به گزارش همشهری آنلاین، محمد علی پورمتقی تنها کمک داوربین المللی روحانی فوتبال کشور است. داوری که در گذشته سابقه قضاوت در بازی های حساسی چون استقلال و پرسپولیس و... را دارد. این کمک داور که به تازگی نامش وارد فهرست داوران بین المللی کشورمان (الیت) شده در گذشته یکی از آروزهایش را قضاوت در جام جهانی عنوان کرده بود.
وی در این خصوص گفت: من ابتدا فوتبالیست بودم و در تیم مقاومت در شهر قم بازی می‌کردم. آن زمان مربی تیم من را تشویق کرد تا در کلاس داوری که در قم برگزار شده بود شرکت کنم. منصور صفایی یک کلاس داوری برگزار کرد که در آن کلاس شرکت کردم. در یکی دو پست تخصص داشتم اما پست اصلی من دفاع جلو زن بود.
پورمتقی ادامه داد: با حضور حسین نجاتی از داوران با سابقه فوتبال مان در شهر قم من به داوری بیشتر علاقمند شدم و در واقع پله اصلی من و مشوق اصلی من در داوری فوتبال نجاتی بود.
او اظهار کرد: من طلبه هستم. در مدرسه فوتبال شهید ابراهیم هادی هم مشغول فعالیتم که اولین مدرسه فرهنگی و تربیتی فوتبال است. با محمد انصاری بازیکن اسبق پرسپولیس در این مدرسه همکاری دارم البته این مدرسه شعبه ای هم در تهران دارد.
این طلبه معتقد است؛ فوتبال هم مثل هر صنف و قشر دیگری می‌تواند آمیخته با یک سری مسایل باشد که هر کسی بنا به تدبیری که دارد تعیین کننده است. از هر قشر و صنفی در این فوتبال حضور دارند ولی باشگاه هایی که عنوان فرهنگی و ورزشی را یدک می کشند خیلی در حوزه فرهنگی فعال و موثر عمل نمی‌کنند! به همین دلیل ناهماهنگی‌هایی پیش می‌آید. اکنون شاهد هستیم که برخی بازیکنان بدون اینکه ظرفیت فرهنگی و شخصیتی شان رشد کامل داشته باشد در تیم‌های بزرگ حاضر می‌شوند. البته خوشبختانه برخی باشگاه‌ها، معاونت ها و مسوولان فرهنگی فعال و خوبی دارند که اقدام های مثبتی در این زمینه انجام داده اند.
پور متقی گفت: باید برای هواداران و لیدرهای فوتبال هم کلاس آموزشی برگزار شود. همانطوری که برای مربیان، بازیکنان و ... کلاس های مختلفی برگزار می شود برای تماشاگران هم می‌توان کلاس های ارتقا فرهنگی برگزار کرد.
وی در پاسخ به این سوال که طلبه‌های دیگر را تشویق می‌کنید که وارد فوتبال شوند، گفت: تاکنون چیزی نبوده. من ابتدا داور بودم و بعد طلبه شدم. واقعا درس‌های حوزوی سخت و سنگین است و جمع کردن فوتبال و طلبگی کار سختی است. به خود من هم فشارهای زیادی وارد شد تا به این مرحله رسیدم. قدم گذاشتن در این مسیر سخت و طاقت فرسا است.