حتی فدرر هم نمی‌توانست تصور کند که به این زودی بتواند رکورد 14 قهرمانی پت سمپراس افسانه‌ای را بشکند ولی سیر اتفاقات مسیر تنیسور سوئیسی را هموار کرد.
در رولان‌گاروس، این روبین سودرلینگ سوئدی بود که به شکست ناپذیری نادال پایان داد و به فدرر کمک کرد تا به آرزوی قدیمی‌اش برسد. این بار اما نادال به دلیل مصدومیت کنار رفته و فدرر در غیاب بزرگترین رقیبش ماموریت آسان‌تری دارد. با این وجود فدرر می‌گوید که از این اتفاق ناراحت است: «این یک بدشانسی است. برای او ناراحتم، چون کناره‌گیری باید تصمیم سختی بوده باشد. خیلی دوست داشتم که مقابل او بازی کنم. او رقیب اصلی من است. ما بازی‌های فوق‌العاده زیادی داشته‌ایم، به ویژه بازی سال گذشته ما در اینجا که برجسته‌تر از دیگر بازی‌هاست.»
اشاره او به فینال 2008 است که نادال توانست در 4 ساعت و 48 دقیقه (طولانی‌ترین فینال تاریخ ویمبلدون) به پیروزی برسد. وقتی تنیسور اسپانیایی ست پنجم را با نتیجه 9 بر 7 به نفع خود پایان می‌داد، چیزی نمانده بود که تاریکی مانع اتمام بازی شود. این بازی به 40 پیروزی متوالی فدرر در ویمبلدون و 65 پیروزی متوالی روی چمن، سطح بازی مورد علاقه‌اش هم پایان داد ولی حالا او آماده است که از نو شروع کند: «در حال حاضر حواس من به دور اول و امتیاز اول است.
فکر می‌کنم تلاش برای پس گرفتن قهرمانی‌ام در ویمبلدون برایم مهمتر از شکستن رکورد سمپراس باشد.» فدرر اضافه میکند که با وجود این انتظارات، فشار زیادی احساس نمی‌کند: «از وقتی در پاریس قهرمان شدم، فشار زیادی از روی شانه‌هایم برداشته شده. بنابراین با آرامش بیشتری وارد تورنمنت می‌شوم.» فدرر امروز در دور اول با لوین سون از تایپه روبه‌رو می‌شود.
ماری، امید میزبان
غیبت نادال از سوی دیگر، بریتانیایی‌ها را هم امیدوار کرده تا پس از 73 سال شاهد قهرمانی یک خودی باشند. اندی ماری، تنیسور 22 ساله اسکاتلندی حالا سید دوم مسابقات محسوب می‌شود و دیگر دغدغه رویارویی با نادال را هم ندارد که در یک‌چهارم نهایی سال گذشته او را شکست داده بود. علاوه بر این ماری از معدود تنیسورهای جهان است که در آمار رویارویی‌های مستقیم، رکورد بهتری از فدرر دارد (6 پیروزی و 2 شکست). فدرر در پاسخ به اینکه کدام ویژگی بازی ماری او را خشمگین میکند، با لبخند پاسخ داد: «فقط اینکه او خیلی خوب بازی میکند. او هوشمندی تاکتیکی بالایی دارد.»
برخی از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که انتظار بالای هواداران از ماری ممکن است روی عملکردش تاثیر منفی داشته باشد ولی او چنین باوری ندارد و این را یک مزیت می‌داند: «در هر ورزشی بازی کردن در برابر هواداران خانگی یک مزیت است. خیلی‌ها می‌گویند که بازی در ویمبلدون اینگونه نیست ولی من نمی‌فهمم چرا.
در فوتبال، بسکتبال یا هر ورزش دیگری بازی خانگی یک مزیت بزرگ است. به نظر من در تنیس هم همین‌طور است. شما می‌بینید که 15 هزار نفر از شما حمایت می‌کنند.» ماری که هفته گذشته در مسابقات کویینز در لندن به قهرمانی رسید، فردا در دور اول با روبرت کندریک آمریکایی روبه‌رو می‌شود و انتظار می‌رود که 60 میلیون بریتانیایی منتظر نتیجه این بازی باشند. نام‌های دیگری که فدرر به عنوان رقیبانش یاد میکند، اندی رادیک (دو بار فینالیست ویمبلدون) ژو ویلفرید سونگای فرانسوی (فینالیست سال گذشته آزاد استرالیا) سید هشتم مسابقات و روبین سودرلینگ سوئدی، فینالیست آزاد فرانسه هستند.