به گزارش همشهری آنلاین، هفته گذشته شاخص کل بورس تهران با افت قابل توجهی مواجه شد و با ۶۳ هزار واحد کاهش نزدیک به ۳ درصد افت کرد.در این مدت همچنین ۳ هزارو ۲۰۰ میلیارد تومان نقدینگی از سوی سهامداران خرد از بازار سهام خارج شدو در مبادلات آخرین روز هفته ارزش معاملات خرد نزدیک به ۳۰ درصد افت کرد. همه این اتفاق ها بعد از آن افتاد که وزارت نفت با صدور دستور العمل تازه ای قیمت های فراورده های نفتی پالایشگاه ها را تغییر داد. این دستور العمل که می تواند منجر به افت سود این شرکت ها شود منجر به تشکیل صف های سنگین فروش در بازار سهام شد. اما این همه ماجرا نیست و بخشی از دلایل نزول بازار سهام در هفته گذشته افزایش ریسک های ژئوپولتیک تحت تاثیر تنش های منطقه ای بود.
با وجود افزایش ریسک های سرمایه گذاری در بورس آمار ها نشان می دهد عوامل بنیادی که می توانند محرکی برای رشد شاخص بورس باشند افزایش یافته است و این موضوع سهامداران را برسر دو راهی قرار داده است. از یک طرف قیمت دلار افزایش یافته و از طرف دیگر ارزش بازار به نقاط جذابی رسیده است.
به بیان بهتر قیمت سهام شرکت ها به دلیل کاهش های مداوم به محدوده ای رسیده که جذابیت خرید سهام افزایش یافته است و در عین حال ارزش کل بازار تحت تاثیر رشد قیمت دلار و نزول قیمت ها به پایین ترین محدوده تاریخی خود در چند سال گذشته رسیده است.
طبق داده های موجود در حال حاضر ارزش کل بازار سهم در محدوده ۱۶۴ میلیارد دلار است و سوابق آماری نشان می دهد در دوره هایی که ارزش کل بازار سهام به این محدوده رسیده حجم تقاضا نیز افزایش یافته است، اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که شرایط فعلی از نظر ریسک های موجود در بازار با گذشته تفاوت دارد. از یک طرف صدور بخشنامه های اقتصادی که می تواند میزان سود شرکت ها را تحت تاثیر قرار دهد افزایش یافته و از طرف دیگر ریسک های ژئوپولتیک بیشتر شده است. ضمن اینکه از نظر تکنیکی شاخص کل بورس تهران، هفته قبل نتوانست به محدوده ۲ میلیون و ۱۵۰ هزار واحد که نوعی خط حمایت برای بورس تلقی می شود، واکنش مثبت نشان دهد و با شکست این ناحیه در محدوده ۲ میلیون و ۱۲۳ هزار واحد قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
قیمت دلار به کدام سو می رود؟ | توصیه کارشناسان را بخوانید
در چنین شرایطی با توجه به آنکه بازار سهام از نظر بنیادی پتانسیل ها زیادی برای رشد دارد به سهامداران توصیه می شود از یک طرف با احتیاط بیشتری در بورس سرمایه گذاری کنند و از طرف دیگر با دقت بیشتری نماگر های بورس را رصد کنند، چرا که در صورت کاهش ریسک های ژئوپولتیک فرصت رشد شاخص های بورس نیز دست کم به صورت مقطعی فراهم می‌شود.