که برای گذراندن اوقات فراغت و یا ورزش، در اطراف این محلها تجمع کرده و به شنا و تفریح در این اماکن میپردازند که متاسفانه گاه منجر به حوادثی ناگوار میشود.
از آن بدتر مسئولان امر نیز چندان توجهی به اتفاقات ناگوار نکرده و برای این پرسش که چرا از بروشور یا تابلوهای هشداردهنده و تمهیدات دیگر برای جلوگیری از این فجایع استفاده نمیکنید پاسخ مناسبی نمیدهند.
تنها پاسخی که در یافت کردیم این بود: مسئولیت حفاظت از رودخانهها و سدها با ما نیست، طول رودخانهها هم زیاد است و همه آن را نمیشود کنترل کرد.
رئیس سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی آبادان همچنین با اشاره به اینکه در هفته گذشته 3 مغروق داشتیم از خانوادهها خواست تا برای ایمنی فرزندان خود از شنا کردن آنها در رودخانهها و کانالها و استخرهای آبگیر در سطح شهرستان جلوگیری کنند.
شاه غریب اضافه میکند: شرایط آب رودخانهها با استخرها کاملا متفاوت است. این آبها علاوه بر آلوده بودن بهعلت داشتن جلبکها وگل و لای، شفاف نیستند به همین دلیل شناگران به موانعی که در این رودخانهها وجود دارند برخورد کرده و همین امر سبب غرق شدن آنها میشود.
از سوی دیگر از آنجا که این رودخانهها و کانالها دارای عمق نامعلوم و زیادی هستند، این امر موجب میشود که شناگران به یکباره وارد این عمقها شده و نتوانند خود را در روی آب حفظ کنند و به درون آب فرو روند و همچنین بسیاری از کانالهای آبرسانی بهدلیل داشتن سطح شیبدار امکان خارج شدن افراد را سختتر میکند.
آموزش بهترین راه پیشگیری
از آنجا که اکثر غرق شدگان بین سنین 15 تا 30 هستند بهترین راهحل آموزش آنان است که این نیز از وظایف اصلی والدین است. البته نقش متولیان و مسئولان این کانالها و رودخانهها را نیز نباید از نظر دور داشت، چرا که با برنامه ریزی و اقدامات لازم و جلوگیری از شنا کردن افراد در این آبها و با گشتزنی در حوزه مورد نظر از بسیاری از این حوادث میتوان جلوگیری کرد.
شاه غریب بهترین و امنترین مکان برای شنا کردن در این فصل را استخرهای مجاز دانست و با اشاره به اینکه گاهی اوقات بهدلیل نپرداختن بعضی هزینهها، هزینههای هنگفتتری را میپردازیم گفت: با توجه به اینکه مرگ بالاترین هزینه است باید اقدام جدی در این قضیه صورت گیرد.
اما با پیگیریهای زیاد متوجه شدیم مسئول و یا متولی برای حفاظت از رودخانهها و کانالها در آبادان وجود ندارد و هر سازمانی، سازمان دیگر را مسئول این امر میداند.
روابط عمومی شهرداری آبادان نیز در پاسخ به این پرسش که چرا متولی برای این امر وجود ندارد، میگوید: با توجه به موقعیت جغرافیایی شهر آبادان که توسط دو رودخانه اروندرود و بهمنشیر محصور شده است عملا نمیتوانیم دور تا دور این رودخانهها را کنترل کنیم.
فقط در بخشهایی که عمومی است گشتزنی داریم و به افراد برای شنا کردن جلیقه نجات میدهیم. گروه غواصی ما همیشه آمادهباش هستند، ولی با توجه به اینکه این مناطق عمومی زیاد نیستند شاهد غرق شدن تعداد زیادی از عزیزان آبادانی که بیشتر قشر روستایی را شامل میشوند در مناطق آزاد دیگر هستیم.
وی ضمن اعلام اینکه در شهر آبادان تنها یک استخر عمومی وجود دارد تصریح کرد: متاسفانه اکثر استخرها خصوصی هستند و کارکنان و کارمندان ادارات و سازمانها از آنها استفاده میکنند.
عبدالحسین بهاریان معاون سازمان تربیتبدنی آبادان نیز با اشاره به اینکه بودجه و اعتباری که در اختیار سازمان ما میگذارند بسیار ناچیز و ضعیف است ،گفت: به هیچ عنوان ما نمیتوانیم ظرفیتهای استخر در این شهر را افزایش بدهیم، چرا که هزینهها بسیار بالا است و از توان سازمان خارج است.
سرهنگ جعفر اکبری، فرمانده نیروی انتظامی آبادان نیز میگوید: تنها وظیفه ما گشتزنی در بعضی از مناطق است و با توجه به اینکه طول رودخانهها بسیار زیاد است عملا کاری در این رابطه نمیتوان انجام داد و تنها باید با فرهنگسازی در بین مردم و آگاهسازی خانوادهها فرزندان را آگاه کرد، ضمن اینکه بسیاری ازغرق شدگان افراد بالغ هستند.