این متریال در سالیان ابتدایی تنها در یک نوع تولید میشد؛ اما به مرور و با افزایش تقاضا، تولیدکنندگان با توجه به نیازهای مختلف صنعت ساختمان تصمیم گرفتند مدلهای جدید و متنوعی از پنل را طراحی و تولید کنند. امروزه ساندویچ پانل در بیش از ۲۰ نوع گوناگون تولید میشود. هر ساله با پیشرفت علم و البته تغییر نیازها، انواع جدیدی از پنل تولید و عرضه میشوند. انواع ساندویچ پانل با وجود اینکه کلیت مشابهی دارند اما در برخی زمینهها متفاوت از هم هستند. اکثریت مصالح ساختمانی در چند نوع مختلف تولید میشوند که از جنبههای گوناگون بهخصوص رنگ و ابعاد فیزیکی با هم تفاوت دارند؛ اما انواع ساندویچ پانل علاوه بر این اختلافهای ظاهری، از جنبه عملکردی و میزان دوام هم متفاوت از هم هستند. برخی از افراد به اشتباه تصور میکنند که تنها وجه تمایز پنلهای گوناگون قیمت آنها است. اما در حقیقت هر یک از انواع ساندویچ پانل کارکرد ویژه و مزایای خاص خود را دارند. یک مرحله مهم از طراحی هر پروژه ساختمانی تشخیص و انتخاب بهترین مصالح و متریالها برای هر بخش از ساختمان است. از همین رو در نقشههای فاز دو باید نوع ساندویچ پانل مشخص شود.
روشهای تولید انواع ساندویچ پانل
در صنعت دو روش تولید مختلف وجود دارد که با نامهای پیوسته و ناپیوسته شناخته میشوند. به منظور تولید انواع ساندویچ پانل از هر دوی این روشها میتوان استفاده کرد. تفاوت اصلی و عمده میان این دو روش در پیوستگی مراحل تولید است. در تولید پنل به روش پیوسته هیچ وقفهای بین مرحلههای گوناگون کار وجود ندارد و همین موضوع موجب میشود ساندویچ پانل تولیدی به روش پیوسته از جنبه کیفی وضعیت بهتری داشته باشد. برای ساخت این متریال دو ماده اولیه شامل ورق و عایق مورد نیاز هستند و فرآیند تولید با تأمین این مواد اولیه آغاز میشود. ورقهای فلزی توسط کارخانجات فولاد تولید میشوند. مواد عایق معدنی و پلیمری هر کدام فرآیند ساخت متفاوتی دارند.
ابتدا باید قابلیت چسبندگی ورقها را افزایش داد. بدین منظور روشهای مختلفی وجود دارد که در حال حاضر بهکارگیری دستگاه کرونا بهترین روش محسوب میشود. سپس یک چسب مخصوص بر سطح ورق زده میشود. مرحله بعد قرار دادن ماده عایق میان دو ورق است. روش و تکنولوژی مورد استفاده برای این بخش از کار، بسته به جنس ماده عایق متفاوت است. طول ساندویچ پانل مورد نیاز برای هر پروژه به ابعاد دیوارها و سقف بستگی دارد. از همین رو یکی از مراحل مهم و اصلی در فرآیند تولید، بریدن صفحات پنل در طول درخواستی خریدار است. با توجه به اینکه تریلرها امکان حمل بارهایی با طول بیش از ۱۳.۶ متر را ندارند حداکثر طول پانلهای تولیدی همین مقدار است.
تفاوت انواع ساندویچ پانل
شکل سطح مقطع، رنگ، نوع ماده عایق حرارت، ضخامت کلی و ضخامت و جنس ورقها وجوه تفاوت میان انواع ساندویچ پانل هستند. از جنبه کارکردی و شکل سطح مقطع دو نوع اصلی از این متریال شامل دیواری و سقفی وجود دارند. پنل دیواری دارای سطحی صاف یا شیاردار است اما روی سطح مدل سقفی برآمدگیهایی به نام گام در نظر گرفته شده است. فرم برآمدگیها میتواند سینوسی، ذوزنقهای و... باشد و تعداد آنها معمولاً سه یا پنج است.
انواع ساندویچ پانل از جنبه رنگ بسیار متنوع هستند و این متریال در رنگهای گوناگون تولید میشود. علاوه بر رنگهای رایج و متداول امکان تولید پنل در هر رنگ خاصی که مورد نظر خریدار باشد وجود دارد. عوامل فرهنگی و اقلیمی باعث شده تا رنگهای محبوب در هر کشور متفاوت باشند. در ایران ساندویچ پانل آبی و سفید دارای بالاترین میزان محبوبیت و بیشترین فروش هستند اما در کشور ترکمنستان مصالح و متریالهای سبز بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند.
