به گزارش همشهری‌آنلاین، این روزها ساده‌ترین کار، تمجید از توانایی‌های اوستون اورونوف است؛ خرید ازبکستانی پرسپولیس در زمستان که در کوتاه‌ترین زمان ممکن توانایی‌هایش را به رخ کشیده و با سرعت و تکنیک بالایش به محبوبیتی چشمگیر دست یافته است. همه این ستایش‌ها حق اوست. این همان بازیکن خارجی است که می‌ارزد بابتش «دلار» پرداخت شود. او به‌خوبی توانسته در پرسپولیس منشأ اثر باشد و تفاوت‌ها را رقم بزند.
در آخرین پرده هم پیروزی بسیار مهم قرمزها برابر گل‌گهر در کورس فشرده قهرمانی با سوپرگل او به ثبت رسید؛ گلی که این هفته مشابه آن را از کوین دی‌بروینه در بازی منچسترسیتی با کریستال پالاس دیده بودیم. به این ترتیب روشن است که پرسپولیس چه خرید مهمی انجام داده؛ مخصوصا وقتی به یاد می‌آوریم اورونوف ابتدا به جواد نکونام پیشنهاد شد، اما سرمربی استقلال او را نخواست و مهره‌ای را به سمت پرسپولیس پر داد که شاید معادلات قهرمانی را تغییر بدهد!
با همه اینها اما به‌نظر می‌رسد نوع فوتبال اورونوف یک اشکال جدی هم دارد؛ اینکه او چندان علاقه‌مند نیست به سایر همبازیانش پاس بدهد. علاقه به تکروی، آفت مشترک خیلی از بازیکنان تکنیکی است که شامل اورونوف هم شده، اما ممکن است این موضوع در یک بزنگاه مهم به ضرر پرسپولیس تمام شود. به‌عنوان مثال، اوایل نیمه دوم همین بازی با گل‌گهر، اورونوف در یک موقعیت دو به تک ترجیح داد به جای پاس‌دادن به عیسی آل‌کثیر در مقابل دروازه خالی، خودش اقدام به زدن ضربه کند. در نهایت هم محمدرضا اخباری با پا توپ او را گرفت. چنانچه یکی از موقعیت‌های گل‌گهر در دقایق پایانی به گل تبدیل می‌شد، خودخواهی اورونوف می‌توانست تاوانی سنگین به قرمزها تحمیل کند. مشابه همین صحنه را در بازی با ذوب‌آهن هم از ستاره ازبکستانی دیدیم.
اورونوف قطعا فوتبالیست خوبی است، اما کادرفنی باید به این بازیکن یادآوری کند منافع تیم در اولویت بالاتری قرار دارد. اول به تثبیت برتری فکر کنید، بعد دنبال خودنمایی فردی باشید. اورونوف تاکنون ۶بازی لیگی و حذفی برای پرسپولیس انجام داده، ۲گل زده و هیچ پاس گلی نداده است.