به گزارش همشهری‌آنلاین، به تازگی مصاحبه‌ای تصویری از افشین قطبی، سرمربی پیشین پرسپولیس و تیم ملی منتشر شده که او در بخشی از آن جملاتی با این مضمون به زبان می‌آورد: «گاهی فکر می‌کنم اگر آخر فامیلی من ویچ داشت موفق‌تر بودم. ایرانی بودن خیلی حس قشنگی است و من آن را دوست دارم، اما خیلی از مردم باید بدانند وقتی شما پاسپورت ایرانی دارید، کارتان سخت می‌شود و شاید نتوانید در باشگاه‌های مختلف دنیا کار کنید. خیلی مواقع تا متوجه می‌شوند ایرانی هستید، تیم را می‌دهند به فرد دیگری.»
در مورد انگاره‌های ذهنی ناروایی که ممکن است بعضی جاها پیرامون ایرانی‌ها وجود داشته باشد بحثی نیست، اما استاد قطبی طوری حرف می‌زند که انگار او از نظر فنی بدون هیچ کم‌وکاستی در قله ایستاده و هرچه ضربه خورده تنها از همین پاسپورت ایرانی بوده! کاش یک نفر به او می‌گفت شما که پاسپورت آمریکایی هم داری و اساسا نخستین‌بار سال۸۶ با همان گذرنامه برای کار در ایران وارد کشور شدی؛ پس مشکل کجاست؟ بعد از کار در ایران هم حتی در سطح اول فوتبال ژاپن فرصت شغلی پیدا کردی، اما با وجود بزرگ‌نمایی دوستان رسانه‌ای در تهران، عملکردت در شیمیزو اسپالس مجموعا رضایتبخش نبود و بعدتر همین اتفاق در تایلند و چین هم برایت رخ داد و به ناچار دوباره سر از ایران درآوردی تا این‌بار تجربه ناموفقی را در فولاد از سر بگذرانی. مثلا اگر متولد ایران نبودی، در آن فرصت استثنایی ۳ساله در جی‌لیگ کارنامه بهتری به جا می‌گذاشتی؟ اصلا چه ربطی دارد؟
اتفاقا شاید بهتر باشد کمی هم از آن طرف به ماجرا نگاه کنیم. چه بسا اگر شما پاسپورت آمریکایی نداشتی و فارسی را با آن لهجه فرنگی شیرین حرف نمی‌زدی، یک هفته مانده به آغاز لیگ هفتم آن تیم حاضر و آماده پرسپولیس را دودستی تحویلت نمی‌دادند. بله؛ قهرمانی قرمزها در لیگ هفتم سزاوارانه و بسیار دراماتیک بود و سهم سرمربی را هم در رقم زدن آن هرگز نباید نادیده گرفت، اما انصافا تیم دستیارانی که از قبل در بستن آن پرسپولیس نقش داشتند هم مهم بودند. پرسش اینجاست که شما سال بعدش روی نیمکت سرخپوشان چه کردی؟ بعد از آن در تیم ملی چه عملکردی داشتی؟ آیا اینکه از انتخابی جام‌جهانی و جام ملت‌های آسیا اوت شدی هم تقصیر پاسپورت ایرانی بود؟ آیا با همین شرایط در آمریکا و کانادا فرصت شغلی به‌دست نیاوردی؟ پس چرا از این همه موقعیت استفاده بهتری نکردی تا امروز ناچار نباشی برای حضور کنار امیر قلعه‌نویی صبح تا شب تعریفش را بکنی و به او لقب «فرگوسن» بدهی؟ جان امپراتور کوتاه بیا!