مهمترین تفاوت انواع ساندویچ پانل مربوط به جنس مواد اولیه و ضخامت کلی متریال است. تفاوت در نوع ماده عایق، جنس و ضخامت ورق و البته ضخامت پنل موجب میشود تا هر یک از مدلهای مختلف این متریال از جنبه کارایی متفاوت از هم باشند. ورقهای فلزی گالوانیزه، آلوزینک و آلومینیوم و برخی از ورقهای غیرفلزی در تولید ساندویچ پانل به کار میروند. پشم شیشه، پشم سنگ، پلی استایرن، پلی یورتان و پلی ایزوسیانورات را میتوان به عنوان ماده عایق اصلی در بخش میانی پنل مورد استفاده قرار داد. هر یک از این ورقها و مواد عایق مشخصات عملکردی خاص خود را دارند.
ضخامت هر مصالح از دو جنبه اهمیت دارد. ضخامت بیشتر به معنای کاهش زیربنای مفید داخلی است. از طرف دیگر با افزایش ضخامت، وزن جدارهها و در نتیجه وزن کلی ساختمان بیشتر میشود. یکی از ویژگیهای مثبت ساندویچ پانل ضخامت کمتر آن نسبت به سایر مصالح ساختمانی است. پنلهای ساندویچی معمولاً در ضخامتها ۳، ۴، ۵، ۶، ۸، ۱۰، ۱۲.۵ و ۱۵ سانتیمتر تولید شده و عرضه میشوند.
مزایا و معایب هر یک از انواع ساندویچ پانل
پیش از انتخاب نوع پنل برای دیوارها و سقف ساختمان ابتدا باید تمام عوامل موثر از جمله کاربری فضا، متراژ، بودجه، شرایط آبوهوایی و... را در نظر گرفت و سپس از میان انواع ساندویچ پانل یکی را انتخاب کرد. ورق آلوزینک یک مزیت مهم نسبت به ورق گالوانیزه دارد که مقاومت بیشتر آن در برابر زنگزدگی است. ورق آلومینیوم علاوه بر دوام بالا دارای وزن سبکتری هم نسبت به سایر ورقها است. بکارگیری ساندویچ پانل آلوزینک در مناطق مرطوب بهترین نتایج را به همراه دارد. حتی در مناطق خشک و بدون بارندگی هم در برخی کاربریها که رطوبت فضای داخلی بالا است توصیه کارشناسان استفاده از پنل آلوزینک است.
مزیت اصلی پشم سنگ ضد حریق و نسوز بودن آن است. اما پشم سنگ چند عیب و نقطه ضعف جدی هم دارد. ضعف در برابر رطوبت، وزن به نسبت سنگین و به خطر انداختن سلامت کارگران هنگام نصب مهمترین نقاط ضعف پشم سنگ هستند. در مواردی که هدف ساخت جدارههای ضد حریق باشد میتوان از ساندویچ پانل پلی ایزوسیانورات بهره برد. این متریال مقاومت قابلتوجهی در مواجهه با آتش دارد.
مزیت ویژه پنل پلی ایزوسیانورات مقاومت آن در برابر رطوبت است. در واقع این متریال در اثر رطوبت دچار ضعف در عملکرد نمیشود. در مناطق گرم که نور شدید خورشید باعث گرم شدن جدارهها میشود بهکارگیری ساندویچ پانل با رنگهای روشن این مزیت را دارد که میزان جذب نور کمتر شده و دمای دیوارها و سقف به میزان کمتری افزایش مییابد.
قیمت هر یک از انواع ساندویچ پانل
بخش قابلتوجهی از بودجه هر پروژه صرف خرید مصالح میشود. توجه به قیمت هر کدام از متریالهای مورد استفاده شرط لازم برای مدیریت هزینههای ساخت است. هر یک از انواع ساندویچ پانل قیمت متفاوتی دارند. جنس ورق و نوع ماده عایق دو فاکتور اساسی در تعیین قیمت پنلها هستند. تأثیر جنس ورق بر هزینههای تولید اندکی بیشتر از نوع ماده عایق است.
ساندویچ پانل با فوم پلی یورتان و ورق گالوانیزه بهصرفهترین نوع این متریال محسوب میشود. ورق آلوزینک و فوم عایق پلی ایزوسیانورات قیمت بالاتری دارند. علاوه بر جنس ورق ضخامت آن هم عاملی موثر بر هزینههای تولید است. رنگ به جز در موارد خاص، جزء عوامل تأثیرگذار بر قیمت نیست. در برآورد بودجه مورد نیاز باید قیمت فلاشینگ ساندویچ پانل را هم در نظر داشت.