به گزارش همشهریآنلاین، درحالیکه فقط چیزی حدود ۲۰روز تا آغاز مسابقات جامملتهای آسیا مانده، وضعیت عناصر تهاجمی تیم ملی در باشگاههای خود چندان چنگی به دل نمیزند. بیشتر مهاجمان و وینگرهای تیم ملی دچار افت هستند، آمار خوبی در این فصل نداشتهاند و ممکن است این عدمآمادگی آنها به تیم ملی ضربه بزند.
بیشترین حجم از مطالب در این رابطه، پیرامون مهدی طارمی نوشته شده است. حالا دیگر همه میدانند آمار او چقدر بد است؛ بازیکنی که عملکردش بهتازگی با انتقادات شدیدی از سوی رسانههای پرتغالی هم همراه شده است. او امسال در لیگ پرتغال طی ۱۴بازی فقط ۳گل برای پورتو زده. سردار آزمون، دیگر مهاجم اصلی تیم ملی هم شرایط جالبی در رم ندارد و اخیرا حتی با وجود غیبت دیبالا و لوکاکو هم به ترکیب اصلی جالوروسی نرسید. او امسال طی ۱۱بازی فقط یک گل برای رم زده است. کریم انصاریفرد در لیگ ضعیف قبرس ۱۴بازی برای اومانیا انجام داده و فقط ۲گل زده است.
او این اواخر حتی طعم نیمکتنشینی در اومانیا را هم چشیده است. محمد محبی، دیگر عنصر تهاجمی تیم ملی که این اواخر جای تثبیتشدهای در ترکیب این تیم پیدا کرده هم در روستوف روسیه اصلا وضع مطلوبی ندارد. او در ۱۷بازی ۲گل زده و خیلی اوقات نمرات ضعیفش خبرساز شده است. علیرضا جهانبخش هم وضع مشابهی دارد و هنوز در لیگ این فصل هلند موفق به گلزنی نشده. او یا مصدوم است یا روی نیمکت مینشیند. وحید امیری بهاحتمال زیاد حضور در جامملتهای آسیا را از دست خواهد داد و مهدی ترابی هم روزگار افولش را در پرسپولیس میگذراند.
همه اینها در حالی است که بازیکن نسبتا آمادهای مثل مهدی قائدی هم در میان گزینههای مورد علاقه امیر قلعهنویی نیست و به این ترتیب احتمالا ما با سردترین آتش ممکن در خط حمله راهی قطر خواهیم شد. اگرچه گلزنی امثال طارمی و سردار در مسابقات قبلی تیم ملی مقابل رقبای ضعیف باعث ایجاد خوشبینیهای کاذب شده بود اما کارنامه بد مهاجمان و وینگرهای تیم ملی در رده باشگاهی، تصویر واقعگرایانهتری از وضعیت آنها بهدست میدهد. حالا شاید در مرحله گروهی جامملتها هم کار سختی نداشته باشیم اما مقابل رقبای دشوارتر، ممکن است کار گره بخورد.