پرویزخان
کارگردان: علی ثقفی
تهیه‌کننده: عطا پناهی
بازیگران: سعید پورصمیمی، مریم سعادت، خسرو احمدی، حمیدرضا پگاه و بهنام تشکر
محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج
نام پرویز دهداری در فوتبال ایران بیش از اینکه با موفقیت هایش گره خورده باشد، با پایبندی سفت و سختش به اخلاقیات شناخته می‌شود و به همین دلیل هم او به «معلم اخلاق» شهره شد. دهداری در دهه شصت هدایت تیم ملی فوتبال را برای حضور در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ سئول بر عهده گرفت. وقتی تیم ملی از سئول بازگشت، ۱۴ بازیکن اصلی تیم ملی با امضای نامه‌ای در اعتراض به رفتارهای دهداری اعلام کردند تا زمانی که او سرمربی تیم ملی است، دیگر در این تیم بازی نمی‌کنند. دهداری برای جام ملت‌های ۱۹۸۸ دوحه تیم ملی تازه‌ای با جوانان گمنام تشکیل داد که از میان‌شان تعدادی جزو ستاره‌های بزرگ فوتبال ایران شدند؛ از احمدرضا عابدزاده و مجتبی محرمی تا جواد زرینچه و صمد مرفاوی. تیم جوان دهداری پس از کسب مقام سومی در جام ملت‌های آسیا، آماده رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ می‌شد که حاشیه‌های دیدار دوستانه ایران و ژاپن در استادیوم آزادی، پرونده حضور دهداری در تیم ملی را بست، روزی که تعدادی از تماشاگران با گلوله‌های برفی از معلم اخلاق استقبال کردند. دهداری در اوایل دهه ۱۳۷۰ از دنیا رفت و حالا قرار است زندگی و زمانه‌اش در فیلم به نام «پرویزخان» به تصویر کشیده شود.
نخستین فیلم علی ثقفی در گونه بیوگرافی می‌گنجد و ساخت این نوع فیلم چالش‌های زیادی، از شباهت بازیگران با شخصیت‌های واقعی گرفته تا برداشت کارگردان از واقعیت، دارد. ثقفی قبلا مستند ساخته و باید دید تجاربی که از نزدیک شدن به واقعیت در مستندسازی کسب کرده، در نخستین فیلم سینمایی‌اش که ماجرایی واقعی دارد چطور به کمکش آمده.
از حالا با اطمینان می‌توان گفت سعید پورصمیمی که نقش پرویز دهداری را بر عهده داد یکی از نامزدهای بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره امسال است و اگر کمی به خود جسارت دهیم باید بگوییم که او تا به حال ۳ بار برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره فجر شده، خیلی دیر برنده این جایزه خواهد شد.
نقل قول کارگردان:
ــــ در تیتراژ ابتدایی فیلم نوشته شده است «این فیلم بر مبنای واقعیت ساخته شده». البته که تفاوت‌هایی میان «بر مبنای واقعیت» و «بر اساس واقعیت» وجود دارد؛ زیرا فیلم من جزء به جزء از روی اتفاقات ساخته نشده و به دلیل مناسبات و قوانین سینمایی که هر فیلمی نیاز به یک درام داستانی دارد، کمی از اتفاقات را با چاشنی درام تغییر دادم تا فیلم را برای مخاطب جذاب‌تر کنم. به همین دلیل به جای «بر اساس واقعیت» از «بر مبنای واقعیت» استفاده کردم. این داستان بر اساس رخدادهای واقعی ساخته شده و در ۶ ماه پایانی سال ۱۳۶۵ روایت می‌شود.
ــــ فیلمنامه این فیلم را کلاسیک نوشتم و ۱۵ مرحله سفر قهرمان به صورت کامل در این فیلم وجود دارد که قهرمان به چالشی سخت در زندگی‌اش دعوت می‌شود و این چالش‌ها و انتخاب‌ها سخت و سخت‌تر می‌شوند تا جایی که باید انتخاب نهایی خود را انجام دهد و همان‌جا مشخص می‌شود پرویز دهداری چه کسی است و پشت ظاهر او چه چیزی پنهان است.
ــــ من در ساخت این فیلم با دو چالش مواجه بودم، یکی آنکه بازیگر آن باید شبیه به پرویز می‌بود و دیگری باید از بازیگر استفاده می‌شد. من دوست داشتم سرشت و واقعیت این آدم برای مخاطب برملا شود و این امر نیازمند یک بازیگر شش‌دانگ بود.
ــــ دوست داشتم نگاه شخصیت فیلم به دنیا را کشف کنم و متوجه شوم با مسائل چطور برخورد می‌کرده. منش زیست این شخصیت برایم مهم بود، به همین دلیل در تحقیقاتم به دنبال این موضوع بودم. سعی کردم «پرویزخان» فیلمی باشد که با سطوح مختلف جامعه ارتباط برقرار کند و این فیلم اصلا برای مخاطب خاص ساخته نشده است.