همشهریآنلاین - بهروز رسایلی
سالهاست که وقتی عبارت خداحافظی از تیم ملی به میان میآید، یک اسم بیشتر از بقیه در اذهان تداعی میشود؛ احسان حاجصفی. دقیقا نمیشود گفت از کی، اما احتمالا بعد از جامملتهای آسیا۲۰۱۹ بود که کمکم بحث خداحافظی احسان از تیم ملی شکل گرفت. معمولا بعد از هر دوره ناکامی ملی، چند بازیکن درست یا غلط قربانی هجوم افکار عمومی میشوند و برای اعلام بازنشستگی تحت فشار قرار میگیرند. این همان اتفاقی است که بعد از شکست ۳ بر صفر ایران مقابل ژاپن در جامملتهای قبلی برای حاجصفی رخ داد. با وجود این، احسان نهتنها در مراحل انتخابی و نهایی جامجهانی به کارش ادامه داد، بلکه در دوره اخیر جامملتهای آسیا هم بخشی از فهرست امیر قلعهنویی بود و بازی کرد. طبیعتا تکرار ناکامی برای تیم ملی در نیمهنهایی این دوره، فشارها را بر حاجصفی افزایش داد اما این بازیکن بهتازگی آب پاکی را روی دست همه ریخته و گفته فعلا قصد خداحافظی ندارد، چون هنوز حس میکند کاملا آماده است!
فشارهایی که منصفانه نیست، اما...
اگر از ما میپرسید، حقیقتا عقیده داریم این حجم از تمرکز روی بازنشستگی حاجصفی منصفانه نیست. او طوری از مدتها قبل برای اعلام خداحافظی تحت فشار بوده که انگار ۴۰سال را رد کرده اما احسان فقط ۳۳سال دارد. بهنظر میرسد بخشی از این فضا بهخاطر طولانیشدن حضور حاجصفی در تیم ملی باشد. به هر حال، این بازیکن از بهار۱۳۸۶ ملیپوش شده و نزدیک است که این دوران به ۱۶سال برسد. در نتیجه هواداران فوتبال طی یک دههونیم، بهطور مستمر نام حاجصفی را شنیدهاند و از همین رو شاید گمان میکنند سن او خیلی بالاست. از سوی دیگر حاجصفی شاید بازیکن خیلی محبوبی نباشد، اما واقعا در نسخه فعلیاش هم فوتبالیست کمکیفیتی نیست و در بخش چشمگیری از دقایق مسابقات آاک آتن برای این تیم به میدان میرود. در نتیجه او حق دارد حداقل در این برهه زمانی نسبت به خداحافظی گارد منفی داشته باشد اما حقیقت این است که بازیکردن در تیم ملی تحت این فشار کار سادهای نیست و نباید کار به جایی بکشد که حاجصفی بدون میل و اختیار از این تیم کنار گذاشته شود.
در دام اعداد؟
بهنظر میرسد یکی از وسوسههای حاجصفی برای ادامه حضور در تیم ملی، رسیدن به رکورد بیشترین بازی ملی در تاریخ فوتبال ایران باشد. حاجصفی فعلا با ۱۴۲بازی ملی در رده سوم این جدول قرار دارد؛ بعد از جواد نکونام و علی دایی که بهترتیب ۱۴۹ و ۱۴۸بازی ملی دارند. حقیقتا دستیابی به این رکورد اصلا برای حاجصفی دشوار نیست و شاید اگر هر بازیکن دیگری هم به جای او این موقعیت را داشت، وسوسه میشد. با این حال، اگر حاجصفی برنامه بلندمدت برای ادامه حضور در تیم ملی دارد، صادقانه باید به او گفت جای یک جوان را میگیرد و خودش هم در موقعیتی نیست که به یک تورنمنت جدی دیگر برسد. حاجصفی موقع برگزاری جامجهانی بعدی ۳۷ساله خواهد شد؛ بنابراین آیا بهتر نیست از همین حالا (یا حداکثر بعد از رکوردشکنی) یک جوان جای احسان را بگیرد تا برای تورنمنتها و مسابقات دشوارتر آبدیده شود؟