بدهد یا بازیکنان حریف مرتکب اشتباه شوند و موقعیتی به‌وجود بیاید. طبیعتا رقبا هم این سبک را به خوبی آنالیز کرده‌اند و با آن آشنا هستند. همین هم کارایی تیم را پایین آورده است.
خلق موقعیت یا باید با مدافعان چپ و راست صورت بگیرد که فعلا بازیکنان پرسپولیس در این ۲پست چنین مهارتی ندارند، یا بار تیم باید روی دوش وینگرها باشد که افت سعید صادقی و مهدی ترابی، نیمکت‌نشینی‌های امید عالیشاه و مصدومیت‌های وحید امیری این نقطه قوت را کمرنگ کرده یا باید به پشتوانه هافبک‌های میانی خلاق صورت بگیرد که آنجا هم سروش رفیعی افت کرده و یاسین سلمانی مصدوم شده، یا نهایتا این اتفاق باید به کمک مهاجمان فیزیکی رخ بدهد، یعنی کسانی که خودشان بلد باشند برای خودشان موقعیت بسازند. در این فقره هم بعد از جدایی مهاجمانی مثل عیسی آل‌کثیر و شهریار مغانلو، عملا دست پرسپولیس خالی مانده است. مجموعه این موارد است که تیم کسل‌کننده فعلی را می‌سازد.
آخرین فرصت یحیی
همه اینها یعنی یحیی گل‌محمدی برای نجات خودش و تیمش باید در پنجره نقل‌وانتقالاتی زمستان سنگ تمام بگذارد. فعلا در سال آخر قرارداد او با پرسپولیس هستیم و این، واپسین پنجره گل‌محمدی است. او که بی‌نهایت خرید بد برای سرخپوشان داشته، این بار دیگر نباید تجارب تلخ گذشته را تکرار کند، وگرنه همه‌چیز از دست خواهد رفت. حداقل نیاز پرسپولیس، اضافه شدن ۲مهاجم به درد بخور و حتی‌المقدور مدافعان چپ و راست رونده و کارآمد است. یا باید بهترین‌ها با نهایت سلیقه دستچین شوند، یا به‌احتمال فراوان پرسپولیس باید با قهرمانی وداع کند و بهانه لازم برای عدم‌تمدید قرارداد یحیی دست مدیران بیفتد.