به گزارش همشهری آنلاین، اسفند سال ۱۴۰۰، در سفر نخست هیأت دولت به استان گلستان یکی از مباحثی که مطرح شد، خشک شدن خلیج گرگان بود. از پیامدهای این خشکی، افزایش دمای منطقه و رسیدن میانگین شوری آب این خلیج به ۲۵درصد بود و علاوه بر آن، تخریب بیشتر محیط‌زیست و ایجاد یک شوره‌زار بزرگ در منطقه و فراگیری گردوغبار آن تا خراسان شمالی، دور از انتظار نبود. به گزارش همشهری، در آن سفر، رئیس‌جمهوری دستور احیا و لایروبی خلیج را با تخصیص اعتبار صادر کرد تا یکی از کانال‌های اتصال دریای خزر به خلیج گرگان لایروبی شود. بدین‌ترتیب، از اسفند ۱۴۰۰ الی پاییز ۱۴۰۲ لایروبی کانال ارتباطی دریای خزز و خلیج گرگان به طول ۱۱ صورت گرفت. طوری که لایروبی خلیج گرگان و برقراری ارتباط مجدد این پهنه آبی با دریای خزر، وسعت خلیج گرگان را حدود ۳ هزار هکتار بیشتر کرد. همچنین پس از لایروبی کانال آشوراده به طول ۱۱کیلومتر و آبگیری خلیج گرگان، عمق این پهنه آبی ۴۰سانتی‌متر افزایش یافت.
جالب اینکه با لایروبی خلیج گرگان، شاخص کیفیت آب هم ارتقا یافته و EC آب و شوری آب نیز کاهش پیدا کرد. پیش از این، EC آب به ۴۸ رسیده بود که اگر به ۵۰ می‌رسید، دیگر هیچ آبزی‌ای نمی‌توانست حیات داشته باشد. اکنون EC آب به کمتر از ۳۰ رسیده است.
همچنین در سفر دوم هیأت دولت، استانداری گلستان درخواست اقدامات تکمیلی لایروبی خلیج گرگان را که یکی از این اقدامات پمپاز آب دریاست، ارائه داد. لایروبی سایر کانال‌ها نیز مطرح شد تا کانال چپاقلی و خزینی به‌عنوان ۲ کانال دیگر استان، با تخصیص بودجه، علاوه بر لایروبی کانال چپاقلی و خزینی، اقدامات لازم برای پمپاژ آب دریا نیز صورت بگیرد.