به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه آفتاب یزد می‌نویسد: حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق، به بهانه انتخابات خبرگان فعال شده است. او بعد از یک دوره سکوت این روزها بیشتر در رسانه‌ها دیده می‌شود. البته این روندی طبیعی در اتمسفر سیاسی کشور است. چهره‌های شاخص سیاسی بعد از خروج از قدرت مدتی سکوت می‌کنند تا شرایط را برای بازگشت بسنجند. آنان اگر شرایط را مساعد ببینند کم‌کم از لاک خود خارج شده و به اظهار نظر می‌پردازند و بسان یک دولت در سایه عمل می‌کنند.
روحانی به دنبال چیست؟ از فحوای کلام این روزهای حسن روحانی می‌توان متوجه شد که وی برنامه‌ای که در سر دارد مختص به انتخابات خبرگان نیست و در حال زمینه‌چینی برای انتخابات‌های دیگر است. او پس از فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری درباره لزوم تحقق مشارکت بالا در انتخابات تاکید کرد: «وظیفه ما این است که انتخابات را از حالت سردی دربیاوریم حتی اگر در تهران به جای ۳۰ نفر، ۱۰ نفر نامزد داشته باشیم». اما سؤال کلیدی این است که آیا حسن روحانی در زمان مناسبی سکوت خود را شکسته است؟ یعنی با توجه به آنچه گفته شد آیا رئیس‌جمهور سابق در جامعه دارای پایگاه اجتماعی لازم است؟ اگر هست تا چه میزان کلام وی نفوذ دارد و آیا در حدی است که بتواند جریانی را تولید کند؟ البته معمولا در عالم سیاست این‌گونه است که اطرافیان چهره‌های شاخص سیاسی، با اطلاعات غلط آنان را به خطا می‌اندازند. این موضوع بسیار رخ داده است و معمولا هم چهره‌های شاخص علی‌رغم هوش و نبوغ سیاسی‌شان اسیر اطلاعات اشتباه شده‌اند.
به نظر می‌رسد اشتباهی در این میان رخ داده که لازم است حداقل حسن روحانی در این زمینه هوشیار باشد. برخی از اطرافیان رئیس‌جمهور سابق، تصور می‌کنند به دلیل عملکرد دولت فعلی، روحانی در جامعه به محبوبیت قابل توجهی رسیده است. برای مثال چندی پیش، یکی از نزدیکان او در شبکه ایکس نوشت: «به دکتر روحانی گفتم نگران تبلیغات و ستاد تبلیغات نباشید، عملکرد آقای رئیسی و دولتش ستاد انتخاباتی ماست.». این دقیقا مغلطه آشکاری است که می‌تواند حسن روحانی را به اشتباه بیندازد.
برخلاف آنچه برخی از اطرافیان روحانی اشاره می‌کنند باید گفت که با علم به نظرسنجی‌های انجام شده، وی کماکان در جامعه چهره سیاسی محبوبی نیست. دلیل، کارنامه پرغلط دولت تدبیر و امید در ۴سال دوم است. همزمان با قدرت‌گیری ترامپ در آمریکا تقریبا تمام معادلات دولت حسن روحانی بر هم ریخت و همه داشته‌ها و اندوخته‌های دولت از بین رفت. انتظار جامعه آن بود که به مدد رایی که داده‌اند دولت و رئیس‌جمهور وقت مستقل‌تر و قدرتمندتر عمل نموده و گرفتار مصلحت‌ها نشود. ولی چنین نشد و محبوبیت حسن روحانی به حداقل ممکن رسید. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت همین امروز هم حسن روحانی در زمره چهره‌های سیاسی محبوب تلقی نمی‌شود.