تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۳ - ۰۷:۴۹

اول باید می رفتیم خرید و از شر آن چکمه های پلاستیکی کهنه خلاص می شدیم. بعد باید این کفش و لباس های نو را با احترام تمام می چیدیم توی کمد و هر روز نگاهشان می کردیم و به خاطر اینکه اجازه پوشیدنشان را پیدا کنیم، از در حیاط گرفته تا لوله های پشت بام را باید خوب تمیز می کردیم.  

به گزارش همشهری آنلاین، بعد نوبت خریدن ماهی بود و سبزه انداختن و آماده کردن مخلفات سفره هفت سین و چقدر حسرت می خوردیم برای خریدن ماهی طلایی رنگ که از بقیه رنگ ها کمتر بود و قیمتش هم طبعا بیشتر.
یک نوبت لیف و کیسه محکم را که تحمل می کردیم، دیگر کاری نمانده بود جز خوردن سبزی پلو ماهی شب عید و منتظر نشستن و نگاه کردن به ساعت.

تا کی آن لحظه جادویی برسد و بزرگترها هم یادشان بیاید که با وجود همه سنت های عید مثل سفر، خانه تکانی، تخم مرغ رنگ کردن، خرید ماهی قرمز و...اصل سنت های عید، سنت عیدی دادن است. اسکناس های نو و تا نخورده ای که از لای قرآن بیرون کشیده می شد و برق را به چشمانمان می آورد.

با اینکه حالا دوران چکمه های پلاستیکی گذشته و بچه های عصر اینترنت خیلی بیشتر از چند اسکناس نو خرج و مخارج دارند، اما یادتان باشد هنوز هم عیدی گرفتن یک مزه دیگری دارد و سنت عیدی دادن را باید زنده نگه داشت.

بیشتر بخوانید: