همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: سال ۹۸ روزنامه همشهری سلسله گزارش‌هایی منتشر کرد که منجر به «نجات» ساحلی بکر از محدوده استان هرمزگان در نزدیکی شهر پارسیان شد. در آن زمان صدور مجوز پرورش لارو میگو، در سواحل بسیار بکر «مکسر» صدای اهالی، فعالان محیط زیست و گردشگری را درآورده بود. آنها معتقد بودند که نباید پیوستگی این ساحل بکر و زیبا را که حاصل میلیون‌ها سال تلاش طبیعت است با سازه پرورش لارو میگو از دست داد. اما حالا گردشگرانی که به دنبال این زیبایی هستند، باقیمانده‌ای به غایت نابهنجار در این ساحل برجای گذاشته‌اند؛ زباله.
هر جایی را که می‌نگرید بطری‌ها و کیسه‌های پلاستیکی رها شده و سیاهی آتش شبانه گردشگران، کنار صخره‌های چندین میلیون ساله باقی است. زباله‌ها به قدری زیاد شده که حضور دو هفته‌ایی گردشگران شیرابه تولید کرده است. سطح شنی ساحل «مُکسر» محل تغذیه لاکپشتهای در معرض انقراض پوزه‌عقابی است. از سوی دیگر آنچه ساحل مکسر را نسبت به سایر سواحل وسیع خلیج‌فارس و دریای عمان متمایز می‌کند، شکل سواحل است. ژئوموفولوژی یا زمین‌ریخت‌شناسی این سواحل به گونه‌ای است که ۵ سال پیش پیشنهاد داده شد که این سواحل به عنوان اثر ملی طبیعی به ثبت برسند ولی چنین نشد.
عبدالله احمدی از فعالان محیط زیست و گردشگری شهر پارسیان ۵ سال پس از ماجرای طرح پرورش لارو میگو می‌گوید: طرح پرورش لارو میگو با اطلاع رسانی رسانه‌هادر آن زمان متوقف شد. اما مجریان طرح وقت ۸-۷ ماه پس از خراب کردن یک دیوار نیمه کاره در زمین واگذار شده، درست وقتی که مسافران و گردشگران از منطقه رفتند، دوباره به منطقه برگشتند و در سکوت کامل طرح را اجرا کردند. حالا گردشگران به این منطقه می‌آیند و در فصل گردشگری این منطقه که در زمستان و اوایل بهار است، متاسفانه شاهد تخریب این ساحل هستیم. همین چند تابلوی نصب شده در ساحل هم که از گردشگران می‌خواهد زباله نریزند، چادر نزنند، آتش روشن نکنند را گروه‌های محیط زیستی بندر مقام به صورت خودجوش نصب کرده‌اند. به نظر می‌رسد مسئولان استان در تلاشند که این منطقه را صرفا به یک منطقه صنعتی تبدیل کنند و اجازه ندهند گردشگری در این منطقه توسعه یابد. چرا که در همین زمان منطقه ویژه صنایع در فاصله‌ای نزدیک در حال توسعه صنایع پتروشیمی، آب‌شیرین‌کن، فولاد و آلومینیوم است و هیچ مانعی برای آنها وجود ندارد.
فاروق خلیلی، فعال محیط زیست بندر مقام از جوانانی است که با دوستانش خانه محیط زیست بندر مقام را راه اندازی کرده و داوطلبانه از سواحل مکسر مراقبت می‌کند. او در مورد شرایط بندر مقام و سواحل اطراف آن که حاصل کار میلیون‌ها ساله طبیعت است می‌گوید: صخره‌های بینظیر این منطقه که ماحصل تلاقی دریا و ساحل شنی است، ظرفیت پذیرش این همه گردشگر را ندارد. گردشگران بدون توجه به هشدارها از این سازه‌های طبیعی بالا می‌روند و به آنها آسیب می‌زنند. دهیاری بندر مقام با همکاری وزارت میراث و گردشگری، تا پیش از عید ۱۲ سطل زباله در این منطقه گذاشته بود ولی از زمانی که چند نفر بدون اخذ هیچ گونه مجوزی از دهیاری در این منطقه دکه فروش خوراکی و صنایع دستی گذاشتند، زباله گردشگران بیشتر شد. آنها وعده داده بودند که زباله‌های گردشگران را جمع‌آوری کنند ولی این کار راهم نکردند. شرایط به گونه‌ای شده است که شرکت تولید لارو میگو هم که یکسال پس از برخورد دستگاه قضایی با متخلف پرونده کارشان متوقف شده بود، در کنار طرح پرورشی خود، بدون هیچ مجوزی یک سوپرمارکت احداث کرده است. این واحد صنعتی از جاده اصلی به ساحل بکر مکسر هم راه کشیده بود، بطوریکه خودروها تا لب آب، دقیقا ساحلی که لاکپشت‌ها در آن لانه گذاری می‌کنند می‌آمدند. با هزینه شخصی اعضای خانه محیط زیست، با بلدوزر راه را خراب کردیم ولی دهیاری می‌گوید این طرح خارج از طرح هادی است و نمی‌تواند به آنها چیزی بگوید.
فاروق خلیلی کسی است که در دی ماه سال ۹۸ به دلیل اطلاع رسانی به موقع در مورد ساخت‌وساز غیرمجاز در ساحل بندر مقام و جلوگیری از تخریب زیستگاه لاکپشتهای پوزه عقابی از سوی رئیس کل دادگستری استان هرمزگان تقدیر شد. او امسال به همراه سایر اعضای خانه محیط زیست بندر مقام، یادگاری‌هایی که با اسپری رنگ روی کلوت‌های ساحلی نوشته شده بود را با وسواس یک مرمت‌گر آثار تاریخی پاک کردند. اهالی بندر مقام، هر هفته زباله‌های گردشگران را از زیستگاه لاکپشت های پوزه عقابی جمع آوری می‌کنند.
بیشتر بخوانید: