این اقامت بعضاً غیر‌قانونی اتباع افغان در ایران همواره مشکلاتی برای هر دو‌طرف در پی داشته است، اما تاکنون تصمیم جدی در این‌باره از سوی مسئولان اتخاذ نشده است.
چندی پیش جانشین فرمانده انتظامی استان کرمان تاثیرات حضور افاغنه در این استان را بر مردم نامطلوب خواند. او گفت تاکنون حضور بعضی از این مهاجران عوارض اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را برای این استان در پی داشته، به طوری که 32 درصد جرائم صورت گرفته توسط اتباع افغان انجام می‌شود.
درباره مشکلاتی که این میهمانان ناخوانده گاهی برای بومیان منطقه بوجود می‌آورند و اقداماتی که قرار است برای مقابله با آن انجام گیرد، با علیرضا پریور معاون امور اجتماعی فرماندهی انتظامی کرمان گفت‌وگو کردیم.
- به نظر شما حضور مهاجران افغان چه مشکلاتی را برای استان ایجاد کرده است؟ این مشکلات بیشتر در کدام بخش از زندگی مردم نمود پیدا می‌کند؟
در واقع حضور این افراد مشکلات امنیتی که به حوزه فعالیت نیروی انتظامی مربوط می‌شود تا معضلات مربوط به حوزه‌های اقتصادی، بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی را در استان شامل می‌شود.
بر اساس آمار نسبت ارتکاب جرم اتباع افغانی در کشور ما 3 برابر بیشتر از میزان جرم ایرانی‌هاست. در استان کرمان هم 32 درصد جرائم خشن توسط این مهاجران اتفاق می‌افتد این در حالی است که آنها تنها 10 درصد جمعیت استان را تشکیل می‌دهند.
حضور آنان همچنین مشکلات اقتصادی زیادی را برای استان به‌وجود آورده است به طوری که تنها در بخش نان سالانه چندین میلیارد تومان به این جمعیت یارانه داده می‌شود.
اگر به این مبلغ یارانه آب، گاز، برق، تلفن، بیمارستان و سایر خدمات شهری به همراه ارزی که از کشور خارج می‌کنند اضافه کنیم می‌بینیم چه مبلغ هنگفتی می‌شود. اگر ما تنها مبلغ یارانه نان را در استان سرمایه‌گذاری کنیم بعد از 3 سال حتی یک نفر بیکار در استان باقی نخواهد ماند.
- آیا تاکنون نیروی انتظامی استان در خصوص برگرداندن اتباع افغانی به کشورشان اقدامی صورت داده است؟
بله. ما با اجرای طرحی در سال گذشته بالغ بر 93 هزاَر نفر افغانی غیر‌مجاز را دستگیر کرده و از کشور خارج کردیم. در حال حاضر هم روزانه 300 نفر افغانی را دستگیر می‌کنیم که هزینه و وقت زیادی را به خود اختصاص می‌دهد، اما متاسفانه به دلیل داشتن مرز مشترک 1500 کیلومتری با کشور‌های افغانستان و پاکستان امکان بازگشت مجدد آنها وجود دارد.
از سوی دیگر هم مردم به این دلیل که فکر می‌کنند این عده به لحاظ اقتصادی در انجام یک‌سری کارها باصرفه‌تر هستند با ایجاد امکاناتی از جمله اشتغال و مسکن مایحتاج اولیه را برای آنها فراهم می‌کنند همین موضوع باعث می‌شود که آنها انگیزه بیشتری برای ماندن داشته باشند و حتی اگر به‌زور هم از کشور اخراج شوند دوباره با هر مشقتی که شده باز می‌گردند.
ما باید در یک برنامه منسجم مردم را در سطح استان از عواقب ادامه حضور آنها آگاه کنیم که این تنها با همکاری سازمان‌های مختلف امکان‌پذیر است.