به گزارش همشهری آنلاین تیم ملی فوتبال ایران روز گذشته با انجام یکی از درخشان‌ترین و تاکتیکی‌ترین بازی‌های تاریخ خود مقابل ژاپن (تیم اول رنکینگ آسیا)، به یک پیروزی ارزشمند دست یافت تا برای دومین دوره متوالی و در مجموع نهمین بار به جمع ۴ تیم برتر قاره برسد.
ایران در شرایطی برای نخستین بار در تاریخ جام ملت‌ها موفق به گلزنی و برتری مقابل سامورایی‌ها شد که امیر قلعه‌نویی نقش بسیار ویژه‌ای در ثبت این برد داشت.
با توجه به نتایج ژاپن در جام جهانی ۲۰۲۲ و پیروزی‌های پرگل مقابل تیم‌هایی مانند آلمان، ترکیه، کانادا و پرو، تیم‌های آسیایی پیش از شروع مسابقات جام ملت‌ها، به این تیم نگاه متفاوتی داشتند و حتی پس از شکست عجیب مقابل عراق، برخی تیم‌ها مثل کره‌جنوبی و اردن برای رو در رو نشدن با ژاپن، حربه‌های مختلفی به کار گرفتند اما قلعه‌نویی به هیچ وجه این ترس را به شاگردانش منتقل نکرد.
سرمربی باتجربه تیم ملی شاید می‌توانست مانند یورگن کلینزمن همتای سرشناسش روی نیمکت کره جنوبی، مسیر راحت‌تری را برای حضور در جمع ۴ تیم برتر آسیا انتخاب کرند تا در مرحله یک چهارم نهایی با تیم هفدهم رنکینگ جهان مواجه نشود اما با شجاعت کامل چنین تصمیمی نگرفت.
هرچند صعود نفس‌گیر از بازی با سوریه آن هم در ضربات پنالتی انتقاداتی را به بازیکنان و کادرفنی تیم ملی وارد کرد اما با نگاهی منصفانه مشخص می‌شود؛ ایران در ۶۰ دقیقه ابتدایی آن دیدار بیشتر از ۳ بازی مرحله گروهی شاگردان هکتور کوپر به سمت دروازه این تیم ضربه زد و اگر با دقت بیشتری عمل می‌کردیم، شکست سوریه تبدیل به گره کور نمی‌شد.
۶۸ ساعت پس از یک بازی ۱۲۰ دقیقه‌ای، تیم ملی باید به مصاف ژاپن می‌رفت. در شرایطی که حریف بازی سبک‌تری را مقابل بحرین در مرحله یک هشتم نهایی پشت سر گذاشت.
شاید در نگاه اول استفاده از امید ابراهیمی ۳۶ ساله، میلاد محمدی که پس از نمایش نه چندان باکیفیت در تقابل با هنگ‌کنگ به یک نیمکت‌نشین تبدیل شده بود و محمد محبی پس از عملکرد پرانتقاد در بازی با سوریه (که برای اولین بار در طول جام هجدهم درترکیب اصلی تیم ملی جای هم استانی و رفیق صمیمی خود یعنی مهدی قائدی را گرفت) علاقه مندان به تیم ملی را نگران کرد اما ژنرال فوتبال کشورمان نشان داد برای یک جنگ تاکتیکی و تقابل با هاجیمه موریاسو که در فوتبال آسیا به یک مربی بسیار کاریزماتیک از لحاظ اخلاقی و فنی تبدیل شده، خودش و دستیارانش مدت‌ها به همه چیز فکر کرده‌اند. نمایش بی‌نقص و بسیار کارآمد این ۳ بازیکن در کنار سایر نفرات ترکیب اصلی، می‌تواند اثبات این مساله باشد.
