همشهری آنلاین - گروه سیاسی: احمد دستمالچیان، سفیر سابق ایران در لبنان در یادداشتی برای همشهری آنلاین نوشت:
امارات متحده عربی سالیان دراز است که با شیطنت در موضوع مالکیت جزایر سه‌گانه تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی در روابط خود با ایران تنش‌آفرینی می‌کند و در مسئله حاکمیت ملی ایران دخالت می‌کند.
وزرای خارجه مجمع همکاری کشورهای عربی و روسیه ۲۹آذرماه امسال در بیانیه پایانی نشست، بار دیگر ادعاهای واهی خود را درباره جزایر سه‌گانه ایرانی تکرار کرد. متاسفانه کشورهای شورای همکاری خلیج فارس، امارات را در این ادعایش همراهی می‌کنند. تنش‌آفرینی اماراتی‌ها در این مسئله را باید در ۲بعد مورد بررسی قرار داد:
۱- نخست اینکه از نظر اسناد تاریخی، حقوقی و مالکیتی، بدون هیچ شک و شبهه‌ای این ۳جزیره متعلق به ایران است و هیچ وقت بحث حاکمیت دوگانه در این جزایر مورد قبول ایران نبوده و نیست؛ و هر کشوری که ادعای ارضی واهی نسبت به این جزایر داشته باشند، حتما در بحث سیادت ملی ایران دخالت کرده است.
موضوع جزایر سه‌گانه ایرانی یکی از موضوعات اساسی است که جمهوری اسلامی ایران تابه‌حال با کرامت و بزرگواری واکنش جدی نسبت به آن نشان نداده است. جمهوری اسلامی ایران از این منظر باید در سیاست‌های برخوردی با امارات تجدیدنظر کند تا امارات متوجه شود چه خطای بزرگی مرتکب می‌شود و دارد در مسئله حاکمیت ملی ایران دخالت می‌کند.
امارات باید بداند بازی کردن با موضوع جزایر سه‌گانه برایش هزینه دارد. امارات سعی می‌کند با این بیانیه‌هایی که با همراهی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس انجام می‌دهد، یک رویه‌سازی وهمی و سندسازی کند، درحالی‌که نمی‌داند این موضوع یک وهم و خیال بیش نیست. هر وقت ایران اراده کند در شدت واکنش‌هایش تجدیدنظر کند، آن وقت امارات باید هزینه‌های سنگینی را پرداخت کند.
سابق بر این مشاهده شده است که وقتی ایران نسبت به موضوعی حساس و جدی شود، پای کار است و هیچ وقت نسبت به تمامیت ارضی خودش با هیچ کشوری و قدرتی شوخی نکرده است.
وقت آن رسیده است که شورای همکاری خلیج فارس بداند امنیت در خلیج فارس یا برای همه وجود دارد یا برای هیچ کشوری نخواهد بود؛ اگر امنیت نباشد، توسعه، همکاری، عمران و آبادانی وجود نخواهد داشت، کما اینکه کشورهای عربی تاکنون این مسئله را تجربه کرده‌اند. هیچ وقت قدرت‌های خارجی نتوانسته‌اند برای کشورهای منطقه امنیت‌آفرین باشد. همه کشورهای عربی تجربه تلخ سال‌های گذشته در برون‌سپاری امنیت منطقه به قدرت‌های خارجی را لمس کرده‌اند. هرگاه بنا باشد امنیت یک کشور به خطر بیفتد، امنیت همه کشورهای دیگر به خطر می‌افتد.
امارات و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس باید سر این موضوع بدیهی، عقلانی و البته استراتژیک به این نتیجه برسند که ایران یک کشور قدرتمند تاثیرگذار با پتانسیل و توان بسیار بالای استراتژیک است که توان بازدارندگی زیادی دارد؛ و نمی‌توان با مسائل حاکمیتی ایران درخصوص جزایر سه‌گانه شوخی کرد.
۲- بحث دوم این است که اگر امارات تصور می‌کند با این بیانیه دادن‌ها با کشورهای مختلف می‌تواند یک ناحق و خواسته نامشروعی را تبدیل به خواسته مشروعی کند در اشتباه است و این امر هیچ‌گاه اتفاق نخواهد افتاد.
اما در ارتباط با روسیه و چین، درست است که ایران شریک راهبردی این ۲کشور است و همپوشانی منافع مختلفی در منطقه دارد، روسیه و چین حتما می‌دانند که بدون ایران هیچ‌گاه نخواهند توانست در خلیج فارس در حاشیه امن باشند، کما اینکه آمریکا، انگلیس و کشورهای بزرگ دیگر نبوده‌اند. این یک مسیر عقلانی و واضح است که اگر چین می‌خواهد در این منطقه سرمایه‌گذاری کند، اصلا نمی‌تواند نگاه یک‌طرفه داشته باشد. طرف بزرگ منطقه خاورمیانه و خلیج فارس، ایران است. ایران به‌طور قوی از روسیه و چین می‌خواهد که گول وعده‌های فریبنده را نخورند، این تجربه شکست‌خورده‌ای است که آمریکا و انگلیس سابق بر این در این منطقه داشته‌اند. آیا صحیح است که روسیه و چین نیز همان راه غلط را بروند؟
در زمان کنونی که چین و روسیه می‌خواهند در عرصه پساقطبی و نظم نوین جهانی حضور موثر و تعیین‌کننده داشته باشند، باید بدانند که بدون حضور ایران در منطقه، نمی‌توانند هیچ تاثیری داشته باشند و هیچ گامی بردارند. اگر امنیت منطقه مختل باشد، امنیت کل منطقه مختل است. جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که یا امنیت برای همه است یا برای هیچ‌کس نیست.
چنین نیست که یک کشور در امنیت و آسایش کشور باشد و کشور دیگر انواع و اقسام تهدیدها را دریافت کند. جمهوری اسلامی ایران با قدرت و صلابت این موضوع را به اثبات رسانده است.
توقع از دوستان چینی و روسی ایران این است که با چشم باز و بینش بالاتری نسبت به مسائل خاورمیانه و خلیج فارس نگاه کنند و با مسائل حاکمیتی ایران شوخی نکنند، چون ورود به این عرصه، عرصه‌های تنگ‌تری را به وجود می‌آورد که به نفع هیچ‌کس نخواهد بود.
سیاست خارجی ایران در این دوران گذار، بسیار مهم و تعیین کننده باید یک سیاست خارجی فعال، ابتکاری، با صلابت و قدرت باشد و می‌تواند جوابگوی تهدیداتی که برای جمهوری اسلامی ایران به وجود می‌آید باشد. انتظار از مجموعه دست‌اندرکاران سیاست خارجی این است که نسبت به این مسائل تجدیدنظر اساسی داشته باشند و حضور قوی‌تری در میدان داشته باشند.
وزارت امور خارجه باید به این کشورها تفهیم کند مسائل حاکمیتی ایران از جمله مالکیت جزایر سه‌گانه به هیچ عنوان قابل مذاکره نیست و ارجاع ادعای واهی امارات به مراجع بین‌المللی از جمله دیوان بین‌المللی دادگستری (دادگاه لاهه) محلی از اعراب ندارد.