به گزارش همشهری آنلاین حالا با ثبت این رویداد، باغداران امیدوارند گردشگری در فصل گلابگیری رونق بیشتری بگیرد. رضا گنجعلی، معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان به همشهری می‌گوید که پرورش گل محمدی در روستای «نهور» زابل به دلیل داشتن چاه‌های آب شیرین، رونق بیشتری دارد و ثبت این رویداد به اشتغالزایی برای روستاییان منجر شده‌است.
تامین تسهیلات گردشگری و اشتغالزایی
پروش گل محمدی نه فقط در روستاهای کاشان که در مناطق کویری سیستان هم به بار می‌نشیند. اواخر فروردین فصل گلابگیری در زابل است و روستای «نهور» با جمعیت حدود ۴۰۰ نفر طلایه‌دار پرورش گل محمدی شده. بیش از ۵ سال هم است که این روستا در فصل گلابگیری گردشگرانی از دیگر شهرستان‌های سیستان و بلوچستان و استان‌های اطراف میزبانی می‌کند.
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان درباره علت ثبت این رویداد به همشهری می‌گوید: «یکی از جاذبه‌های گردشگری سیستان، جشنواره گلابگیری است که در حد محلی یا استانی به آن توجه شده‌بود. با ثبت این رویداد آوازه گلابگیری زابل در کشور می‌پیچد و می‌توانیم میزبان گردشگران بیشتر باشیم.»
رضا گنجعلی استقبال گردشگران را باعث رونق کار و کسب روستاییانی که به گلابگیری مشغول هستند، می‌داند و ادامه می‌دهد: «منطقه سیستان یکی از خاستگاه‌های کشت و پرورش گل محمدی در کشور است و می‌تواند گزینه مناسبی برای تولید و اشتغال محسوب شود. اشتغالزایی برای ۳۰ نفر به واسطه جشنواره گلابگیری فقط در روستای نهور ایجاد شده که رقم قابل توجهی برای یک روستاست. علاوه بر حضور گردشگران تامین زیرساخت‌ها به منطقه سیستان را تسهیل می‌کند. در حال حاضر بومگردی و زیرساخت برای پذیرایی از گردشگر در فصل گلابگیری را داریم ولی با استقبال گردشگران زیرساخت‌های گردشگری هم بهتر می‌شود.»
نخستین گل‌های محمدی در بهار
مدیر جهاد کشاورزی زابل به همشهری می‌گوید که گل محمدی یکی از گیاهان بومی منطقه سیستان، گیاهی کم‌آب‌بر و مقاوم به شوری است و در شرایط بحرانی کم آبی و استفاده از منابع حداقلی چاه‌ها به خوبی رشد می‌کند و در فصل بهار نخستین جایی که گل‌های محمدی شکوفه می‌دهد، منطقه سیستان است.
محمدحسن نوذری ادامه می‌دهد: «تشویق روستاییان به کشت گل محمدی با خرید نهال و ارائه تسهیلات و برگزاری جشنواره گلابگیری همراه بود. منابع آبی هم فعلا همان چاه‌هاست.»
همت روستاییان برای احیای باغ‌های گل محمدی در سیستان به دهه ۷۰ باز می‌گردد. به گفته نوذری، در طول دو دهه سطح زیر کشت به حدود ۳۰۰ هکتار رسید ولی با بحران خشکسالی از میزان آن کاسته شد. برگزاری جشنواره‌های گلابگیری در ۵ سال اخیر باعث رونق کشت شد.
با توجه به خشکسالی‌های منطقه سیستان، تلاش باغداران در احیای باغات گل محمدی حائز اهمیت است و ثبت رویداد گردشگری گلابگیری در سیستان، توجه گردشگران داخلی و خارجی را به‌دنبال خواهد داشت.
گل و گلاب در تقویم ملی
نگاهی به قدمت گلابگیری در ایران نشان می‌دهد در قرن نهم میلادی گلاب از جاده ابریشم به چین و هند به عنوان یکی از کالاهای مهم تجاری صادر می‌شد. دو هفته پیش در تقویم ملی کشور ۲۰ اردیبهشت به عنوان روز «گل محمدی و گلاب» ثبت شد.
پیش از این در خرداد گلابگیری گیلده شفت در گیلان در فهرست میراث ناملموس ثبت شده‌بود و سالانه ۴ هزار لیتر گلاب در این شهرستان تولید می‌شود. آیین جشنواره گل محمدی در بردسیر کرمان نیز سال ۱۳۹۸ ثبت ملی شد. حالا به این فهرست گلابگیری زابل هم اضافه شده‌است.