این دره حاصلخیز یکی از محبوب‌ترین مقاصد برای گردشگران محیط‌زیست بوده و در ارتفاع 1250 متری بالای سطح دریا، منظره‌ای از یکی از تپه‌های معتدل پوشیده شده با جنگل است. کلاردشت از جنوب رشته کوه‌های تخت‌سلیمان تا رشته کوه‌های البرز و رودی که از نزدیکی آن عبور می‌کند، امتداد می‌یابد. [دریای خزر]
مسیرهای گردشگری باشکوه، رودخانه‌های مناسب برای ماهیگیری و علی‌الخصوص دریاچه ولشت، از آن، بهشتی برای علاقه‌مندان طبیعت ساخته است. این ناحیه کوهستانی، یکی از زیباترین، جذاب‌ترین و هیجان‌انگیزترین مکان‌های ایران با جنگل‌های سرسبز و آب و هوای منحصر به فرد است.
کلاردشت تقریبا اغلب اوقات مه آلود بوده و آب و هوایش در زمستان نسبتا سرد است. از جذابیت‌های اصلی آن، زیبایی طبیعی و آب و هوای معتدل را می‌توان نام برد، البته گردشگری و کوهنوردی در نواحی اطراف رودبارک و جنگل متراکم عباس‌آباد در آن نزدیکی نیز محبوب توده مردم است.این دشت زیبا و منحصر به فرد همیشه دیدارکنندگان زیادی داشته است، حتی مسئولان مملکتی هم توجه زیادی به این منطقه دارند.
تپه کلاردشت، به‌عنوان کلیدی برای دست یافتن به اسرار گذشته سواحل جنوبی دریای خزر محسوب می‌شود. باستان‌شناسان ایرانی در حال مطالعه روی غارهای 6هزار ساله منطقه هستند تا بتوانند تاریخ دقیق زندگی بشر را در این منطقه تعیین کنند. آثار هنری ساخته شده از نقره و طلا که در کلاردشت یافت شده است، در موزه باستان‌شناسی تهران وجود دارد. 2 معبر و راه برای ورود به منطقه وجود دارد، یکی از مرزن‌آباد، 25 کیلومتری جنوب چالوس، که 20 کیلومتر را از میان تپه‌های کشت شده با گندم و جو طی می‌کند و مسیر دیگر از عباس‌آباد می‌آید که بین چالوس و تنکابن واقع شده است و از میان جنگل‌های متراکم به سمت غرب کشیده شده است. زیبایی و عظمت رشته کوه‌های البرز با قله‌هایی تا 4هزار متری در منطقه نمایان شده است. 20هزار ساکن و 30 روستا داشته، و از 5 ناحیه تشکیل شده است. رودبارک یکی از روستاهای آن و مرکز گردشگری منطقه است.
کلاردشت در گذشته منطقه‌ای زراعتی بوده است، در سال‌های اخیر مقدار زیادی از زمین‌های آن در قطعه‌های کوچک، به‌منظور ساختن ویلاهای متعدد فروخته شده است. این ویلاها به‌وسیله گردشگران تابستانی که از گرمای تهران و نقاط‌جنوبی‌تر در حال فرار هستند، اشغال می‌شوند. عرب‌های کشورهای خلیج‌فارس نیز در طول ماه‌های تابستان در این منطقه دیده می‌شوند.
قالی‌هایی بسیار با دوام و زیبا در تعدادی از روستاهای منطقه مانند: رودبارک، کردیچال و... بافته می‌شود. قالی‌های بافته شده در منطقه ساده بوده، طرح‌های هندسی آن یادآور قالی‌های قفقازی و هندی است. حقیقتا آنها قالی‌هایی اصیل هستند که در خانه‌های صنعتگران بومی بافته می‌شوند. با کنجکاوی در منشا قالی‌ها، درمی‌یابیم که ابزار بافندگی بر دیوارهای خارجی خانه‌ها آویزان می‌شوند. قالی‌های کلاردشت نسبتا کمیاب بوده، ولی به‌دلیل داشتن طرح‌های کهن متنوع، مشهور هستند.
اکثر اردوگاه‌های کلاردشت در رودبارک واقع شده اند، رودبارک روستایی کوچک در کوهپایه رشته کوه‌های تخت‌سلیمان است. این رشته کوه‌ها شامل صخره‌های آذرین، بیشتر از نوع گرانیت و کوارتزی بوده و رسوب‌های تازه‌تر بقایای یخچال‌ها هستند. وجود تنگستن در منطقه ثابت شده است ولی تبدیل کردن آن به سنگ معدن ضعیف است، همچنین وجود سنگ معدن‌های طلا، سرب، مس و آنتیموان نیز تایید شده است.
قله علم کوه با ارتفاع 4هزار و 845 متر، بلندترین قله در این منطقه است، همچنین رشته‌کوه‌های تخت‌سلیمان یکی از منظره‌های زیبا و بدیع کلاردشت است. یخچال‌های زیادی در ارتفاعات بالایی کلاردشت درآمیخته با سنگ و خاک وجود دارند، که سرچشمه‌ای برای رودخانه معروف سردآبرود هستند، رودخانه‌ای که آب زلال و شفاف آن، مکانی مناسب برای پرورش ماهی قزل‌آلاست.
در پناهگاه سرچال، یکی از یخچال‌های بزرگ رشته کوه‌های تخت سلیمان، تصویری قدی از پیرمرد کوهستان‌های کلاردشت، میرزاآقا داوودی وجود دارد. مردی سالخورده که به‌دلیل خلوص و بزرگواری‌اش توسط کوهنوردان به «درویش» ملقب شده بود. او عمیق‌ترین آرزوهای کوهنوردان را از آنچه یک مرد باید داشته باشد تحقق بخشید، برای مردم کلاردشت او هرگز نمرده است و به ندرت پیش می‌آید که روزی بگذرد که مردم به او فکر نکنند و یا در مورد او صحبت نکنند.
منطقه کلاردشت همیشه در ایران مشهور بوده است، در حالی‌که نسبتا برای سیاحان خارجی گمنام و ناشناخته است. با وجود نزدیکی به تهران، کرج، و چالوس این منطقه هنوز بهشتی گمشده برای بسیاری از مردم محسوب می‌شود. این ثروت ملی را می‌توان به‌عنوان یک قطب صنعتی و اقتصادی برای تقویت و تشدید اشتغال زایی در منطقه به کار برد.