همشهری آنلاین - گروه سیاسی: رسانه‌های غربی از نتیجه انتخابات مجلس دوازدهم و شرایط خاص بین‌المللی ایران در سال ۲۰۲۴ میلادی برای تحریک فشارهای تحریمی و بین‌المللی جدید علیه ایران استفاده می‌کنند.
پایگاه گاردین انگلیس در گزارش خود با این عنوان که «دیپلمات‌ها از افزایش قدرت جناح‌های ایرانی که خواهان سلاح هسته‌ای هستند می‌ترسند» نوشت: هشدارهایی مبنی بر اینکه جنگ در غزه و همکاری نکردن ایران در برنامه هسته‌ای‌اش دست تندروها را تقویت می‌کند، وجود دارد.
در این گزارش همچنین ادعا شده است: نگرانی‌های فزاینده‌ای در میان دیپلمات‌ها در ایالات متحده و اروپا وجود دارد که برنامه هسته‌ای عمدتا نظارت نشده ایران و بی ثباتی ناشی از درگیری غزه، دست گروه های ایرانی را که از توسعه سلاح‌های هسته‌ای حمایت می کنند، تقویت می‌کند. ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، در روزهای اخیر تکرار کرده است که کشورش در حال حاضر برنامه هسته‌ای غیرنظامی را دنبال می‌کند.
در بخش‌های دیگری از این گزارش آمده است:
با این حال، در نشست سه ماهه هفته گذشته هیئت مدیره بازرسی هسته‌ای، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایالات متحده و شرکای اروپایی آن هشدارهای شدیدی درباره تهدید ناشی از همکاری نکردن ایران در برنامه هسته‌ای خود صادر کردند.
رافائل گروسی، مدیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حتی اقرار کرد که بازرسی آژانس تداوم آگاهی‌هایش از تولید و ذخیره سانتریفیوژها، روتورها، آب سنگین و کنسانتره سنگ اورانیوم در ایران را از دست داده است.
میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، همچنین هم داد که وضعیت «مملو از خطر است و خطرات خارج شدن از کنترل» وجود دارد، اگرچه او سرزنش اصلی را متوجه خروج ایالات متحده از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ دانست.
این هشدارها پس از موفقیت تندروهای مخالف توافق ۲۰۱۵ که برنامه هسته‌ای ایران را محدود می‌کرد در انتخابات پارلمانی آخر هفته گذشته منتشر شد.
احساس فوریت نه تنها به این دلیل افزایش یافته است که ایران در حال غنی‌سازی اورانیوم در سطح بالایی است - بسیار نزدیک به ۹۰ درصد که به عنوان درجه تسلیحاتی در نظر گرفته می‌شود - بلکه به این دلیل که در ماه‌های اخیر شخصیت‌های ارشد ایرانی تعهد تهران به برنامه هسته‌ای صرفا غیرنظامی را زیر سوال برده‌اند.
زمینه ژئوپلیتیک منطقه‌ای، از جمله ترس از سرایت کردن مناقشه غزه به جنگ گسترده‌تر میان ایران و اسرائیل نیز خود یک عامل محسوب می‌شود، همان‌طور که این آگاهی نیز وجود دارد که توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ در اکتبر سال آینده منقضی می‌شود و طی دوران ریاست جمهوری احتمالی دونالد ترامپ، موضوع هسته‌ای از دستور کار شورای امنیت سازمان ملل حذف می‌شود.