به گزارش همشهری آنلاین، راه‌پیمایی عظیم مردم در روز ۹ دی سال ۸۸، آبی پاک بر روی آتش فتنه‌ای بود که می‌خواست امنیت مردم و نظام جمهوری اسلامی را به خطر بیندازد. در این باره، دشمنان زخم خورده جمهوری اسلامی ایران، برای طعنه به راهه‌پیمایی مردم در این روز می‌گویند بسیج توده‌ها کار نظام‌های خودکامه است و این اتفاق چندان چیز مهم و پراهمیتی نیست. برای بررسی این موضوع با محسن ردادی، پژوهشگر حوزه انقلاب اسلامی و عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
از لیبرالیسم تا فاشیسم در فتنه ۸۸
ردادی در ابتدا گفت: در دید لیبرالیستی حضور و نقش مستقیم مردم ارزش چندانی ندارد. برای همین آنان به جای اثرگذاری مستقیم مردم در سیاست از احزاب و فعالیت‌های پارلمانی دفاع می‌کنند. مخالفان لیبرال جمهوری اسلامی دقیقاً از همین نظرگاه ۹دی و اساساً هر حضور مردمی دیگری را نقد کرده و درصدد طعنه زدن به آن است. اما نکته قابل توجه این است که بسیج توده‌ها یا اساسا حضور گسترده مردم در حمایت از دولت، افراد، قوانین و... چیزی است که همواره وجود داشته و طرفداران خاص خودش را هم دارد.
وی افزود: در نکته بعدی هرکسی که این حرف را به طعنه به جمهوری اسلامی می‌زند، لیبرال‌های رسوای اصلاحاتی نباید بزنند. آنان خودشان به بدترین شکل لشکرکشی خیابانی را به مدت چندین ماه در خیابان‌ها پیگیری کردند و بدون توجه به اصول خودِ لیبرالیسم که نهادگرایی باشد، به فاشیسم گذار کرده و شاخصه‌های فاشیستی را برای خود برگزیدند. نمادهایی نظیر رهبری برای دستورِ حضور در خیابان‌ها، رنگ‌های مشخص و... تماماً متعلق به گروه‌های فاشیستی بود که می‌توان نظایر آن را در آلمان و ایتالیا دید.
در سال ۸۸، فتنه‌گران حتی حاضر به مذاکره نشدند
او ادامه داد: در سال ۸۸، فتنه‌گران حتی حاضر به مذاکره هم نشدند و هرچه نهادهای مختلف با عقاید گوناگون به میدان برای گفت‌وگو با آن‌ها آمدند بی‌فایده بود، چرا که آنان این گروه‌ها را پس می‌زدند و دائم تأکید داشتند که به خیابان‌ها بریزند که نتیجه‌اش ناامن کردن شهرهای کشور بود.
مردم برای حل چالش به میدان آمدند
ردادی بیان کرد: در طول تاریخ جمهوری اسلامی ایران هرگاه، کشور با چالش‌هایی مواجه شده بود که برخی نهادها ناکارآمد بودند یا توان حل مشکلات را نداشتند، این مردم بودند که با حضور خودشان سعی در رفع چالش ها و بحران‌ها داشتند، نمونه بارز آن جنگ هشت ساله است. حضور مردمی ۹ دس هم دقیقا از همین جنس حضورها به حساب می‌آید که در حین بالاگرفتن موضوع مردم خودشان وارد در صحنه شدند و آتش فتنه را خاموش کردند.