قلعه نویی در جریان بازی نیز برخلاف همتای ژاپنی‌اش که مانند همیشه آرام کنار نیمکت تیمش ایستاده بود، با جوش و خروش و استفاده از نظرات دستیارانش در حال هدایت شاگردان خود بود. ایران در ۳۰ دقیقه ابتدایی بازی تحت تاثیر حریف قرار داشت اما پس از گل هیدماسا موریتا ورق برای ملی‌پوشان کشورمان بازگشت. پس از بیرون رفتن ضربه خطرناک سامان قدوس و از دست رفتن یکی دو موقعیت دیگر، ثابت شد می‌توانیم مقابل این حریف مدعی دست به کار بزرگی بزنیم.
شاید برای همه مخاطبان فوتبال جذاب باشد که بدانند قلعه‌نویی بین ۲ نیمه چه نکته‌ای را به شاگردانش منتقل کرد که سبب شد آنها بی‌محاباتر از همیشه به سمت دروازه حریف یورش ببرند.
او در این ۱۵ دقیقه جمله‌ای کلیدی را به کار برده که می‌تواند نشان‌دهنده بلوغش در امر مربیگری باشد. سرمربی تیم ملی در این لحظات با تعریف و و تمجید از شاگردان خود به آنها تاکید کرده که بهترین بازی‌شان را انجام داده‌اند و باید آن را در نیمه دوم بهتر از ۴۵ دقیقه اول انجام بدهند. همین جمله ساده، انگیزه و اعتماد به نفس بازیکنان ما را برای نمایش اقتدار خود در نیمه دوم به بالاترین سطح ممکن رساند.
رد شدن گل زیبای سردار آزمون می‌توانست ایران را از لحاظ روحی تا حدی دچار افت کند اما ملی‌پوشان بدون توجه به چنین موضوعی تمام تلاش خود را برای زدن ضربه نهایی به دسته سامورایی‌های آچمز شده به کار گرفتند و در نهایت با پنالتی دقیقه ۹۶ علیرضا جهانبخش به برتری برسند.
قلعه‌نویی روند شکست ناپذیری در بازی‌های رسمی تیم ملی را در هر ۲ دوره حضورش روی نیمکت این تیم ادامه داد. تنها باخت او در ۳۱ بازی همراه با ایران به دوره قبلی سرمربی‌گری‌اش بر می‌گردد که در یک بازی تدارکاتی مغلوب مکزیک شد.
در این تعداد بازی، ایران ۲۴ بار برنده شده و ۶ بار هم به تساوی رسیده است. امید است با شکست نخوردن در ۲ بازی پیش رو نیز، قلعه نویی در فوتبال کشورمان به رکوردی جدید برسد و ایران را پس از ۴۸ سال بار دیگر بر قله آسیا قرار بدهد تا به این ترتیب تیم کشورمان با ۴ قهرمانی در کنار ژاپن قرار بگیرد.
قبل از شروع جام عده زیادی به پرتعداد بودن دستیاران قلعه‌نویی در تیم ملی ایراد گرفتند اما در این پیروزی تاریخی باید سهم ویژه‌ای را هم برای رحمان رضایی، سعید الهویی، حمید مطهری، آندرانیک تیموریان به عنوان دستیاران ایرانی او، آنتونیو مانیکونه ایتالیایی به عنوان مغز متفکر این نیمکت، علی اصغر قربانعلی‌پور، مربی بدنساز تیم که در کمترین زمان ممکن از بازی با سوریه تا ژاپن بدن بازیکنان را به اوج برگرداند هم در نظر گرفت.
دینکا آلین رومانیایی را هم باید به این جمع اضافه کرد که در کنار تمرینات اختصاصی برای سه دروازه‌بان تیم به یک رفیق برای آنها تبدیل شده است. حتی اعضای کادر پزشکی یعنی پرهان خانلری و علیرضا شهاب در طول این ۳ روز بسیار فعال بودند و همراه با امیر اسماعیلی، هادی نجات‌پور و امیر مهریزی، ماساژورهای تیم در روزهای قبل از بازی با ژاپن شاید به اندازه ۸ ساعت نخوابیدند تا بتوانند بازیکنان را به آمادگی مطلوب برسانند. این هماهنگی و وحدت در کادرفنی و پزشکی ایران نشان می‌دهد آنها هم از حالا مثل سایر بازیکنان هدفی جز قهرمانی ندارند.